Samvinnan - 01.05.1948, Síða 16

Ungur aflamaður.
Nýja bátabryggjan.
Nýi vitinn.
Gamla biyggjan i
ÚTGERÐARBÆIRNIR við Faxa-
flóa liafa vaxið ört seinustu árin og
eru enn í örum vexti. Auðæfin, sem
sótt hafa verið í greipar Ægis frá þess-
um verstöðvum, hafa seitt þangað
fjölda fólks. Saga þessara þorpa er ekki
ósvipuð sögu gullgrafarabæjanna í
Ameríku, í smækkaðri mvnd. En um
margt eru þessi þorp þó öðru vísi en
guilgrafarabæirnir. Hór er það bar-
áttan við óblíð náttúruöf!, sóknin á
sjóinn, sem gefur lífinu gildi, en ekki
tilviljunin sem því
veldur, hver fyrst-
ur finnur gullið.
AKRANES er eitt
AKRANES
ÚTGERÐARBÆRINN VIÐ FAXAFLÓA, SEM SKIPT HEFIR UM
SVIP Á FÁUM ÁRUM
Guðni Þórðarson blaðamaður, sem ritað hefir þessa grein fyrir SAMVfNNUNA, seg-
ir frá A Ií R A N E S I, einum stærsta og örast vaxandi útgerðarbæ á Suðurlandi.
þessara þorpa, sem hefir vaxið og orð-
ið að borg. Fyri* nokkrum árum var
Akranes aðeins sjávarþorp með nokk-
ur hundruð íbúa, en nú er Akranes
orðinn myndarlegur útgerðarbær, með
hátt á þriðja þúsund íbúa, vatnsveitu,
rafmagn og önnur nýtízku þægindi.
Sjómenn og bændur jöfnum
höndum.
Akurnesingarnir
hafa jafnan verið
divort
t'crliðarlok.
, tveggja 1
( enn, sjómenn og
i >ændur, þó að sein-
ustu árin hafi land-
búnaðurinn frekar
verið lagður á hilluna sökum anna
við önnur störf i milli vertíða. Kart-
öfluræktin stendur þó enn í blóma og
mun svo verða, meðan Akranes-kart-
öflur eru þjóðfrægar fyrir gæði..
Það er ekki lengra síðan, en á árun-
um fyrirstyrjöldina, að flestir heimilis-
feður á Akranesi áttu kýr, kálgarð og
margir fáeinar kindur. Hreppsfélagið
keypti nokkru fyrir styrjöldina stór
landsvæði innan við kaupstaðinn, sem
ræktuð voru og leigð út í litlum blett-
um, þeim, er fengust við landbúnað
öðrum þræði.
Kálgarðarnir á Skaganum. .
Á vorin eftir að vertíð var lokið, not-
uðu menn tímann til að bera á tún-
16