Skinfaxi - 01.04.1930, Blaðsíða 3

SKINFAXI
99
Völundur Guðmundsson.
Vcr kennarar eigum nautnalind eina í starfi voru, umfram
aðra menn: I>á, að kynnast mörgum mannsefnum og geta
spáð með rökum í eyð-
ur framtíðarinnar um
æfi þeirra og örlög.
Þessu fylgja sárindi
þau, að sjá minna
verða úr góðu efni, en
vonir stóðu til.
Sá var einn nem-
enda minna, er eg
reisti á glæsilegastar
spár og stórmannleg-
astar um allt, — gáf-
aðasti drengur og hug-
þekkasti, er eg hefi
kynnst. Það var Völ-
undur sonur Guðm.
skálds Friðjónssonar
á Sandi. Nú er hann
látinn.
Æfisaga Völundar er
stutt og viðburðafá,
en fögur — þroska-
saga góðs drengs og
batnandi. Hann fædd-
ist á Sandi i Aðaldal 2'.i. mai 1906 og átti þar jafnan heima.
Hann hlaut uppeldi svo sem bezt gerist hérlendis, við fjöl-
breytt sveitastörf á þjóðlegu menntasetri, við frjálslyndi og
djarfsýni meira en þeir kunna að ætla, sem þekkja Guðmund
á Sandi af sögum hans einum. Átta vetra gamall hafði Völ-
undur lesið allar íslendingasögur og kunni mikið af Njálu
utan að. Hann var í skóla að Breiðumýri veturinn 1921—’22
og í eldri deild Laugaskóla 1926—’27. Lætur Arnór skólastjóri
svo um mælt, að V. væri mestur íslenzkumaður, er gist liafi
skóla hans. Á Laugum var hann sjálfkjörinn foringi nemenda
og stýrði þar útiíþróttum og leikum. Hann var áhrifamaður
i ungmennafélagi sveitar sinnar og átti sæti í stjórn Sambands
þingeyskra ungmennafélaga. Hingað kom hann til Reykjavík-
ur nú i ársbyrjun, í því skyni, að ljúka prófi upp í efsta bekk
Völundur Guðimuidsson.