Skinfaxi - 01.09.1921, Blaðsíða 1

«. BLAÐ
REYKJAVÍK, 8EPTEMBER 1921.
XII. ÁR
Heima og erlendis.
Eftir Guðmund frá Mosdal.
Nl.
Jafnframt þessu sem lýtur að sameigin-
legri starfsemi til alþjóðarheilla eru fjölda
mörg smærri og stærri verkefni sem fé-
lögin geta unnið að hvort í sínu lagi. Þau
geta ýtt undir og kornið ýmsu á stað til
héraða- og heimkynnabóta, sem víðast hvar
er nauðsyn að. Edvard Os liðsforingi
skrifari í »Noregs ungdomslag« (sambands-
skrifari) segir meðal annars: »Það eru svo
margskonar verkefni að fást við fyrir ung-
mennafélög, bæði til bæja og sveita, að
vildu félögin freista þess að gera nokkuð
fyrir alt sem er veglegt og gott þá yrði
þeim það langt um of. — — En ö 11 -
u m ber að vinna n o k k u ð sem samsvar-
ar okkar tilgangi. Hvert félag verður að
sinna þeim kröfum sem virðast liggja næst
fyrir það f Enn er þó ótalin sú hliðin á
verkefni ungmennafélaganna sem mestu
varðar en það eru hin þroskandi og u p p -
e 1 d i s 1 e g u áhrif sem félögin hafa í för
með sér. — Og einkum andlega þroskun-
in er það, sem er allra mikilvægast
í þessum félagsskap. Góð ungmennafélög
verða að uppeldisstofnunum. Þau verða
nokkurskonar óbundnir lýðháskólar sem
hafa hvervetna mannbætandi áhrif á félaga
sína — og það verða ungmennafélagar
að heimta af sjálfum sér — og um leið á
heimilislíf og hætti þeirra sem að fjelög-
unum standa. (Um þetta atriði o. fl. vænti
eg að fróðari maður skrifi í Skinfaxa áð-
ur langt líður).
Eg hefi nú reynt í þessum lauslegu
hugleiðingum að sýna fram á hver þj óð-
a r h e i 11 að ungmennafélagsskapurinn er,
og þar með nauðsýnina á að halda hon-
um uppi. Það væri og að mestu okkar
eigin sök, ef hann spillist nú eða eyðilegst.
Það væri þessara tírna óskaplegasti vottur
hér á-landi. Og það væri sú þjóðaróheill
sem ósýnt er hvernig úr yrði bætt.
Séum við ungmennafélagar allir samtaka
og vinnum eftir því sem máttur leyfir og
með fullri trú á félagsskapinn, þá er hon-
um borgið. Jeg vildi því mega mælast til
þess að allir þeir sem enn telja sig til
ungmennafélaganna sýni nú ungmenna-
félagsskapnum umhyggju og aðstoð. Að
allir þeir yngri sem nokkrar ástæður hafa
til að gegna beinni starfsemi innan félag-
anna geri það með ósérplægni og fullri
trú á félagsskapinn. Og að þeir láti ekki
á sig fá né blekkjast af þeim skamsýnu
mönnum sem vilja gera alt það minsta og
laklegasta úr þeirra starfsemi.
Og eldri félagarnir sem að vísu eru orðn-
ir öðrunr önnum kafnir, gerðu félagsskapn-
um ágætt verk með því að sýna að þeir
séu þó altaf vinveittir félagsskapnum og
fúsir til aðstoðar eftir því sem ástæður
leyfa.
Við eigum þar að geta sýnt okkur jafn
ábyggilega menn og úthaldsgóða eins og
eldri félagarnir norsku hafa reynst sínum
félögum.
Ef okkar félög njóta framvegis að flestra