Skinfaxi - 01.12.1977, Blaðsíða 9

myndu þó stefna að því að halda sín-
um hlut í frjálsíþróttakeppninni, voru
í 6. sæti með 29 stig á landsmótinu á
Akranesi 1975. Hvað aðrar greinar
varðaði væru það helst starfsíþróttir
sem til greina kæmi að senda kepp-
endur í, þar sem hópíþróttir væru
veiki hlekkurinn hjá þeim. Þrátt fyrir
samþykktir á þingum sambandsins og
tilraunir til að ná þeim upp, þá væru
hópiþróttirnar þeirra stöðugi höfuð-
verkur. Jón nefndi sem dæmi að stað-
ið hefði til að halda knattspyrnudóm-
aranámskeið þar vestra á sl. sumri.
12 hefðu sýnt áhuga og látið skrá sig,
en þegar kennarinn á námskeiðinu,
sem væri einn sá færasti á sínu sviði,
Einar Hjartarson, hefði verið mættur
á staðinn, hefði enginn þeirra tólf
látið sjá sig. „Það þar því ekki um
annað að ræða en senda kennarann
til baka með sömu vél,“ sagði Jón. En
hvað þá tólf, sem ekki mættu, varðar,
kvaðst Jón enga haldgóða skýringu
á þessu skyndilega áhugaleysi hafa.
Jón sagði kaupstaðafélögin á sam-
bandssvæðinu halda uppi knattspyrnu-
æfingum í yngri flokkunum, 3, 4 og 5,
og kepptu þau sín á milli, en einnig
hefðu þau farið í keppnisferðir til
Bolungarvíkur og ísafjarðar. „Það
vantar ekki áhugann hjá þessum
yngri ef einhver fæst til að leiðbeina
þeim og stjórna,“ sagði Jón.
Jón sagði að nokkuð væri um að
iðkaður væri handknattleikur kvenna
þótt ekki hefði tekist að koma á móti,
né taka þátt í undankeppni lands-
mótsins. Að vísu væri aðeins um úti-
aðstöðu á sínu sambandssvæði að
ræða.
í sambandi við vetrarstarfið hafði
Jón það að segja að búast mætti við
nýbreytni í þeim málum á þessum
vetri.
Skíðaunnendur í Önundarfirði hefði
á þessu hausti hent það happ að hlj óta
skíðalyftu að gjöf frá Lionsklúbbnum
þar, lyftan væri komin til landsins og
stefnt væri að því að setja hana upp
fyrir áramót. Jón sagði slíka aðstöðu
nú vera komna á svo til hvert félags-
svæði; það ætti því ekki að vera nein
goðgá að fara að gefa skíðaíþróttinni
svolítið meiri gaum og huga að móta-
haldi í þessari grein sem öðrum, að-
stöðuleysið ætti ekki að standa þvi
fyrir þrifum og snjóinn vantaði sjald-
an.
Að lokum leiddi Jón tal sitt að fjár-
málum sambandsins sem hann kvað
með besta móti og vildi hann i því
sambandi láta koma fram þakklæti
til sveitarstjórnar og sýslunefndar sem
hefðu með fjárframlögum sínum gert
það að verkum að ekki þyrfti að skríða
betlandi um héraðið. Jón kvaðst því
líta björtum augum til framtíðarinn-
ar, þótt næg væru verkefnin að takast
á við, og það fyrsta og stærsta væri
endurbætur á íþróttavellinum að
Núpi, sagði Jón að lokum.
Jóla- og nýárskveðja
Smjörlíki h.f.
Þverholti 105
Rvk
SKINFAXI
9