Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1945, Qupperneq 20

Hvað er þetta maður! Ætlar þú að reka pensilinn inn
úr skipinu!
Óbein afleiðing.
Jón: Hvernig líður þér efitir fylliríið í gær?
Sigurður: Ágætlega, þakka þér fyrir, en konan mín
er hás.
★
Kennarinn: Hvað er sá maður kallaður, sem segir
annað en honum býr í brjósti?
Nemandinn: Kurteis.
★
Maður hafði orðið fyrir því hvað eftir annað, í spor-
vagni í Lundúnum, að stolið var pcningaseðlum úr veski
í brjóstvasa á frakkanum hans hnepptum. Iíugsaði hann
sér nú að gera þessum fimu vasaþjófum grikk, og læt-
ur í veskið í peninga stað bláan pappírssnepil með
þessum orðum á: „Lar greipstu í tómt, þorparinn!“
Þegar hann kom heim og opnar veskið, er þar kominn
hvítur seðill í stað liins bláa, og á honum stendur Xógu
fyndinn, dóninn!“
★
Hún: Þau eru trúlofuð, hann Jón og hún Guðrún, en
ætla að halda því levndu. Guðrún trúði mér fyrir því.
Ilann: Já ég veit það. Jón trúði mér fyrir því.
★
Páll. Hva'ð er að sjá þig, Jens? Þú ert allur rifinn
og bitinn og klóraður í framan. Rétt einu sinni liefur
þú fengið þár of mikið í staupinu!
Jens: Nei, þetta er eftir hundinn minn. Eg kom ófull-
ur lieim í gærkvöldi og hundskrattinn þekkti mig ckki.
★
Skildu þeir frönskuna hjá j)ér í París? — Já hvert
orð, þangað til ég ætlaði að fara að prútta; þá skildu
þeir ekkert.
★
Tumi litli: Segðu mér eiuhverja sögu, elsku frændi
minn.
Frœndi: Um hvað helzt?
Tumi: Til að mynda um lítinn dreng, sem átti sér
dæmalaust góðan frænda, sem gaf honum fyrir n:iða
á bíó.
★
A FRIVA
Móðirin: Iívaða óskapleg ólæti og háreysti er jaetta,
krakkar?
Sigga litla: Uss, þaö er ekkert, mamma mín. Við böf-
um bara lokað liann afa og hana önnnu inni í stofuuni,
og þegar j)au eru orðin nógu vond, ætlum við að leika
„að fara inn í úlfabælið“.
★
Pétur: Á ég að segja þér fréttir? Konan mín lieíur
ekki skammað mig minnstu vitund í fullan hálfan mánuð.
Páll: Það er svo. Hvenær er hennar von heim aftur?
★
Hjónabandið líkist botnvörpu. Þeir, sem inn eru komn-
ir, vilja komast út, og })eir sem úti eru, vilja komast inn.
★
Eilífð er afstætt hugtak. Á máli guðfræðinga merkir
það tíma, sem hvorkl hefur upphaf né endi. I munni
elskenda er })að eitt missiri, á vörum móðursjúkra kvcnna
fimm mínútur.
★
„Gaman er að bömunum“, sag'ði karlinn. Hann átti
sjö fífl og áttunda umskipting.
★
Hver er þyrnirinn í aldingarði elskendanna? Tengda-
móðirin tilvonandi.
★
Úr prédikun eftir séra Þórð í Beylcjadal.
„Hann Jón hérna í kotinu átti sér hest, góðan rcið-
hest. Og þegar hann var búinn að ala hann í vetur og
í fyrra vetur og veturinn þar áður, þá reið.hann honum
til kirkjunnar, og þá var hann svo ólmur, að hann réð
ekki við hann. Og þegar liann kom upp með ánni, sá
hann örn og lax, og örninn var fastur með fótinn í
laxinum, og laxinn vildi rífa undan honum lærið.
Góðir bræður! Svona fer djöfullinn með oss. Þegar
við erum búnir að ala liann í vetur og í fyrra vetur
og veturinn þar fyrir, meinið þér ekki að hann vilji })á
rífa undan oss hið andlega lærið ?“
★
Séra Þórður átti einu sinni að veita aflausn manni
þeim, sem Ingimundur hét. Ingimundur hafði gerc sig
sekan um það að stela lambi. I aflausnarræðunni á séra
Þórður að hafa sagt'
„En að þú, Ingimundur, skyldir taka svo lítið lamb,
svo stór maður! Þér hefði verið nær að taka stóran
sauð!“
★
Ólafur smiður í Kalastaðalcoti þótti maður svarakald-
ur. Konu Ólafs langaði mjög til að láta son þeirra læra
til prests. Eitt sinn, er hún flutti það mál við rnann
sinn, svaraði hann:
216
VtKlNGUR