Spegillinn - 01.01.1958, Blaðsíða 12

1D
5PEGILLINN
þessa leið: I aðalbyggingunni við
aðalgötuna í höfuðborg landsins
handan landsins, sem skaffar ís-
lenzkum útgerðarmönnum togara-
sjómenn, þegar enginn innfæddur
nennir lengur að fara á togara
nema Jónas Árnason.
— Hvar getur þetta verið, Jón?
Hvaða land skaffar útgerðarmönn-
um hérna torgarasjómenn, aðra en
hann Jónas? — Nei, nú verðum
við að leita út fyrir landssteinana.
Það kemur sér vel, að mér er
nokk sama í hverri Kaupmanna-
höfninni ég skemmti mér. (í Kaup-
mannahöfn; annað hvort í Tívolí
eða dýragarðinum).
Jón: Sérðu slánann þarna? Hann
spurði mig áðan, hvort ég vildi
ekki einn lítinn; en ég sagði hon-
um á samnorrænu, að ég vildi
annað hvort marga litla eða einn
stóran. Þá sagðist hann geta bæði
hengt sig og sveiað sér uppá, að
ég væri íslendingur, að minnsta
kosti í aðra ættina.
. . Gunna: Ég ætla nú bara að biðja
þig að fara ekki að haga þér eins
og embættismaður á vegum ríkis-
stjórnarinnar.
— Osussu nei. En mikið asskoti
eru þær nú þrifalegar sumar hnát-
urnar hérna.
— Mundu það, Jón, að við er-
um ekki að leita að þrifalegum
hnátum, heldur stórmerkri bók.
Hvar í dauðanum getur bókin ver-
ið? Hevrðu, eigum við að leita í
Árnasafni? . '
— Hvenær höfum við kannski
fengið togarasjómenn úr Áma-
safni? Við sem fáum ekki einu
sinni handritin okkar þaðan. Nei,
þar þarf áreiðanlega ekki að leita.
— Jæja, eigum við ekki að koma
inn í Skinnbuxurnar og fá okkur
snúning heldur en ekki neitt?
— Til er ég í það. (Lágt) Ég
get alltaf skroppið niður í Nýhöfn-
ina seinna. (Hávaði: plötuspil og
ýmiskonar garg, sem hlustendur
eru vinsamlega beðnir að láta öér
þykja gaman að; annars er allt
ónýtt).
Stjórnandinn tilkynnir alvar-
lega: Önnur tilvísun reyndist röng
líka, þar eð landið sem fóstrar
togarasjómenn handa Islendingum
eru Færeyjar; og handan þeirra
er ekkert land, heldur ,bara
Atlantshafið. Þriðja tilvísun er
svona: I fjórðu hillu bókaskápsins
sem stendur í norðaustur horni
samkomuhússins í fæðingarsveit
myrkfælnasta manns á Islandi að
fornu og nýju. — Nú eru það
hlustendur á Hvammstanga, sem
einir hafa leyfi til að senda okkur
úrlausnir. Meðan hlustendur á
Hvammstanga eru að glíma við
þetta, skulum við heyra létt lög
af plötum.
(Landssíminn hringir) Já, halló,
jú það er útvarpið. Halló, já, ha,
úrlausnina, já, og hvernig er hún?
I bókasafni lestrafélags kvenna í
Ytri-Torfustaðahreppi. Jú, alveg
rétt. Og hvað heitið þér? Jón
Jónsson, já mikið rétt, gaman að
heyra það; sælir. —
— Þá veit landslýðurinn hvar
Hundsskinna er niðurkomin, og
hlustendur hafa heyrt Jón Jónsson
á Hvammstanga segja nafn sitt hér
í útvarpið. — En þar sem færð
mun vera orðin þung norður yfir
Holtavörðuheiði, verða þau Jón
og Gunna sennilega að gista í
Fornahvammi í nótt og komast
ekki norður í bókaskáp lestrar-
félags kvenna í Ytri-Torfustaða-
hreppi fyrr en í fyrsta lagi á morg-
un. Kveðjum vér þau því að sinni,
og vonum að þau hafi það gott
í Fornahvammi.
------00O00-----
HÁFUR NOKICUR
sem merktur var viS Nýfundnaland veidd-
ist fyrir nokkru hér í Faxaflóa og átti þá
ekki nema skammt eftir til höfuðstaðarina.
Var hann í mikilli háfagöngu, en þá halda
aðrir fiskar sig sem lengst burtu, því að
háfurinn er sonur hákarlsins og grimmur
mjög. Ekki hefur ferðasaga háfsins enn
verið birt, enda er hún á háfamáli og því
erfið í þýðingu.