Skinfaxi - 01.12.1916, Blaðsíða 5

SKINFAXI.
133
Annarstaðar eru holt og ásar. Fyrir fáum
áratugum iágu hingað margra leiðir með
tínur og tunnupoka til að safna fjalla-
grösum, sem síðan voru þurkuð, hreinsuð
og söxuð og búin til úr þeim holl og
góð fæða — grasagrautar, grasamjólk og
höfð saman við brauð og blóðmör. Nú
er þessi bjargarlind ónotuð, einmitt þegar
þörfin er einna mest. Má nærri geta hví-
likur kornmatarsparnaður væri að byrgb-
um fjallagrasa og hversu innlegg bænda í
verslanir yrði notadrýgra og þeim um leið
kleyft að leggja meira af kjöti til heimilis-
ins og meira af ull til fata. — Nú snú-
um við okkur í austurátt og blasir þá
við okkur lygn og blálitur Skagafjörður
með Drangey og Málmey en lengra burtu
eygjum við Höfðaströnd og Fljót. í suð-
austur liggur fjallaþyrpingin. Hvílík feg-
urð! Eggsléttar grænar grundir í dölun-
um, fjallahlíðarnar, þaktar gróðri, gul-
'hvítar dýjasvuntur, víðigeirar í söndunum,
silfurtærir uppsprettulækir, alt samblandað
heiðisblámanum og sólarijósinu, og þessir
tindar og gnípur, drög og dældir. Hvílík
margbreytni. Og yfir alla þessa tignlegu
þyr[)ingu horfir Tindastóll syðst og aust-
ast. í suðri og suðvestri blasa við opnir
dalirnir, blómi sýslu okkar. í vestri er
Húnaflói breiður, fagur og voldugur og
handan við hann Strandir með fögrum
fjöllum, hvítgljáandi Drangjökli, sæbröttu
Hornbjargi og fagurmynduðum bláum
fjörðum, en stutt frá okkur, hér neðan
undir fjöllunum liggja bæir okkar i því
nær beinni röð eftir ströndinni, llestir
fremur óálitlegir.
Heillandi sýn! Umhverfis bæina liggja
þessir fögru og frjósömu blettir — túnin
— iðjagrænir og sumstaðar rauðir af sól-
eyjum og fíflum og fegraðir öðrum dá-
samlegum skrautblómum. Gaman væri að
gera þessa arðsömu bletti stærri — miklu
stærri og betri og bæina fegurri, skipu-
legri og heilnæmari og að geta átt sem
stærsta hópa af hjörðunum, er vér lítum
dreifa sér um haglendið.
Við búumst til heimferðar, erum glaðir
og ánægðir, syngjum og skeggræðum.
Við finnum hversu heilnæmi loftsins hefir
styrkt okkur og fjörgað, fegurð og hrein-
leiki náttúrunnar lyft tiuganum, hreift við
starfsþrá og framtiðarvonum okkar og
vakið hjá okkur ást og lotningu fyrir
hinu fagra og góða. Við göngum niður
fjallið sem geymir fjársjóð Þórdísar spá-
konu með þeim ummælum er honum
fylgja. Yfir okkur ljómar blessuð sólin og
hellir geislagulli sínu yfir landið, en flögr-
andi og syngjandi fuglar fylgja okkur og
gera sitt til að gleðja okkur. Neðar bíða
hestarnir; hafa þeir verið spakir og gætt
sér á bragðsætum gróðrinum. Er nú lagt
á reiðskjótana, og haldið af stað heim-
leiðis. — Allir með djarfhuga vonir og
göfugar þrar, grópaðar skýru letri í huga
og hjarta.
Lifi og blómgist ísland og ísienska
þjóðin!
Valdimar Benediktsson
frá Syðri-Ey.
Ú ti-íþ r ó ttir.
(Eftir Bennó).
Knattspyrna.
(Frh.)
XV.
Þá eru framverðirnir þrír, þeir næstu
í ílokknum, sem oft er sagt um — og
það með sanni — að leikslokin séu undir
þeim komin, og er þar átt við þol þeirra,
þar sem þeir eru í senn varnar- og sókn-
ar-menn og verða þvi að vera meir en
aðrir leilimenn „á hlaupum", allan leik-
tímann. Teljast þeir þó til varnarsveitar-
innar (sbr. fylkingaskijiun leikm. í VIII.
kaila, og myndina i IX. kafla). Um fraip-