Skinfaxi - 01.08.1914, Side 13

SKINFAXI
111
Um þverbrattar skriður, um gljúfur og gil
er gatan^sem liggur að jökulsins skalla.
’Ún heimtar það afl, sem i eigúnni er til
því annaðhvort verður að standa’ eða falla.
Það kveikir i brjósti þér karlmensku’ og yl
að koma sem lengst upp i svellrunninn hjalla.
Vort ferðalag gengur svo öld eftir öld
að ýmsir um jökulinn sigurför gera-,
og jafnvel þó oft séu örlögin köld
mun einhuga vilji til sigurs þig bera.
Þú manst: ef i dalverpið kemstu’ ekki i kvöld
mun kuldáleg nótt þar á fönninni vcra.
v&ltyþót cióndoOH.
Sambandsmerkið.
Ekki mun enn vera búiS að ákveða
gerð sambandsmerkis ungmennafélaga Is-
lands, eSa ekki svo heyrst hafi. —
í júliblaSi Skinfaxa þ. á., er þess getið
j fréttum af síðasta sambandsþingi (19. lið),
að svohljóðandi tillaga hafi samþykt verið:
„Sambandsþing felur sambandsstjórn, að
láta gera sambandsmerki félaganna og ráða
verði þess og gerð“.
Þangað er þá „merkjamálið“ komið nú,
en lengra ekki, síðan á sambandsþingi
1911, að milliþinganefnd var skipuð i málið,
er átti að hafa lokið störfum sínum fyrir
nýdr 1912. (Skinf. II. 7.).
Hvað nefndin nú hefir gert er mér ókunn-
ugt um, en nú er málið falið sambands-
stjórn til framkvæmda.
Eg man ekki eftir, að opinberlega hafi
komið fram nein tillaga um gerð merkis-
ins, en sjálfsagt hafa milliþinganefndinni
margar borist.
Nú er ef til vill búið að ákveða gerð
merkisins og því öll orð þar um óþörf.
En geta vildi ég gerðar, er mér hefir altaf
sjálfsögð fundist á merki U. M. F. í.
Eg var aldrei ánægður með gerð gamla
merkisins, og svo mun um fleiri verið hafa.
Mér fanst það strax liggja í Ioftinu að það
yrði aldrei langlíft.
Þá fanst mér önnur gerð betri og finst
svo enn. Það er íslenski bláhvíti fáninn
með einkunnarorðum okkar: „íslandi alt“
og standi þau orð rituð í bvíta krossinum.
Þó að bláhvíti fáninn nái ekki staðfest-
ingu konungs sem þjóðfáni, þá geta ung-
mennafélögin gert hann að sér merki sínu.
Gerum hann að merki okkar bæði inn á
við og út á við.
Guðm. Þorláksson.
Atlis. Skinfaxi er hinum heiðraða grein-
arhöfundi sammála um ýmislegt i þessari
grein, en mjög ósamþykkur um önnur at-
riði. Sú hugmynd, að hafa bláhvíta fán-
ann á sambandsmerkinu mun verða mjög
vinsæl. Björn Guðmundsson á Núpi mælti
röggsamlega með þeirri gerð á sambands-
þinginu í vor. Og sambandsstjórnin mun
ekki hafa fengið till. um aðra gerð, sem
væri henni hugþekkari. Alt öðru máli er
að gegna um hið íburðarmikla einkunnar-
orð sem G. Þ. vill setja í merkið. Sú föð-
urlandsást sem menn skrifa utan á sjálfa
sig er oft sprottin af heilum hug; en svo
að vel fari á því, verða þeir menn, er það
gera að sýna trúna í verkinu svo að um
muni. Eru nú líkur lil að allir þeir, sem
keypt gætu merki þetta fyrir fáeina aura,
yrðu um leið menn til að hera krossinn ?
Miklu hollara mun að vinna vel. Aug-
lýsa sig ekki með orðum heldur verkum.
Brot íir bréfi,
Merkur prestur kemst svo að orði um
fánamálið:
„III þykir mér framkoma fánanefndar-
innar sælu — öll aðferðin verri þó en fána-
tillagan sjálf. Hún (aðferðin) er í mínum
augum einn sorglegur vottur um, hve óvand-
ir við erum að meðulum í þvi, sem við
viljum ^koma fram. Nefndin leggur alt
kapp á (að undanteknu bréfinu lil Grikkja-