Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1942, Blaðsíða 24

Ymislegt
komið er, og þá eina. Þeir hafa staðið þvert
í g'ötu fyrir endurnýjun stórskipaflotans og
eðlilegum vexti hans.
Ekkert fals, enga mærð, ekki ,,Capitönur“,
„Hamónur" eður ,,Guide Me-ur“. Það er kom-
ið nægilegt af þeirri tegund skipa, og væri
fróðlegt að vita, hver bæri ábyrgð á því, að
fleygja dýrmætum gjaldeyri á glæ, gegn slík-
um endemum.
Hjer er þörf skjótra aðgerða, mörg stór ný-
tísku fiskiskip, togara og línuveiðara. Það er
og verður mál málanna. Það er öllum fjár-
sjóðum dýrmætust eign okkar litla eyríkis.
Steindór Arnason.
Til lesendatina
Eins og öllum er kunnugt, er vinnustöðvun
í prentiðninni að miklu leyti. En þar sem Vík-
ingurinn átti tilbúnar 24 blaðsíður fyrir ára-
mót og óvíst um hvenær full vinna verður upp-
tekin í pr.entiðninni, taldi ritnefnd Víkingsins
sjálfsagt, þar sem möguleikar voru fyrir hendi,
að senda það efni, sem tilbúið var, til lesend-
anna. Aftur á móti hefir verið ákveðið að bæta
lesendunum upp aftur síðar þessa skerðingu
efnismagnsins.
Um leið vill ritnefndin nota tækifærið og
skora á menn víðsvegar um land, að senda
blaðinu greinar um ým.s efni.
Hr. ritstj.
Vill Sjómannablaðið Víkingur upplýsa eftirfarandi:
Er það ekki mishermi eða rangt frá skýrt, sem stendur
í grein í Tímanum, eftir J. J. í sambandi við Snorra-
hátíðina í Reykholti s.l. haust, en þar segir J. J. að
Pálmi Loftsson forstjóri hafi siglt skipinu frá Alaborg
til íslands, fyrstu ferð skipsins eftir byggingu þess.
Þar sem mig minnir, að Ásgeir Sigurðsson hafi ver-
ið skipstjóri á skipinu frá byrjun og að hann hafi ver-
ið í Álaborg til umsjár með byg-gingunni á meðan á
henni stóð, vil ég biðja Vikinginn að upplýsa þetta.
Norðlenzkur sjómaður.
Svar:
Samkvæmt upplýsingum, sem blaðið hefir aflað sér,
mun spyrjandinn hafa alveg rétt fyrir sér.
Ritstj.
G)/ 6)) i a n 11 a L n edsL
apur
Blíða sumar, bjartir, fagrir dagar,
blómgvir skógar, iðjagrænir hagar.
Friður yfir hauðri og úthafsöldum.
Ó, sú dýrð, á fögrum sumarkvöldum.
Um haust, er stormar haf og hauður geisa,
hrannast ský og birgja sólar eld.
Hvítan fald á hafi öldur reisa.
Iiaustið það á líka fögur kveld.
Kaldi vetur, mikill er þinn máttur,
mjallar þaki hylur freðna gruna.
Stirndur himinn, guðdóms gullinn þáttur,
glitra norðurljós um aftanstund.
G. E.
★
Þó yrki jeg ljóð, um himins háleitt veldi,
um haf og okkar blessað föðurland,
er morgunbaga burtu týnd að kveldi,
og braga fleytu nærri rennt í strand.
Sama er að segja um mansöngs kvæði,
þau svífa burt í gleymsku djúpan hyl.
Ég reyni samt að bagia, ef býðst mér næði,
þó búi sjaldan góða stöku til.
★
Tímans fylling dæmir dáð,
dug og snilli manna.
Sólin gyllir lög og láð,
landið hyllinganna.
J. B.
Orðskviðir.
Sjaldan skortir þann vísuna, sem viljugur er að
syngja.
Oft eru þau sárin verst, sem ekki blæða.
Reiðin er hávær, en harmurinn þögull.
Að geðjaft öllum er guði um megn; einn vill fá sól-
skin, annar regn.
Væri enginn agi, færi vereldin úr lagi.
Sá, sem agalaus lifir, ærulaus deyr.
Ekki tárast músin við útför kattarins.
VÍKINGUR
24