Skinfaxi - 01.04.1929, Side 12

60
SKINFAXI
Rúm blaúsins leyfir ekki, að jeg orðlengi þetta mál,
sem þegar er fulllangt, með uppástunguui eða rökræð-
um um tilhögun þessarar sýningar, val sýningarefnis,
söfnun þess o. s. frv. Þess mun gefast kostur þegar
meiri vissa er fengin um, hvort sýningin verður. — Og
á þá betur við. Jeg vil þó aðeins taka það frarn nú
þegar, að takmörkun sýningarmunanna eins og gert er
ráð fyrir í „Hlín“, þykir mjer vera fjarstæða.
Ungmennafjelaga og aðra, sem Skinfaxa lesa, vil jeg
biðja að gera enn ráð fyrir því, að sýningin muni verða.
— Og vænta þess að hún verði auglýst í vor.
Hafi þeir svo málið i hyggju í sumar, en vinni síð-
an að þvi, eins og verða má, er vetra tekur.
Guðm. J. frá Mosdal.
Cromwell vindlingar og auglýsingatál.
Greínarkorn þetta er brol úr grein í norskn
ungmennaíélags- og málblaði, „Austland.“
Fyrirsögri greinarinnar er: „Mod mörket -
sætte flammende sværd“. Höfundur hennar er
Johan Örjas;eter, norskt skáld.
-------------Auglýsingarnar eru nokkurskonar freist-
andi fjandar nútímans, og bera vott um skort á sjálfs-
ögun. Nútíminn er sýktur af auglýsingafaraldri, scm
hefir siðdrepandi áhrif, á margan hátt.
Á vindlingaöskjunum stendur Cromwell. (í staðinn
fyrir að standa ætti: Júdas, sem svíkur meistara sinn,
því það gera vindlingarnir.) Ungir drengir vilja hafa
menn til fyrirmyndar. Cromwell er einmitt sú fyrirmynd,
sem röskum drengjum líkar. Og þá verða þeir auðvitað
að reykja vindlinga, — Cromwels-vindlinga, græna og
bláa.
Þvi segi ég: Burt rneð allar myndir frægra manna
af vörum þeim, sem heimska mannanna hefir framleitt!