Lesbók Morgunblaðsins - 29.12.2007, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. DESEMBER 2007 9
Hvorostovsky
stendur upp úr
Eftir Arndísi Björk Ásgeirsdóttur
arndisb@ruv.is
Það er ekki spurning umhvaða tónleikar standauppúr á árinu. Það eru
að sjálfsögðu tónleikar rúss-
neska barytónsöngvarans
Dmitris Hvorostovsky sem
hann hélt í Háskólabíói á
Listahátíð í maí með píanóleik-
aranum Ivari Ilja. Hvoro-
stovsky er stórkostlegur lista-
maður með ótrúlega tækni og
magnaða útgeislun. Hann kann
þetta alveg og var sannarlega á
heimavelli í rússneskum söng-
lögum og dáleiddi mann uppúr
skónum. Ógleymanlegir tón-
leikar!
Tónleikar ítalska píanóleik-
arans Domenico Cotispoti í
Salnum í Kópavogi í mars þar
sem hann lék m.a. hina ægi-
fögru h-moll sónötu Franz
Liszts standa mér líka í fersku
minni. Það gerist allt of sjaldan
að maður getur setið og notið
gamaldags píanótónleika þar
sem allt gengur upp og svo
sannarlega ekki á allra færi að
rúlla upp þessu risaverki hans
Liszts og gera það með þeim
hætti að maður situr alsæll eft-
ir.
Lokatónleikar Sinfón-
íuhljómsveitar Íslands sem
fram fóru í Laugardalshöll í
júní voru einnig eftirminnilegir.
Með sveitinni kom fram hljóm-
sveitin Dúndurfréttir og í sam-
einingu fluttu þær meist-
arastykki Roger Waters „The
wall“. Þessir tónleikar komu
ótrúlega skemmtilega á óvart.
Oft hefur mér fundist eitthvað
vanta þegar melabandið fer yfir
á þetta svið, og útkoman verða
hálf hallærisleg en þarna var
eitthvað annað uppá teningnum
og útkoman var hreint út sagt
frábær.
Fjórðu tónleikarnir sem mig
langar að nefna eru tónleikar á
Kirkjulistahátíð þar sem Mót-
ettukór Hallgrímskirkju flutti
H-moll messu Bachs ásamt al-
þjóðlegu barrokksveitinni frá
Haag og einsöngvurum. Þar
var enski kontratenórinn, Rob-
in Blaze, að öðrum ólöstuðum,
stjarna tónleikanna og flutn-
ingur hans á Agnus dei kafla
verksins var nánast yfirnátt-
úruleg upplifun og svo dásam-
leg að ég fór aftur daginn eftir á
seinni tónleikana.
Af útkomnum geisladiskum
þessa árs þá er ég ánægðust
með Jónasarlögin hans Atla
Heimis Sveinssonar í flutningi
Fífilbrekkuhópsins. Diskur
með þessum lögum kom út fyrir
nokkrum árum og er nú löngu
uppseldur og þessi því kær-
kominn og ekki skemmir fyrir
að fjögur ný hafa bæst við. Lög-
in hans Atla Heimis eru ótrú-
lega falleg og hann hefur ein-
stakt lag á því að ná fram í
tónum stemmningu ljóðanna
hans Jónasar, fyrir utan auðvit-
að hvað flutningur hópsins er
dásamlegur.
Höfundur er útvarpskona.
Sprengja úr höllinni
Eftir Frank Hall
frank@ske.is
Það var engin stóra bomba í tónlistinni áárinu 2007, nema ef vera skyldi sprengj-an sem varpað var úr höllinni (eða var
það úr glerhúsi, ég man það ekki) þegar til-
kynnt var um kynslóðaskipti. Keflið var hrifsað
og fluttar voru dánarfregnir. Sumar þeirra eru
þó stórlega ýktar. Ólöf Arnalds á eina af bestu
plötum ársins og Benni Hemm Hemm átti
skemmtilegt útspil – stuttskífu. Menn eru alltaf
að búa til næsta stórvirki og taka í það allt of
langan tíma. Benni er aktívisti í tónlist, það er
hressandi. Mugison tók glannalega og vel
heppnaða beygju, það er spennandi að fylgjast
með svoleiðis kappakstri. Margir biðu spenntir
eftir frumraun Jakobínurínu og biðin var þess
virði. Stórskemmtileg plata – samt syngja þeir á
ensku! Svo verður líka fróðlegt að fylgjast með
Hjaltalín.
Ég nenni ekki í erlendu deildina. Mig langar
þó að nefna persónulega uppgötvun á árinu, R.
