Spegillinn - 01.03.1949, Blaðsíða 18

*r' J ' ''
4B
S PEG I LLI N N
raunar stúdent að menntun, alveg nýskriðinn úr egginu, auð-
vitað. Kvaðst hann myndi stunda blaðamennsku og síðan
stjórnmál, ef sér entist til þess aldur og illt innræti. Hann
kvaðst myndi dæma þetta fína fólk eftir því, hversu það
reyndist í fjallgöngum og útilegunni yfirleitt, en ekki eftir
peningum þess né loðúlpum.
-----Frammi í bílnum sungu hinir átta af öðrum heimi
— að þernunum meðtöldum — amerískan jazzlagatexta á
þessari venjulegu götuíslenzku.
Þá gerðist stúdentinn forsöngvari aftur í og sungu liðs-
menn hans hærra, sem von var, því að þeir voru fleiri. Lagið
bjuggu þeir til jafnóðum, en textinn var þessi:
Allt er runninn út í horn
áttungur meö hreina vatn . . .
Vildu sumir syngja alla vísuna, en forsöngvari bannaði
það harðlega. Kvað hann minnst á Drottinn í síðari helm-
ingi vísunnar, og enda þótt sig hefði hent það oft að leggja
nafn Guðs við hégóma, gæti þó hégóminn verið svo mikill,
að jafnvel sér, sem þyrfti að æfa illt innræti til þess að kom-
ast áfram sem stjórnmálamaður, hrysi hugur við. Varð svo
að vera, því að hann var höfðingi mikill og vildi hver manna
hans sitja og standa sem hann vildi.
Seint um kvöldið var komið að Hagavatni. Lagði fína fólk-
ið undir sig skálann, sem er fremur lítill, en almúginn sló
upp tjöldum. Var nú sofið af um nóttina.
Morguninn eftir kvaddi fararstjóri menn til gönguferðar
upp að Farinu, svo sem siður er á þessum stað. Kváðust allir
þess búnir, er þeir hefðu matazt. Var svo kveikt á prímusum
og tekið til við matseldun.
Engin hljóð heyrðust frá skálanum lengi morguns. Þorði
enginn af almúga þar um að forvitnast. En þegar sól var
gengin nær hádegisstað sáust þernurnar sækja vatn. Brátt
fór að finnast kaffilykt út um dyrnar. Skömmu síðar sáust
frúrnar ganga að utandyraþægindum, sem stóðu þar á ár-
bakkanum. Þá tók og að berast steikarilmur út úr skálanum.
Þar voru þernurnar að matreiða laxinn. Klukkan varð tólf -
eitt — tvö.
Þá kvaddi stúdentinn lið sitt til ferðar, eftir að hafa ráðg-
azt við fararstjórann.
— Til hvers er að bíða eftir áttungnum? sagði stúdentinn.
— Hafi hann étið yfir sig af laxinum, er ekki til neins fyrir
þann fína hóp að leggja upp í þessa gönguferð. Ekki förum
við að bera „þægindin" á eftir þeim, en þetta fólk er ekki
menn fyrir meiri byrðum en pappírnum.
Síðan hélt hann af stað, en nokkrir menn biðu með farar-
stjóranum eftir því að áttungurinn kæmi út úr skálanum.
Klukkan þrjú komst seinni hópurinn af stað. Áttungurinn
hafði borðað vel og lagt sig eftir matinn, sem höfðingja er
siður.
Var nú gengið upp að Farinu og gekk allt vel. Þar var
flokkur stúdentsins fyrir. Hafði hann gengið þar upp að
jökulröndinni. Brátt var snúið niður aftur. Vildu þá sumir
ganga inn með fjallinu, inn í svonefnd Leynigljúfur. Skipt-
ist þá liðið, fór flokkur stúdentsins og ýmsir aðrir í þá för,
en fararstjórinn og nokkrir með honum fylgdu áttungnum
heim til skála.
Var þá þegar tekið til matargerðar.------
Næsta morgun var ekið upp að Hvítárvatni. Þar var kalt
veður og fremur hvasst. Þarna var dvalið í tvo daga. Almúg-
l^itólfóri :
PÁLL SKÚLASON
ZJeiínarar:
HAILDÓR PÉTURSSON og TRYGGVI MAGNÚSSON
l^itilfórn otj tijjrfíiÁsta :
Smáragótu 14 RevLjðvík . Simi 2702 (kl 12-13 cldgl.).
Árgangurinn er 12 tölublöð • um 240 bls. - Askriítaverð: kr. 42.oo á ári
Einstök ibl. kr. 4.00 - Áskriftir greiðist Tyrirlram - Áritun: S P E G I L L I N N
Póstbólí 594, Reykjavík - Blaðið er prentað í Isafoldarprentsmiðju h.f.
inn gekk um holt og mela, sér til gamans og gagns, en átt-
ungurinn hélt kyrru fyrir í skálanum, nema um miðjan dag-
inn, þegar sólar naut. Þá skreiddust frúrnar út undir suður-
vegg skálans, lögðust þar niður og höfðu mörg teppi undir,
yfir og á alla vegu. Herrar þeirra höfðu þann starfa að lag-
færa teppin, fækka þeim eða fjölga eftir þörfum. Var það
kalt verk og karlmannlegt, en með því að menn voru hraustir
og búnir nýjustu sportfötum, vannst þeim karlmennskan til
verksins.
Á tilsettum tíma var ekið frá Hvítárvatni til Hveravalla.
Þótti nú áttungnum heldur vænkast sitt ráð. Á Hveravöllum