Rauði fáninn - 01.02.1932, Síða 8

8
RAUÐI FÁNINN
0
Rauði fáinn kemur út mánaðarlega.
Kostar 25 aura í íausasölu eintakið.
Árgangurinn kostar 2.50. Áskrifend-
ur verða að borga fyrirfram minnst
hálfan árgang, kr. 1.25. Utanáskrift:
Rauði fáninn. Box 761, Reykjavík.
Ábyrgðarmaður Áki Jakobsson.
ísafoldarprentsmiðja h.f.
styrk, er nemi fullum daglaunum.
Eitt stærsta verkefni S. U. K., sem
næst liggur, er baráttan fyrir bætt-
um kjörum iðnnema: Stytting náms-
tímans, en í þess stað raunveruleg
kennsla í iðninni, en nemandinn sé
ekki eins og nú tíðkast að eins notað-
ur sem ódýrt vinnuafl. Ennfremur að
skólatími sé talinn með vinnutíman-
um og goldið fyrir hann, sem væri
hann verklegt nám. Fyrir afnámi
einkasamninga við atvinnurekendur,
en að í þess stað komi heildarsamn-
ingur.
S. U. K. telur sér skylt að berjast
gegn því hróplega ranglæti, sem ung-
ar verkakonur eru beittar í fram-
leiðslunni. Við ýms störf, er þær
vinna, svo sem eins og sauma, hatta-
gerð, hárgreiðslu og fleira, er látið
svo í veðri vaka, sem þær séu teknar
til náms, og verða þær ýmist að vinna
við afar-lítil laun eða jafnvel borga
með sér. Námstíminn er langur og
fremur sniðinn við mikil vinnuafköst,
en raunverulega kennslu. Ennfremur
berst S. U. K. fyrir, að konan njóti
alls staðar jafnréttis við karlmann-
inn og hafi sömu laun við sömu störf.
S. U. K. berst jafnt fyrir bættum
kjörum verkalýðsæskunnar í sveitum
sem þess hluta hennar, er vinnur við
sjávarsíðuna. Það er ljóst að meginn
ágóðinn af vinnu smábændaæskunnar
er hremmdur af sömu ránsklónni, sem
hirðir arðinn af vinnu verkalýðs bæj-
anna, en minnstur hluti hans rennur
til búsforeldra hennar. Smábóndinn
er háður sama kúgunarlögmáli og
verkalýðurinn við sjóinn, að verða að
sjá mestan hluta framleiðslu sinnar
hverfa til banka auðvaldsins, í mynd
okurvaxta og afborgana af jörð sinni.
Mikill hluti af verkalýðsæsku sveit-
anna er og neyddur til að leita sér
atvinnu við sjóinn, til þess að afla
lífsviðurværis handa sér og skyldu-
liði sínu. Því hlýtur verkalýðsæska
bæja og sveita að skipa sér í eina
fylkingu til baráttu gegn auðvaldinu,
S. U. K. fylkir smábændaæskunni til
baráttu fyrir þeim kröfum, sem
kommúnistaflokkur Islands stillir fyr-
ir hönd smábænda: Afnámi skulda
sem hvíla á .jörðum fátækra s.jálfs-
eignarbænda, rentulaus reksturslán,
Barátta
járusmíðauema.
Félag járnsmíðanema í Rvík, sem
er fjölmennasta iðnnemafélag hér á
landi, hefir að undanförnu unnið að
því að skipuleggja sameiningu iðn-
nemafélagsins og .járnsmíðasveinafé-
lagsins. — Fyrir síðustu áramót voru
félögin sameinuð í eitt félag, sem
nefnist Félag járniðnaðarmanna.
Sýndi Sveinafélagið lofsverðan áhuga
fyrir þessari sameiningu stéttarinn-
ar. Járnsmíðanemar hafa stígið fyrsta
sporið, að framkvæmd þessarar mik-
ilvægu skipulagsbreytingu.
tryggingu fyrir fullum daglaunum við
nýræktun o. fl. I kjölfar þessara krafa
sigla þær réttmætu og sjálfsögðu kröf-
ur bændaæskunnar um takmörkun
vinnutíma hennar, sem annarar verk-
lýðsæsku.
S. U. K. berst fyrir auknum póli-
tískum réttindum verklýðsæskunnar.
