Náttúrufræðingurinn - 1990, Blaðsíða 16
3. mynd. Árstíðabreytingar á sjávarhita og blaðgrænumagni í ísafjarðardjúpi í febrúar
1987 til febrúar 1988 (mælingarnar eru frá stöð 5 og sýna meðaltöl á 0, 5, 10, 20, og 30 m
dýpi). Seasonal variations in temperature and chlorophyll a (means of data from 0, 5, 10,
20 and 30 m depth combined) at station 5 in Isafjord-deep.
NIÐURSTÖÐUR
Hiti og blaðgrœna
Þegar athuganirnar hófust í febrúar
1987 var vetrarkuldinn í sjónum áber-
andi. Hitinn var þá 2-3°C (3. mynd)
en lágmarki (1-2°C) náði hann í mars-
apríl. Vorupphitun yfirborðslaga hófst
í byrjun maí og hæstur varð hitinn ná-
lægt yfirborði (8-10°C í efstu 30 m) frá
síðari hluta júlí og fram í seinni hluta
ágúst. í síðari hluta september var aft-
ur tekið að kólna og í febrúar 1988 var
hitinn kominn niður fyrir 1°C.
I Isafjarðardjúpi virðist aukning
gróðurs að vorlagi aðallega háð lag-
skiptingu yfirborðslaganna vegna
seltulækkunar sem aftur stafar af ís-
bráðnun og vorleysingum (Ólafur S.
Astþórsson og Guðmundur S. Jóns-
son 1988, Ólafur S. Ástþórsson 1990).
Gróðurvöxtur hófst í apríl og náði há-
marki í miðjum maí (7,0 mg blaðgrænu
í rúmmetra). Við athuganir í lok maí
hafði gróðurinn minnkað mikið og lág-
marki náði hann í júní (0,9 mg í rúm-
metra). I ágúst varð lítilsháttar haust-
hámark (2,4 mg í rúmmetra) sem síðan
var liðið undir lok í september.
Árstíðabreytingar á fjölda
Fjórar tegundir ljósátu fundust í
ísafjarðardjúpi og eins og áður sagði
var agga (T. raschi) langalgengust af
þeim, eða 65%. Augnsíli (T. inermis)
og náttlampi (M. norvegica) voru
28% og 7% en síðan fengust einungis
nokkur (sporð)kríli (T. longicaudata).
Á 4. mynd eru sýndar árstíðabreyt-
ingar í fjölda Tltysanoessa lirfa svo og
öggu (ungviðis, karl- og kvendýra).
Ekki er unnt að greina lirfurnar til
tegunda en flestar þeirra voru án efa
öggur. Lirfurnar voru algengastar í
sýnunum frá í maí, en þær voru einnig
til staðar í júní, júlí og í litlum mæli í
ágúst. Mestur fjöldi lirfa á einni stöð
182