Skinfaxi - 01.02.1993, Page 6

Glíman í uppsveiflu
Að undanförnu hefur ungt
glímufólk úr HSK vakið athygli
fyrir góðan árangur á mótum.
Þetta er árangur af markvissri
þjálfun og góðri ástundun sem
fram hefur farið á Laugarvatni
síðustu vetur. Þjálfari hópsins er
Kjartan Lárusson, sem hefur
gegnt því starfi síðan 1987.
Tíðindamaður Skinfaxa hitti Kjartan
að máli fyrir skömmu til þess að leggja
fyrir hann nokkrar spurningar varðandi
glímuþjálfunina og góðan árangur
Laugvetninga að undanfömu. Aðspurð-
ur kvaðst hann ekki hafa farið að stunda
glímuna fyrr en hann var orðinn þrítug-
ur. Þá var hann hættur að stunda aðrar
íþróttir, en hann var vel liðtækur bæði í
körfuknattleik og blaki.
„Ég ákvað að prófa glímuna sem ég
hafði aldrei komið nálægt. Ég fór á eina
æfingu fyrir slysni og skráði mig síðan
til þátttöku í héraðsmóti, en það var nú
aðallega hugsað til þess að ná stigi fyrir
félagið mitt.
Glíman hentaði mér ágætlega vegna
þess meðal annars að ég var í góðu
líkamlegu formi, ég held að það hafi
hjálpað mér mikið. Ég náði viðunandi
árangri miðað við það hvað ég byrjaði
seint, en auðvitað er best að byrja sem
fyrst.“
Ekki lengur karlaíþrótt
„Um þessar mundir eru á bilinu 20-
30 manns sem æfa hjá mér, svona 20
sem stunda þetta af alvöru, - unglingar
á aldrinum 9 ára og upp í 15 til 16 ára,
örfáir eldri. I þessum hópi eru jafnframt
6 stúlkur sem æfa af alvöru.
Þessir krakkar eru annaðhvort héðan
úr Laugardal eða úr Grímsnesinu og
Þingvallasveit, það er að segja úr
Laugdælum og Hvöt.“
- Þykir unglingum glíman ekki
lengur hallœrisleg eins og algengt var
fyrir nokkrum árum ?
„Ég man eftir þessu viðhorfi þegar
ég var unglingur í kringum 1970. Mér
þótti þetta frekar hallærisleg íþrótt. Ég
held að viðhorf til glímunnar og ímynd
hennar hafi breyst á þessum árum. Þetta
þótti svo íslenskt, gamalt og úr takti við
tímann. A undanförnum árum hafa æ
fleiri farið að stunda glímuna og margir
þeir sem fremst hafa staðið eru góð
ímynd.
Krakkarnir sem eru að æfa hjá mér
núna eru í þessu fyrst og fremst
íþróttarinnar vegna. Ég held að unnt sé
að ná árangri í greininni hvar sem er á
landinu, þetta er bara spurning um að
unglingarnir fái tækifæri til að stunda
hana og þá velja þeir hana þó hún eigi í
harðri samkeppni við aðrar greinar. Hér
á Laugarvatni eru það körfubolti og
frjálsar íþróttir sem keppa við glímuna
um hylli krakkanna. Ég held að ég megi
fullyrða að glíman standi best að vígi
um þessar mundir að minnsta kosti. Það
er margt sem spilar inn í. Krakkarnir fá
ýmislegt út úr þessu eins og keppn-
isferðir auk þess sem þeim þykir grein-
in spennandi og skemmtileg. Það er svo
með iðkun glímunnar eins og annarra
íþrótta að þetta er spurningin um að
krakkarnir fái tækifæri til þess, -
aðstöðu og þjálfun.“
Metþátttaka í öllum mótum
- Eru vinsœldir glímunnar þá að
aukast?
„Já, það er enginn vafi á því. A
síðasta ári var aukin þátttaka í öllum
mótum, það segir sína sögu. Á íslands-
Karólína Ólafsdóttir, Umf Laugdœla,
„Efiúlegasti glímumaðurinn 1992. ”
Kjartan ásamt tveim sonum sínum, Óðni og Lárusi.
6