Spegillinn - 01.03.1949, Blaðsíða 10
4D
SPEGILLINN
verkfall að ræða, heldur verkbann, þar sem ríkisstjórnin
þyrfti ekki annað en ganga að kröfum sjómanna til þess að
jafna deiluna. Annað mál er það, að það væri mjög varhuga-
verð stefna vegna lýðræðisins í landinu að fallast á áfram-
haldandi kaupkröfur, unz landið er sokkið í verðbólgu og
skuldir. Hins vegar hafa menn reiknað út, að togaradeila
þessi kosti oss hálfa milljón króna á dag í erlendum gjald-
eyri, sem er talsvert mikið fé, og er það auðsætt, að tjónið
af deilunni nemur mörgum sinnum meiru en þeirri áhættu-
þóknun, sem sjómennirnir vilja fá að halda.
Aðalstórmál þings þess, sem nú situr, hefur verið Jörund-
ur Brynjólfsson, nú til heimilis á drykkjumannahælinu Kald-
aðarnesi. Vill Gísli Jónsson bera Jörund út, en ráðherrar
standa allir með Jörundi, nema Jóhann Þorkell og mun hann
ætla sér að standa utan við málið, á meðan Jörundur er Jör-
undur, en ekki eins og hver önnur fölsuð faktúra. Nú er það
vafasamt, hvort telja beri Jörund til stórmála, þó að hinu sé
ekki að neita, ef hann heldur áfram jarðaskiptum og græðir
eina milljón króna á hverri samkvæmt útreikningi Gísla, að
þá verði Bíldudal hætt um það lýkur. Aftur á móti er Kald-
aðarnesið í vissum skilningi orðið stórmál, ef umræðurnar
eru reiknaðar í tímakaupi þingmanna, og má þá segja með
vissu, að ríkið hafi tapað þeirri milljón á Kaldaðarnesinu,
sem upphaflega var deilt um, hvort töpuð væri.
1 útvarpsþættinum Bækur og menn hefur verið reynt að
gera grein fyrir höfundum bóka og bóka þeirra, sem út hafa
komið eftir höfundana. Bóksalarnir hafa tjáð mér, að fólk
komi oftast í bókabúðir til þess að kaupa bækur. Þetta er
mjög athyglisvert. Það hefur sýnt sig, og styðst ég þar við
reynslu bóksalanna, að fólk kaupir alls konar bækur, vondar
bækur og góðar bækur, mest vondar. Fallegar bækur og ljót-
ar bækur. Illa innbundnar bækur og — já, um aðrar bækur
er ekki að ræða. Bækur eru einkum keyptar til jólagjafa og
fermingargjafa og annarra tækifærisgjafa. Og sumir kaupa
jafnvel bækur til þess að lesa í.
Nú hefur ekki fengizt útlend bók eða blað í bókaverzlun-
um í tvö ár vegna gjaldeyrishafta, sem þó eru í vissum skiln-
ingi ekki nein gjaldeyrishöft, að því er formaður Fjárhags-
ráðs, Magnús Jónsson, prófessor í guðfræði, upplýsir. Er
þetta einkar athyglisvert fyrir það, hve ólík sjónarmið ríkja
í gjaldeyrismálum vorum. Bóksalar vorir fá gjaldeyrisleyfi
fyrir einni milljón króna á árinu fyrir erlendar bækur, sem
ekki fást innfluttar vegna gjaldeyrisskorts. 1 fljótu bragði
virðist slík hagfræði næsta torskilin. En ef betur er að gáð,
er þetta jafn eðlilegt og hægt er að banna manni að ferðast
út úr landinu af gjaldeyrisástæðum, af því að hann þarf ekki
að sækja um neinn gjaldeyri.
Nýlega hefur lögreglunni tekizt að hafa upp á berum
manni hér í Reykjavík. Þó var þetta í vissum skilningi vit-
laus ber maður, enda Þjóðverji og sjálfsagt fyrrverandi naz-