Stevie Moore, furðufugl af bestu gerð sem hefur
verið að í áratugi og allt of fáir tekið eftir. Kíkið
á rsteviemoore.com.
Höfundur er tónlistar- og útvarpsmaður.
Ljóðabækur fyrst
upp í hugann
Eftir Úlfhildi Dagsdóttur
varulfur@centrum.is
Ljóðabækur koma fyrstupp í hugann þegarlitið er yfir bókaárið
2007. Höggstaður Gerðar
Kristnýjar, söngur steina-
safnarans eftir Sjón, Ösku-
dagar Ara Jóhannessonar,
smárit Smekkleysu, Í felum
bakvið gluggatjöldin eftir
Þórdísi Björnsdóttur, Á stöku
stað eftir Árna Ibsen og Blót-
gælur Kristínar Svövu Tóm-
asdóttur eru allt bækur sem
glöddu mig mikið. Og ég á
nokkrar vænlegar ólesnar
eins og þeirra Steinunnar
Sigurðardóttur og Þórarins
Eldjárns. Annað sem hefur
aukið mér ánægju eru þýddar
fantasíur fyrir yngri les-
endur, eins og til dæmis
Rúnatákn og Ávítarastríðið,
og fyrst ég er byrjuð að tala
um barnabækur er ekki hægt
annað en nefna tvær mynda-
bækur um dreka, Drekinn
sem varð bálreiður og Sylvía
og drekinn. Skáldsögur fyrir
fullorðna eru einfaldlega ekki
eins sterkar í ár, hvorki
frumsamdar né þýddar, þótt
vissulega séu bækur fyrr-
nefndrar Þórdísar, Saga af
bláu sumri, og Óreiða á striga
eftir Kristínu Marju Bald-
ursdóttur hvorttveggja sterk-
ar sögur. Gyrðir sendi frá sér
enn eina perluna, Sandárbók-
ina, en sú skáldsaga sem
stendur upp úr þetta árið er
Harðskafi Arnaldar Indr-
iðasonar.
Höfundur er bókmennta-
fræðingur.
Eftir Ingólf Arnarsson
ingolfur@lhi.is
Í upplýsingasamfélagi samtímans hefur ásíðustu árum sprottið upp mikill áhugi áflóknum kerfum, óreiðu og skörun marg-
breytilegra merkingarsviða. Þessa kennd hef-
ur mátt greina í áhugaverðum verkum ýmissa
listamanna á árinu. Nefni ég í þessu sam-
bandi nýju verkin á yfirlitsýningu Eggerts
Péturssonar, sýningu Eyglóar Harðardóttur í
Ásmundarsal og svo verk nokkurra yngri
listamanna; Kolbeins Huga Höskuldssonar,
Davíðs Arnar Halldórssonar, Unnars Arnar
Jónassonar Auðarsonar og Sirru S. Sigurð-
ardóttur. En svo framkallast einnig í hug-
anum verk af knappari toga, falleg glerverk
Roni Horn í Hafnarhúsinu, ágengt nýtt svart/
hvítt málverk eftir Kristján Guðmundsson í
Safni og áhugaverð ný verk eftir Darra Lo-
renzen. Glæsilegt var framlag listamannanna
á Sjónlist 2007. Starfsemi stóru safnanna er
smám saman að verða faglegri og var framlag
þeirra áhugavert en þannig hefur það ekki
alltaf verið. Nýló er í mikilli uppsveiflu. Allar
sýningar þess voru mjög frambærilegar á
árinu. Framtíð tveggja afar mikilvægra en
ólíkra menningarstofnana er í hættu; Safns
og Kling og Bang. Ég treysti því og trúi að
þeim verði treystur starfsgrundvöllur. Efst í
huga mínum er þó fráfall Birgis Andréssonar,
frábær listamaður sem vann á áhugaverðan
máta úr staðbundnum aðstæðum og þjóð-
legum arfi.
Kerfi, óreiða og skörun
Höfundur er myndlistarmaður.
Morgunblaðið/Einar Falur
Gerður Kristný Höggstaður eftir Gerði er meðal þeirra ljóðabóka sem glöddu hvað
mest á árinu, segir Úlfhildur Dagsdóttir.
Morgunblaðið/Kristinn
með flutningi á 3. píanókonsert Rakhmaninoffs,“ segir Helgi Hafliðason.
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
aðið/Árni Sæberg
Ólöf Arnalds Hún
á eina af bestu
plötum ársins,“
segir Frank Hall.