Að kosningarréttur til þings og bæj-
arstjórna sé miðaður við 18 ára ald-
ur, þar sem megin hluti ungra verka-
manna og kvenna er þá farinn að
greiða skatta og gjöld til ríkisvalds
borgaranna af ófullnægjandi og nið-
urpýndum launum sínum. — Enn-
fremur krefst S. U. K. afnáms skóla-
g.jalda og ótakmarkaðan aðgang að
skólum ríkisins. Það krefst fullkom-
ins skoðanafrelsis verklýðsæskunni til
handa og mun berjast eindregið gegn
öllum fasisiskum tilraunum til skoð-
anakúgunar í skólum og víðar, hvort
sem framkvæmdar eru af ríkisvald-
inu eða einstökum þjónum þess.
Þetta eru helztu kröfur S. U. K. —
Framgangur hverrar þeirrar er spor
í áttina yfir til socialismans. Bætt lífs-
skilvrði verkalýðsæskunnar gera hana
baráttuhæfari og þrekmeiri til þess að
vinna hlutverk sitt í verklýðsbylting-
unni. Gera hana hæfari til þess að
feta í fótspor rússneska verklýðsins
og skapa ríki socialismans á Islandi.
Ungir verkamenn og konur til sjáv-
ar og sveita, fylkið ykkur nú um hið
eina baráttusamband öreigaæskunn-
ar á íslandi — Samband ungra komm-
únista.
Gerið S. U. K. á íslandi að órjúf-
anlegum hlekk í baráttu öreigalýðs
allra landa fyrir frelsi sínu.
Sameinist um hin einu baráttusam-
tök verklýðsæskunnar — Alþjóðasam-
band ungra kommúnista.
Stjórn Sambands ungra kommúnista.
Kaupsamningar sveina féllu úr
gildi 1. .jan. s. 1. Strax og undirbún-
ingur undir væntanlega kaupdeilu
hófst, setti hið sameinaða félag járn-
iðnaðarmanna fram kröfur í samn-
ingsformi, og var þar tekið fullt tillit
til hagsmuna iðnnema, og settar
fram eftirfarandi kröfur fyrir hönd
þeirra: 1. Afnám einkasamninga.
2. Stórfeld launahækkun, (allt að
50%). Félagið hélt þessum kröfum
iðnnema fast fram við allar samnings-
tilraunir.
Engir samningar tókust fyrir ára-
mót og hóf félagið því verkfall 2.
jan. en verkfallið stóð aðeins þann
eina dag, því atvinnurekendur kváð-
ust fúsir til að semja á þeim grund-
velli, er kröfur járniðnaðarmanna-
félagsins voru byggðar. Verkfallinu
var því aflýst, og hófst vinna þegar
daginn eftir. En þegar ganga átti
formlega frá samningunum neituðu.
atvinnurekendur að verða við þeim
kröfur, er gerðar voru iðnnemum til
handa. En gengu hinsvegar að öllum
kröfum sveinanna. Sviku atvinurek-
endur hér með áðurgefin loforð, því
þeir höfðu áður gengið munnlega að,
þessum kröfum iðnnemanna, er hér
því um hrein svik að ræða frá at-
vinnurekenda hálfu. Félag járniðn-
aðarmanna treystist ekki til að hefja.
verkfall að ný.ju til að rétta hlut iðn-
nemanna, en mun síðar við tækifæri
gefa atvinnurekendum kost á að bæta
fyrir þessi ómannlegu svik. Það verð-
ur ekki sagt, að þessi barátta járn-
smíðanemanna hafi borið neinn ár-
angur. Járnsmíðanemarnir hafa lát-
ið undan síga um stundarsakir, og
þeir munu læra það af þessari bar-
áttu að verkalýðurinn getur engum
treyst nema sjálfum sér.
sp,.
Tryggvi gerist spámaðr.
Fyrir skömmu síðan var Tryggvi
Þórhallsson að halda hvatningaræðu
yfir ungum framsóknarmönnum og
komst þá m. a. svo að orði, að þeir
tímar myndu koma, að þeir sem nú
stæðu fremstir meðal ungra fram-
sóknarmanna myndu komast í ráð-
herrasætin, þar sem þeir sætu nú,
sem áður stóðu fremstir í ungmenna-
félögunum. Ætti þetta myndarlega
boð Tryggva að vera nægileg hvatn-
ing hinum ungu framsóknarforingj-
um, því hingað til hafa flestir þeirra
orðið að gera sér að góðu ýmiskonar
forstjóra og fulltrúastöður. Bara að
Tryggvi efni nú loforðið!