Stúdentablaðið - 01.10.1958, Blaðsíða 14

14
r ‘n
STÚDENTABLAÐ
Ritnefnd:
Jósef H. Þorgeirsson, stud. jur.,
formaður;
Benedikt Blöndal, stud. jur.
Unnar Stefánsson, stud. oecon.
Útgefcmdi:
Stúdentaráð Háskóla Islands.
Félagsprentsmiðjan h.f.
^______________________________7
Stúdentalíf i
Anstur-I»f)zhalandi
Framh. af bls. 7.
og Vestur-Þýzkaiand nú. Hundraðs-
tölur stúdenta í Þýzkalandi úr þess-
um stéttum undanfarna áratugi lita
þannig út:
1920: 1,8%, 1930: 2,8%, 1940: 3,5%.
Og í Vestur-Þýzkalandi nú 4,6%.
f þýzka Alþýðulýðveldinu er ekki
verið að draga dul á það, hvað á
að vera leiðarijós stúdenta við nám-
ið. Það er hið marxistíska sjónar-
mið, og þeim ber að hafa það í
huga, að þeir eru að nema til að
starfa I framtíðarríki sósíalismans.
f háskólastefnuskrá FDJ frá síðast-
liðnu hausti stendur þessi setning:
,,Hinn sósíalistiski stúdent verður
að þekkja og geta nofært sér lög-
mál þjóðfélagsins, ekki síður en lög-
mál náttúrunnar. Þessi þekking á
að vera höfuðatriðið í menntuninni
og uppeldinu."
Út frá þessu sjónarmiði er lögð
mikil áherzla á kennslu pólitískra
fræða i háskólunum. Þetta pólitíska
nám stendur yfir þrjú fyrstu árin
sem aukagrein í öllum háskóla-
deildum og er auðvitað mjög mikil-
vægt og sjálfsagt í landi, þar sem
verið er að gjörbreyta þjóðskipu-
laginu.
Samkvæmt nýju háskólastefnu-
skráni hefur nú verið ákveðið að
stúdentar skuli vinna við fram-
leiðslustörf í eitt ár, þ. e. fyrsta
árið eftir stúdentspróf. Þetta er úr-
ræði til að bæta úr vinnuaflsskort-
inum, þótt látið sé heita, að þetta
sé gert til að knýta fastar böndin
milli stúdenta og verkalýðsins, og
er náttúrlega ekki útilokað, að það
geti haft áhrif í þá átt.
Önnur aðgerð i sama tilgangi er
vinna sú, sem stúdentar vinna allt-
af öðru hvoru allt árið við ýmis
líkamleg störf, t. d. í kolanámum
eða við tínslu jarðávaxta á sam-
yrkjubúum.
Lengd námsársins er hvorki
meira né minna en 10% mán., að
meðtöldu ,,Praktikum“ eða verk-
fegu námi, sem er sex vikur á ári
hverju. Sumarleyfið er því býsna
stutt, aðeins fimm vikur. Og tvær
vikur af þessum fimm er ætlazt til,
að stúdentar vinni eitthvað föður-
landsástarverk eða „patrioicshe
Tat“, eins og það heitir —, annað
hvort við framleiðslustörf eða við
heræfingar á baðströndinni við
Eystrasalt. Frí í sumarfríinu er því
aðeins þrjár vikur og þá er betra
að slappa vel af.
Nú kynni einhver að spyrja,
hvort þessi strangi námsagi ásamt
kartöflutínslu og öðru slíku hafi
ekki ill áhrif á lífsánægju stúdenta
og hvort nokkuð sé í það varið að
stúdera án akademisks frelsis. —
Þessu myndi ég svara þannig: Aust-
ur-þýzkir stúdentar gera sér Ijóst,
hvað þeir eru að leggja út i, er þeir
hefja háskólanám, og velta því aka-
demisku frelsi yfirleitt ekkert fyr-
ir sér. Ekki eru þeir heldur þung-
lyndari en stúdentar hér vestra.
