Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.03.1911, Side 47

1Q1
margir búnir að hlaupa af sjer hornin. Óg það er eitt
bezta tímans táknið í þessu máli, að nú bólar talsvert
víða á þeim breytingum hjá fjelögunum, sem miða til
þess að hrinda þeim í rjettara horf. Petta er, að sínu
leyti, sama eðlis og búnaðarbreyting sú, sem nýlega var
minnst á, og um leið skiljanleg afleiðing af hinum breytta
hugsunarhætti almennings, sem þar kemur fram.
Yms kaupfjelög hafa verið að endurskoða lög sín og
framkvæmdarstefnur á þessu ári; má þar til nefna Kaup-
fjelag Eyfirðinga, Pingeyinga og Borgfirðinga. Alstaðar
hníga breytingarnar að því: að tryggja fjelögin með ýms-
um sjóðstofnunum, vanda meir til allra ábyrgðarákvæða
en áður var, og nálgast meir hinar hreinu meginreglur
kaupfjelagsskaparins, sem hvervetna í útlöndum er talið
sjálfsagt að fylgja af fremsta megni. Svo er líka að sjá,
að tiltrú þessara fjelaga, yfirleitt, sje nú fremur að aukast
hjá peningastofnunum landsins, eins og eðlilegt er, og
vel er hægt að verðskulda enn betur.
Þetta, sem nú hefir nefnt verið, eru sannar og veruleg-
ar framfarir. Pegar þær eru komnar á almennan rekspöl,
þarf síður að óttast tilfinnanleg áhrif af smáslettum, sem
alltaf má búast við, að fjelögin verði fyrir, eins og hverj-
ir aðrir, sem margbreytt viðskipti reka. Pað hefir þá, t.
d., ekki svo mikla þýðingu, þó kjötsala norðlenzku slát-
urhúsanna verði fyrir dálitlu óhappi, og tapi nokkru fje
á einum manni, eins og óljósar sagnir bera, að nú hafi
komið fyrir. Þá geta varasjóðirnir hjálpað og hallanum
má dreifa á tvö til þrjú ár. Verðið getur samt orðið ofan
við það, sem annars væri kostur á, sje eigi um því meira
að ræða. Kaupmennirnir verða líka fyrir skellum, opt og
einatt, og þess verðum við að gjalda, sem við þá verzl-
um. Er þá betra að vera sinn eigin kaupmaður, og fá
hagnaðinn, þegar um hann er að ræða, sem optar mun
koma fyrir, heldur en fá að eins tóma skellina, sem ann-
ars vill verða ofan á.