Neisti - 01.12.1965, Blaðsíða 5

ÖRN SCHEVING KRISTJAN GUÐMUNDSSON, mennta-
NESKAUPSTAÐ. skólan. GRAFARNESI.
1
Lokatakmarkið er að koma á sósialisma á
Islandi, en meðan það er ekki unnt, að ,
gera' alþýðu landsins lifið eins bærilegt og
hægt er 1 smákapftalisku þjóðfélagi, eins
og á Islandi.
2
Þetta hefði verið eðlileg spurning allt
fram til 1956, en með tilkomu Alþýðu-
bandalagsins tel ég slíkt ekki koma til
greina, þvf ég tel að ÆF eigi að rúma
f.alla unga Alþýðubandalagsmenn, og
1 gæti komið til greina að ÆF kysi fulltrúa
á landsfund Alþýðubandlagsins, ef af yrði.
1
Þær spurningar sem ég hef hér verið beðinn
um að svara eru nokkuð yfirgripsmiklar og
erfitt að svara þeim f stuttu máli á viðunandi
•hátt. Ég vil nú samt reyna að gera grein fyrir
áliti mfnu á þessum málum f fáum orðum,
Við fyrstu spurningunni vil ég þvf svara að ég
tel höfuðverkefni fslenzkra sósialista f náinni
framtfð vera að berjast fyrir sósialisma á Is-
landi, og þá um leið fyrir batnandi kjörum
alls vinnandi fólks f landinu. Það er margt
sem má undir þetta flokka, og vfst er að nóg
er um verkefnin til að vinna úr og nóg er til
að endurbæta, svo rotið og gegnumsýrt af
spillingu sem þjóðfélag okkar er f dag. Heildar-
■skipulagningu þarf að koma á þjóðarbúskapinn,
ef Islendingar eiga að halda efnahagslegu sjálf—
Hvað viðkemur þriðju spurningu, vil ég þvf
svara, að þar sem Æskulýðsfylkingin er einu
æskulýðssamtök sósialista f landinu, er það
skoðun mfn að hún eigi að efla samstarf sitt
við alla sósialista landsins, hvort sem þeir eru
nú f alþýðubandalaginu eða sósialistaflokknum.
Það á að vera, og er, hlutverk Æskulýðsfylk-
ingarinnar að sameina alla unga sósialista, hvort
sem þeir eru skilgreindir sem hægri eða vinstri
sósialistar. Hvað viðkemur kosningu fulltrúa f
mjðstjórn sósialistaflokksins er ég þvf hlynntur,
svo framarlega sem það er til að bæta samstarf
þessara aðilja.
stæði sfnu, og þá um leið pólitfsku, og meiri
alúð þarf að leggja við uppeldi og menntun
æskunnar. Allt þetta tel ég vera verkefni
fslenzkra sósialista f náinni framtfð.
fig tel að Sósfalistaflokkurinn eigi að
starfa áfram sem slíkur, en skipuleggja
beri Alþýðubandalagið, Sem samfylk-
ingarsamtök á landsmælikvarða.
MARGRÉT BLÖNDAL, húsmóðir
REYKJAVlK.
1
Ég tel það höfuðatriði að r.óttækur sósfal-
fskur flokkur sé til f lanþinu f Þvf ber
Sósfalistaflokknum að starfa áfram eins
og áður. Þar er líka nóg rúm fyrir alla
sósfalista og vinstrisinnað fólk.
2
Stytting vinnutfmans. Hinn langi vinnu-
tfmi, sem nú tfðkast er f senn heilsuspill-
andi og fjötur uin fót allrar félagsstarfs- ■
semi.'-
3
Mér finnst það litlu breyta frá þvf sem
nú er. Höfuðatriði er að flokkurinn styðji
starfsemi Æ. F. með ráðum og dáð.
2
Annari spurningu er nokkuð erfitt að svara.
Skipulagning sósialistaflokksins og alþýðubanda-
lagsins er mál sem mikið hefur verið um rætt
og ritað og sýnist sitt hverjum. Nú er það vit-
að að mikið af stuðningsmönnum alþýðubanda-
lagsins eru, sem við gætum kallað hægri-sósial
ista. Sósialisti er þvf nokkuð teygjanlegt orð,
bæði til hægri og vinstri. En ég held að það sé
augljóst mál, að til að ná einhverjum árangri
f baráttunni gegn íhaldinu, verði sósialistar
að eiga sterkan flokk með öflugri miðstjórn.
Það hlýtur þvf að vera aðkallandi fyrir alla
baráttu sósialista að þeir sameinist um einhvern
flokk sem væri þá myndaður á tiltölulega breið-
um grundvelli, og væri fær um að sameina sem
■flesta sósialista undir sitt merki. Þennan kost
hefur alþýðubandalagið að miklu leyti, en, eins
og vitað er, er alþýðubandalagið ekki stjórn-
-málaflokkur sem slíkur, heldur kosningabanda-
lag. Það hefur þvf enga öfluga miðstjórn er
gæti skipulagt stjórnmálabaráttuna. Ég tel þvf
að við ættum að leggja áherzlu á eflingu al-
þýðubandalagsins, en vissulega mætti gera á
þvf ýmsar endurbætur.
KRISTJÁN JÓNASSON, húsgagnasm.
HtSAVÍK.
1
Höfuðverkefnið hlýtur að vera að virkja það
afl, sem nú er óbeizlað f fslenzkum æskulýð.
Það er æskan, sem erfir landið og hún hefur
nú meirí möguleika til að ganga veg sósfal-
ismans, og þar með veg fegurra og betra
mannlffs, en nokkru sinni fyrr.
En til þess að svo megi verða, þarf að efla
starfsemi Æ. F. að mun, og það ekki sízt út
á við. Hvetja þarf æskuna til virkari þátttöku
f öllu menningarstarfi, félagsstarfi svo sem
innan tónlistarfélaga, íþróttafélaga, ungmenna-
félaga og leikfélaga, svo rjúfa megi þá menn-
ingarlegu einangrun, sem nú ber æ meir á f
fslenzku þjóðlffi.
Menningin þarf að verða samnefnari þjóðar-
innar en ekki áróðurstæki f höndum braskara.
Þá er ekki sfður nauðsynlegt að efla starfið
innan verkalýðshreyfingarinnar og samvinnu-
hreyfingarinnar.
Oþreytandi þurfa fslenzkir sósfalistar að vera
við fræðslustarf um sósfalismann. Sú fræðsla
má ekki einskorðast við þraungan hóp flokks-
manna, heldur þarf að halda útbreiðslufundi
og almenna strjórnmálafundi, þar er verðugt
verkefni handa þingmönnunum, sem nú fá
sérstakan styrk til ferðalaga um sitt kjördæmi,
og þyrftu þeir nú heldur betur að fara að hrista
af sér slenið. Það^hefur sýnt sig, að fylgi
sósfalismans vex ítéttu hlutfalli við aukinn
áhuga á stjórnmálum.
5