Þeir skemmta sér oft kröftuglega,
en að vísu hefur okkur íslenzku
stúdentunum fundizt skemmtana-
máti þeirra oft heldur tilbreytinga-
iaus og ókryddaður.
Því miður voru Austur-þjóðverjar
svo skammsýnir i ákafa sínum við
nýskipan háskólakerfisins, að þeir
afnámu svo að segja allar „traditi-
onir“ stúdenta og greindu þar ekki
milli hismis og hveitis. Til dæmis
voru þýzkir og alþjóðlegir stúdenta-
söngvar lagðir tryggilega niður. 1
stað hinna fornu stúdentasöngva,
sem þóttu bera vott um fúlnandi
kapitalisma, voru þeim fengin bar-
áttuljóð, en slík söngljóð verða af-
slöpp og leið við mikla notkun. Þess
vegna syngja austur-þýzkir stúd-
entar væmna slagara á gleðifund-
um, oft með hræðilegu sentimenta-
iiteti bæði í orðum og tónum.
^tádentaLÍa^
Enda þótt knæpa sé á öðru hverju
horni i stórborgum, eins og t. d.
Leipzig, þar sem ég dvaldi lengst
af, þá er þar engin sérstök stúd-
entakrá eða neinn slíkur staður, þar
sem stúdentaandrúmsloft ríkir, svo
að fólk geti auðveldlega komizt í
„stimmung". Auerbachskjallari, þar
sem sjálfur Mefistófeles gekk um
forðum og æsti stúdenta til drykkju,
er orðinn heldur leiðinlegt ferða-
mannaöldurhús. Að vísu er f lest með
svipuðum blæ og fyrrum í þessum
500 ára gamla kjallara. Þar eru
nokkur fornleg herbergi hvert öðru
dýpra í jörðu niðri. Gamlar vín-
ámur eru þar á stokkum og veggir
skreyttir mörgum myndum af mikl-
um drykkjulátum. En staðurinn hef-
ur misst aðdráttarafl sitt fyrir
stúdenta, enda er liðin sú tíð, er Me-
fistófeles gekk þar um sali ogútveg-
aði gnóttir drykkjarfanga með því
að bora sjálfskeiðing sínum í borð-
brúnina, svo að út bunaði vínið
rautt.
Að lokum vil ég minnast litillega
á líf okkar íslenzku stúdentanna i
Austur-Þýzkalandi. Fyrsti íslenzki
stúdentinn fór þangað til náms
haustið 1954. Það var Tryggvi Sig-
urbjarnarson, sem stúderar raf-
magnsverkfræði í Dresden. Síðan
hafa nokkrir bætzt við og alls eru
nú sjö íslenzkir stúdentar við nám
þar í landi. Mikill fjöldi útlendinga
er við nám í landinu. Flestir eru þeir
frá Asíulöndum, einkum frá Kina,
Kóreu, Viet Nam og Arabalöndun-
um, en sárafáir eru frá vesturlönd-
um. Vel er búið að erlendu stt'id-
entunum, þeim er t. d. örugglega
séð fyrir húsnæði á stúdentagarði,
þar sem húsaleiga er mjög lág.
Það er mikils virði fyrir Islend-
inga erlendis að halda vel saman á
hverjum stað og hafa með sér góða
samvinnu. Samvera okkar íslenzku
stúdentanna í Austur-Þýzkalandi
hefur verið mjög ánægjuleg. Við
höfum haft fjöruga félagsstarfsemi
og verið samstilltir i öllum ákvörð-
unum og gerðum. Háskólarnir þar
í landi eru áreiðanlega samkeppnis-
færir við háskóla í Vestur-Evrópu
og tækniskólarnir eru meðal þeirra
allra beztu sinnar tegundar.
Eysteinn Þorvaldsson.