Lesbók Morgunblaðsins - 18.03.2006, Blaðsíða 5

Lesbók Morgunblaðsins ˜ 18. mars 2006 | 5
með íslenskum og erlendum hönnuðum á Ís-
landi?
Ég held að það gæti verið gaman að fá nýtt
blóð inn. Hugmyndin byggist á að fá íslenska
hönnuði til að vinna með erlendum kollegum,
að skapa skilyrði til samvinnu. Flestir hönn-
uðir heima hafa lært erlendis og þekkja því
fullt af fólki sem þeir gætu unnið með.
– Hver er þín sýn á íslenskri hönnun í dag?
Mér finnst vera mjög margt sniðugt að
gerast og hlutirnir eru að þróast ótrúlega
hratt. En ég held líka að Íslendingar eigi alls
ekki að vera bara á Íslandi, heldur eigi þeir
að fara út sem gestanemar eða til að vinna í
lengri eða skemmri tíma. Það er besta leiðin
til að kynnast annarri menningu, bæði í list-
um og hönnun. Þetta eru svo nýjar greinar á
Íslandi, við eigum okkur enga hefð miðað við
önnur Evrópulönd.
– Hverju býrð þú helst að eftir nám er-
lendis?
Það er tvímælalaust verklegi þátturinn.
Hluti af náminu er að vinna með fyrir-
tækjum, að skoða verksmiðjur, og það er
mikil áhersla lögð á praktík. Í dag vinna
hönnuðir aðallega á tölvuforrit og eru rosa-
lega góðir í þrívíddarteikningu, en mér finnst
þeir fyrir bragðið missa tilfinningu fyrir efn-
inu. Það er mikilvægt að kunna að teikna á
tölvu, en ég held að það þurfi að fara til baka
inn á vinnustofurnar, til að missa ekki niður
handverkið og hæfnina til að búa til áþreif-
anlega hluti.
– Þú smíðar þínar prótótýpur sjálf, kanntu
að logsjóða og svoleiðis?
Ég geri yfirleitt allt sjálf, en læt stundum
gera hluti fyrir mig ef mig vantar græjur. Ég
lærði þetta allt í skólanum þó ég sé að sjálf-
sögðu ekki eins góð og sumt atvinnufólk.
Maður hefur meiri tilfinningu fyrir hlutnum
ef maður gerir hann sjálfur, þá veit maður
betur hvað er hægt að gera og biðja um. Að
sjálfsögðu er dýrt að gera prótótýpur, en ef
ég get ekki komið við hlutinn finnst mér
hann ekki vera tilbúinn, þannig að ég bý alla
vega til módel. Ef ég er t.d. að hanna lampa
er mjög erfitt að sjá hvernig hann lýsir í
tölvu, það þarf að setja saman peru, efni og
rafmagn til að það komi „í ljós“. Svo er feiki-
mikið af nýrri tækni og efnum í dag, það þarf
að fylgjast vel með. Það er jafnvel hægt að
búa til sín eigin efni! Ég held að hönnun í dag
snúist um að vera opinn og vakandi fyrir nýj-
ungum en jafnframt að vera með fæturna á
jörðinni, fingurna í efninu og höfuðið mátu-
lega mikið í skýjunum.
www.doggdesign.com
Höfundur er listfræðingur. Púsl: Ljósakróna, málmur, plast, 2001.
Hekla: hnífapör, pússað stál, 2005 (framl. Christ-
ofle).
Fuglinn sem flaug og skildi tímann eftir einan; upplifun með lýsandi fiskum og fjöðrum, 2001, með Fanneyju Antonsdóttur.