Spegillinn - 01.03.1949, Blaðsíða 4

34
SPEGI LLI N N
NOKKRAR RADDIR
hafa heyrzt um það, að flytja beri Leifsstyttuna þaðan sem hún nú
er og eitthvert annað. Ástæður hafa þó ekki verið hafðar í frammi,
en grunur vor er sá, að sökum söguhelgi þeirrar, er staðurinn hefur
áunnið sér á síðari árum, sé meiningin að reisa þar ferlíki af Hermanni
í staðinn.
í AUCKLAND,
sem fræðibækur tjá oss, að sé i Nýja-Sjálandi, var haldið alþjóða-
þing hafrannsóknarmanna, og var þar m. a. lagður fram stálþráður,
sem sýnir, að fiskarnir eru ekki eins þöglir og þeir hafa hingað til feng-
ið orð fyrir, sbr. „margur fær af litlu lof, en last fyrir ekki parið“.
Kom það í ljós þarna, að þeir geta auk heldur sungið, einkum blágóm-
an, en marsvínið aftur á móti flautar, enda er það ekki alvörufiskur.
Verst af öllu var, að Árni Friðriksson skyldi ekki sjá sér fært að sækja
' etta músíkmót, þá hefði hann kannske getað haft með sér til baka eitt
■svin og eina blágómu til að skemmta á næsta Þjóðvarnarfundi.
í AKUREYRARKIRKJU
var nýlega haldin guðjónusta, hin fyrsta eftir að samkomubanninu
var aflétt, og um leið vígðir tveir höklar, sem kirkjunni höfðu borizt
að gjöf meðan á banninu stóð. Kom sér þá betur, að prestarnir voru
orðnir tveir; annars hefði orðið að messa tvisvar til að vígja höklana.
Oss finnst þessi skrúðaeign kirkjunnar næstum ofrausn, er þess er
gætt, að þegar Hallgrímskirkja var vígð, var enginn hökull viðstaddur,
að því er óljúgfróðir menn fortelja oss. Sannast hér hið fornkveðna:
„Ýmist í (h)ökla eða eyra“.
LÁVARÐADEILDIN
brezka (svarar til Bernhardsdeildarinnar hér) var fyrir nokkru að
rabba um nýju heilbrigðislöggjöfina, og kom þá í ljós, að erlendir sjó-
menn gera mikið að því að koma tannlausir til Bretlands, fá þar falsk-
ar tennur ókeypis og selja þær síðan á svörtum markaði, þegar þeir
koma heim til sín. Vér segjum ekki annað en, að það er gott, að Sjúkra-
samlagið hér nær ekki til tannanna.
í HANNOVER
hafa tíu þýzkir lögregluþjónar verið handteknir fyrir að gera sér
það til dundurs að brjótast inn hjá ástandsoffíserum og fá þannig
nokkra uppbót á laun sín. Missa þeir sennilega allir stöður sínar, enda
ekki von, að menn, sem eru þeir glópar að láta nappa sig, geti verið
lögregluþj ónar.
MORGUNBLAÐIÐ
.getur þess með fögnuði, eftir afstaðið viðtal við fulltrúa sinn í Eyj-
um, að úrsögn Einars Sigurðssonar úr íhaldinu geri engan þverbrest
í flokkinn. Nei, það mun, hátt reiknað, bara verða hrossabrestur.
FISKIÐJUVER
Rikisins á Grandagarði vestur er orðið æði þungur baggi á þjóðfé-
lagi voru, hafandi þegar gleypt 6 milljónir, komma 8 þó, í stofnkostn-
að, en gefandi ekki ábata sem því svarar í 2. hönd. Vill Jóhann Þorkell
gjarna losa rikið við þessar drápsklyfjar, enda var verið byggt i tíð
Áka, og því án nægilegrar lagaheimildar, en slikt er að vonum- eitur í
beinum ráðherrans og nægileg höfuðsök, eitt saman. Oss dettur i hug,
hvort ekki mætti rutta gömlu þunnildunum út úr verinu og gera úr því
frægustu æskulýðshöll.
FRUMVARP
um öryggisráðstafanir á vinnustöðvum hefur verið lagt fyrir Al-
þingi, og kom í ljós, að samning þess hafði kostað 57.432 krónur og
30 aura betur þó, þar af aðeins 38.401,00 til fimm nefndarmanna, en
19.031,30 í annað — líklega „ýmislegt". Oss fyndist reynandi að draga
svona kostnað frá kaupi þingmanna, sem vitanlega eiga sjálfir að semja
svona frumvörp. Þau yrðu varla vitlausari fyrir það, eða réttara sagt
alveg jafnvitlaus í báðum tilfellum.
SKOÐANAKÖNNUN
ein, sem Visir kollega getur um í fréttum sínum, gaf þann árangur,
að „af þeim, sem spurðir voru, svöruðu 87% játandi, aðeins 13% neit-
andi, en þeir, sem afgangs urðu, höfðu enga skoðun". Oss finnst af-
gangsmennirnir löglega afsakaðir.