Stúdentablaðið - 01.12.1924, Qupperneq 19

1924
II
STÚDENTABLAÐ
fyrir Pan, Kaldalónslagið og
ógroidda happdrœttisseðla........... 15,088,15
5. Gjaí'aloforð innanlands.............. 2,050,00
89,808,44
Við 3, a. og b.: Eint. þessi af Pan og lagi
Kaldalóns ligg.ja hjá nefndinni.
Við 4.: Liðurinn er óviss og verður eigi sagt
hvers virði hann getur talist, en má gera ráð
fyrir talsverðum afföllum á honum.
Auk þess eru loforð tveggja manna um árl.
tillag til æfiloka (annar kr. 100,00, liinn kr.
50,00). Enn eru ótalin gjafaloforð í Kbh. c. kr.
d. 5600,00, auk, ef til vill, kr. d. 5000,00.
Alls nemur þetta rúml. 100 þús. kr.,
90 þús. vissar er varla of hátt reiknað.
En það er ekki nærri nóg! Stúdentagarð-
urinn kostar miklu meira!
I-Iér hefir verið stiklað á stærstu stein-
unum. Nöfn fjölmargra styrktarmanna
hefði átt að nefna; það verður gert þótt
síðar verði. Hafi þeir allir kærar þakkir
fyrir góðan stuðning.
Margt handtak er óunnið enn áður en
stúdentagarðurinn rís. En næsta sumar
verður að leggja hornsteininn — og
meira: næsta sumar á að reisa a. m. k.
íbúðir handa 25—30 stúdentum! petta er
hægt, lafhægt, ef allir leggjast á eitt!
Ludvig Guðmundsson
stud. theol.
p. t. form. stúdentagarðsnefndarinnar.
——o--------------------
Brúðkaupskvæði.
Heill sé þér með hjónabandið,
höfn er náð í draumalandið,
inn þú smaugst í egtastandið,
eins og kristnum manni ber.
Heilagi maður, eg heilsa þér!
þú hefir orðið, og að vonum,
ofan á í viðskiftonum,
eins og fleiri — á undan mér.
4l)
Misjafnt drottinn mönnum velur,
misjafnt gæðin fram hann telur,
æðsta hnoss hann einum selur,
ystu myrkur hinum býr.
Vegum sumra í villu’ hann snýr.
Einum fær hann ástarmeyna,
aðra dæmir hann piparsveina,
eg skil þig ekki, ó, drottinn dýr!
Margur er ríkur, margur snauður,
misskiftur er drottins auður:
einn er hafur, annar sauður,
alt er í hendi dómarans.
þú ert einn af höfrum hans.
þér fórst vel, og það að vonum,
þú kant orðið tök á honum,
en — víða er snara á vegi manns.
Mér er sem eg sjái í anda
séra þorstein í hempu standa,
sannheilagur á svip að vanda,
sá hinn góði hirðirinn.
Hvessir hann sjón á söfnuðinn.
En heyrðu! Grein mér, helgi maður,
hví ertu svona fátalaður,
langar þig enn í lomberinn?
þetta er mannlegt, mikli drottinn,
þótt misjafnt búið sé í pottinn,
þarna sé eg vísdómsvottinn:
vér erum allir falli nær.
Og víða hefir ,,sá vondi“ klær.
Við skulum okkur vara á honum,
vinna bug á freistingonum,
við skulum sjá hver síðast hlær.
Hér mun best að hætta að sinni,
heilsaðu frá mér konu þinni,
gerið það í mínu minni,
mætist í einum löngum koss.
(Æ. annara sæla er sumum kross!).
Styrkist ykkar ást og blíða
eftir því sem tímar líða.
Friður sé með öllum oss.
Gústav A. Jónasson.