Spegillinn - 01.05.1948, Blaðsíða 5

SPEGILLINN
67

V

ATROSCOPOLAMINÞKRFAGANGJSSTAljTUK
H
«- c

\aV
V
«4
M

Osr%
'-V'-

o'
«AV’
*/f
Kveðin á einmánuði 1948.
Trúmann prísar Bjarni Ben.
Bœinn lýsir Thóroddsen.
Sálum yljar Sigurgeir.
Semur Kiljan atómleir.
Vilmund hrekja illa enn
apóteka glœpamenn,
eiturstautum stinga inn,
straffa og sprauta mannskapinn.
„Hvaó er „ífellt“?“ Hjörvur spyr,
hann knýr sífellt útvarps dyr,
húsum ríöur hlustenda,
hefur víöan talanda.
Skammir vaxa óöum í
eldhúsdagsins vopnagný,
„sultardropar“ Sigfúsar
sýndust hopa allsstaöar.
Hinum myrka lieimi í
helzt var styrkur vor í því
aö súpa lögg á sí’Skvöldum,
svala dögg — frá bílstjórum.
Þessir líkna í leiSindum
leka-fíknum svöllurum,
iiópi þessum heiSur ber,
honum blessun óskum vér.
Svo var það um svala nótt.
Svarta myrkur. — Allt var hljótt.
Pískra saman pólití
PóstliÚEStrætis dyrum í.
Liðið nýskeð virðing vann
í viðureign við beran mann.
Skal í sigur nýjan náð,
nú skal mikil krossferð háð.
Setja þeir á höfuð hjálm,
liefja upp bæn og ferðasálm,
bregða kylfum trekk í trekk,
táragasi liella í sekk.
Stendur í broddi brynjaður,
hrattur í hryggnum Erlingur.
Sigurjón og Siggi Magg
signa sig og heisa flagg.
Niður á „planið“ liggur leið,
lagavarða starf þar beið,
þar var bisness, þar var fútt,
þar voru menn að selja sprútt.
Líknarstarfið stöðvað var,
stoppað prútt og splæsingar,
kæti lýðsins kólnar senn,
koma í staðinn timburmenn.
Af svona árás ólán hlýzt,
auðlegð sönn í fátækt snýst.
Raunatölur, raus og víl
ríkja nú á Litla-bíl.
Nálgast stormur, stríð og él.
Steindór dreymir ekki vel,
uppi í hillu á liann fleyg,
einkavinum gefur teyg.
Einhver kemur klinku við.
Hverjir rjúfa næturgrið?
Stympingar og stólabrot.
Steindór vaknar eins og skot.