Skinfaxi - 01.12.1977, Blaðsíða 26

heimtu þesara auglýsinga og nýtur
hún afsláttar af auglýsingunum ef
hann fæst, ennfremur leiti stjórn
UMFÍ eftir fjárhagslegum stuðningi
frá samtökum bænda og söluaðilum
þeirra.
E. FRÁ LANDSMÓTSNEFND:
1. Landsmótsreglur eru sér á blaði.
2. 30. sambandsþing UMFÍ haldið á þing-
völlum 10. og 11. sept. 1977 hvetur hér-
aðssambönd og einstök félög að vinna
ötullega að undirbúningi og myndar-
legri þátttöku í 16. landsmóti UMFÍ
sem fram fer á Selfossi.
3. Þingið hvetur sambandsfélögin tii öfl-
ugs iþróttastarfs og aukinna iþrótta-
legra samskipta. Jafnframt hvetur
þingið félögin til stóraukins samstarfs
við skólana á sviði iþróttamála. Þingið
væntir þess að opinberir aðilar hraði
eftir föngum uppbyggingu iþrótta-
mannvirkja sem víðast um landið.
Enn sem fyrr er leiðbeinendaskortur
viðvarandi hjá félögunum og stað-
reynd er að fjöldi íþróttakennara
hverfur að öðrum störfum að námi
loknu. Úr þessu verður að bæta hið
bráðasta, með menntun leiðbeinenda
í einstökum íþróttagreinum. Og bendir
þingið á námskeið Grunnskóla ÍSÍ i
þeim efnum og leiðbeinendanámskeið
sérsambanda. Jafnframt skorar þingið
á sérsambönd ÍSÍ að hefja nú þegar
undirbúning að útgáfu kennsluefnis í
hinum ýmsu íþróttagreinum. Þar sem
það er ekki fyrir hendi.
4. Þingið samþykkir að nú þegar verði
kannað hvort grundvöllur sé fyrir því
að UMFÍ ráði þjálfara fyrir íþrótta-
fólk innan UMFÍ með aðsetur og að-
stöðu í Reykjavik.
5. Þingið fer þess á leit við Sundsam-
band íslands, að það kanni sem fyrst
meðal héraðssambandanna viðsvegar
um landið, hvort áhugi sé fyrir að
fjölga deildunum í sundi úr tveimur
í þrjár.
í léttum dúr
— Það er leiðinlegt hvað konan þín
er hás.
— Já, við vorum í fjallgöngu í gær
og hún vildi ekki láta bergmálið hafa
síðasta orðið.
Eiginkonan situr og les i blaði —
lítur á mann sinn: — Hér er frásögn
af manni í Tyrklandi sem skipti á
konunni sinni og hesti. Þetta mundir
þú aldrei gera, Guðmundur minn?
— Auðvitað ekki, svarar Guðmund-
ur, — hvað ætti ég að gera við hest
þegar ég á dráttarvél.
Náungi nokkur sem þekktur var fyr-
ir að fá alls konar hugdettur, var á
gangi um götur borgarinnar um há-
nótt. Skyndilega snarar hann sér að
dyrum þriggja hæða húss með risi og
hringir ákaft á efstu bjöllunni. Eftir
talsverða bið birtist maður á nærklæð-
um einum í dyragættinni.
— Er þetta ekki Hástræti 2? spyr
þá sá sem hringdi.
— Jú, svarar sá fáklæddi.
— Já, mér datt það i hug, sagði þá
hinn og hélt áfram för sinni.
— Jói, viltu lána mér tyggjóið þitt?
— Já, já, en þú mátt alls ekki týna
þvi, hann Pétur á það nefnilega.
26
SKINFAXI