Lesbók Morgunblaðsins - 27.01.2007, Blaðsíða 4

4 LAUGARDAGUR 27. JANÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
lesbók
Eftir Arnar Eggert Thoroddsen
arnart@mbl.is
T
unglið tunglið taktu mig/og
berðu mig upp til skýja/
Hugurinn ber mig hálfa
leið/í heimana nýja,“ kvað
frænka mín Theodóra
Thoroddsen. Titillinn á
nýjustu plötu Ampop, Sail
to the Moon, er draum-
kenndur, og gefur til kynna eitthvað æv-
intýralegt ferðalag. Þessi tilfinning er enn
frekar undirstrikuð með glæsilegu umslagi,
sem er ekki síður draumkennt og dularfullt,
eitt það flottasta sem ég hef séð í árafjöld.
Bara það að strjúka umslagið, og finna áferð-
ina fær hugann til að reika.
Og meðlimir Ampop eru reyndar að búa
sig undir ævintýri. Á mánudaginn fljúga þeir
til Los Angeles þar sem þeir leika á tón-
leikum og þaðan fara þeir til New York í
annað eins. Á milli eru viðtöl, veislur o.s.frv.
Kynningarferð mikil, „plöggtúr“ á vondri ís-
lensku.
„Ástæðan fyrir ferðinni er m.a. sú að við
erum ekki með plötusamning erlendis,“ segir
Birgir Hilmarsson, söngvari og gítarleikari
sveitarinnar. „Þannig að ætlunin er að reyna
að vekja einhvern áhuga hjá þessum blessuðu
útgáfufyrirtækjum.“
Jón Geir Jóhannsson trymbill segir að
þeim sé uppálagt að fara í partí líka. „Við er-
um sem sagt að fara að vinna við það að fara
í partí og tala við fólk sem við höfum aldrei
hitt áður,“ segir hann og hlær. Hinir tveir
dæsa, en auk Birgis og Jóns skipar Kjartan
F. Ólafsson hljómborðsleikari sveitina.
Á bragðið
Þetta er ekki í fyrsta sinn sem Ampop fer í
ferð af þessu taginu. Og þrátt fyrir að það sé
statt og stöðugt verið að tilnefna sveitina sem
bestu nýliða eða björtustu vonina liggur sú
staðreynd fyrir að Ampop hefur verið starf-
rækt í níu ár og á að baki fjórar breiðskífur.
Við grínumst með það að þetta hljóti að þýða
að sveitin sé stöðugt fersk.
„Við erum eðlilega orðnir pínu þreyttir,“
viðurkennir Birgir. „Þó að svona ferðir séu
auðvitað mjög skemmtilegar. Það er bara
leiðinlegt að þurfa að berjast í bökkum við
það að græja einhvern plötusamning. Það
gengur vel hér á landi og manni finnst hrein-
lega eðlilegt að maður ætti að vera farinn að
uppskera einhvers staðar annars staðar þar
sem við erum búnir að vera að spila út um
allt.“
Kjartan segir að þrátt fyrir þetta séu þeir
niðri á jörðinni með þetta allt saman og Jón
Geir bætir við að það séu forréttindi að hafa
kost á því að fara með tónlistina sína út og
leika hana fyrir aðra.
„Maður kemst alltaf á bragðið í þessum
ferðum. Það er munaður að geta gert þetta
og verst að komast ekki í lengri túra.“
Sail to the Moon hefur fengið góð viðbrögð
hérna heima. Birgir segir að vinnan við plöt-
una hafi verið óvenju snörp, miðað við það
sem þeir hafa átt að venjast.
„Lögin voru samin mikið í sitt hvoru lagi
(enda meðlimir í þremur mismunandi löndum
á tímabili). Svo hittumst við í Skálholti allir
og settum þetta saman. Ég fór svo út aftur
til Glasgow, kom svo heim og við tókum þetta
upp. Þetta var mjög skilvirk vinna.“
Þessi hraði er m.a. tilkominn vegna þess að
Ampop er orðið meira „band“ en áður, þróun
sem hófst er Jón Geir gekk að fullu í sveit-
ina.
Fjarlægðirnar á milli meðlima á þessu
tímabili höfðu þannig séð kosti í för með sér
að mati Jóns.
„Þegar við hittumst þá myndaðist mjög já-
kvæð spenna og adrenalínið tók að flæða.
Menn einbeittu sér að því sem var að fara í
hönd. Svei mér þá ef það kom ekki betur út
en ef við hefðum alltaf verið að hanga sam-
an.“
Breytingar
Ampop tók miklum breytingum er dúóið varð
að tríói. Fyrstu tvær plöturnar, Nature Is
Not A Virgin (2000) og Made For Market
(2002) eru til muna rafrænni en tvær þær
síðustu, Sail to the Moon og My Delusions,
sem kom út 2005.
„Þetta varð til muna lífrænna eftir að Jón
kom inn,“ segir Kjartan. „Það varð ljóst að
þetta væri málið strax á fyrstu æfingu. Við
þurfum t.d. ekki að hafa neinar áhyggjur af
því hvað hann er að gera, hann kemur með
einhverja takta sem smellpassa inn í það sem
við vorum að pæla. Hann er með allt annan
bakgrunn en ég og Birgir og það gengur vel
upp í þessu stóra samhengi öllu.“
Jón segir sjálfur að hann hafi í upphafi
þurft að aga sig sem trommuleikari hvað
Ampop varðar, hann hafi þurft að „tromma
sig inn í“ lögin og pælingar tvímenninganna.
En með tíð og tíma hafi þeir svo farið að
kasta á milli sín hugmyndum, sköpunarferlið
hafi orðið meira flæðandi.
„Það er mikið „feedback“ (endurgjöf) í
gangi á milli okkar í dag,“ segir Kjartan. „Þó
að Jón Geir komi ekki að lagasmíðunum okk-
ar hefur hann haft mikil áhrif á hvernig ég
og Biggi gerum hlutina í dag.“
Lögin á My Delusions voru flestöll klár
þegar Jón Geir kom í bandið og hann segist
… í heimana nýja
Ein umtalaðasta plata síðasta árs er Sail to
the Moon, fjórða breiðskífa hljómsveit-
arinnar Ampop. Hljómsveitin, sem byrjaði
sem dúett en er í dag tríó, er á leið til Vest-
urheims eftir helgi til að kynna sig og tónlist
sína, sem hefur vaxið úr „ambient“ -skotinni
raftónlist yfir í grípandi og framsækið popp
sem vísar jafnt til fortíðar sem framtíðar.
» „Þegar maður fer í
svona ferðir finnur
maður nánast fyrir svona
pressu eins og hand-
boltaliðið,“ segir Kjartan
og hlær. „Maður verður að
standa sig. Undarleg til-
finning því að tónlist á
þannig séð ekki að þurfa
einhvers konar utanað-
komandi samþykki.“