Stúdentablaðið - 25.01.1974, Blaðsíða 4

Nýjar reglur
Framhald af bls. 12.
sérstaklega.
6. Allar ferðir sem styrks njóta
nema embættismannaferðir,
verða að vera auglýstar öll-
um stúdentum viðkomandi
féliagssamtaka til umsóknar.
7. Þeir aðilar og samtök sem
njóta styrks úr sjóði þessum
skulu skila skýrslu um ferðir
þessar.
Reglur þær sem Stúdenta-
skiptasjóðsnefnd styðst við við
úthlutun úr Stúdentaskiptasjóði
1973:
Ferðum verði skipt í 4 fl.
1. Eiginleg stúdentaskipti milli
háskóla, venjulega um mán-
aðartíma.
2. Skemmri ferðir á ráðstefnur
og seminör, sem auglýst eru
öllum stúdenmm viðkom-
andi félags til umsóknar.
3. Ferðir embættismanna fé-
lagasamtakanna.
4. Kynnisferðir hópa, sem aug-
lýstar eru til umsóknar.
Dregnir verði frá þeir opin-
beru styrkir, sem félögin njóta
vegna þesara ferða, nefndin á-
kveður síðan skiptingu fjárins
milli flokka.
Happdrættið . . .
Framhald af 12. síðu.
Happdrættisins. Þá var við-
skiptavinum boðið upp á að
spila bæði langsum og þversum,
menn gátu eignast fjóra miða á
sama númerinu og svo líka
númeraraðir. Lægsti vinningur
var þá hækkaður úr tvö þúsund
krónum í fimm þúsund, sem
mæltist mjög vel fyrir, og hefur
Happdrættið aldrei aukið velt-
una jafn mikið á einu ári, frá
upphafi. Þó var þá bent-á-að--
millivinninga vantaði og hefur
nú verið bætt úr því. Vinnings-
hlutfallið í dag er hið hæsta í
heiminum og eru sjötíu prósent
velmnnar greidd út afmr í vinn-
ingum.
Það mun vera einsdæmi í
heiminum að háskóli (sem þar
að auki er ríkisstofnun) skuli
nota almennt peningahapp-
drætti til að standa undir kostn-
aði við framkvæmdir sínar.
Þetta er raunar mjög skemmti-
legur máti á að gefa fólki kost
á að greiða fé til æðsm mennta-
stofnunar þjóðarinnar. Fé er
látið af hendi rakna án minnsm
eftirsjár, í von um skjótfenginn
auð, án þess að nokkur leiði
hugann að því að um eins kon-
ar skatt sé að ræða. Vel á
minnst; em búinn að fá þér
miða? Mundirðu eftir að end-
urnýja? ráa.
Nú á að safna . ..
Framhald af bls. 12.
sumar, þegar hann gekk hvað
harðast fram í því með hjálp
annarra íhaldsmanna að reyna
að setja SHl á hausinn. Það
er líka skemmtilegt að Jóna-
tan Þórmundsson skuli nú svo
berlega afhjúpa sig sem
mömmudreng íhaldsins og
kemur þó engum á óvart eftir
árásir hans á stúdenta í skrif-
um í Mogganum í haust.
Framagosann Þór Vilhjálms-
son þekkja líka allir stúentar
eftir vonlaust brölt vildarsveina
hans meðal stúdenta við að
afla honum fylgis við rektors-
kjör. Ragnar Ingimarsson, for-
mann byggingarnefndar Hjóna-
garða, þekkja sjálfsagt færri.
Þessir einlægu hernámssinn-
ar hafa komið sér upp skrif-
stofu til að taka við undir-
skriftarseðlum og fjárframlög-
um, því auðvitað vilja margir
borga fyrir að fá að skrifa sig
á listann, þó CIA mundi sjálf-
sagt ekkert um að borga brús-
ann. Það væri annars áhuga-
efni, ef einhverjir tækju sig til
og gerðu könnun á því hvaða
merkingu orðin „sjálfstæði“ og
„öryggi“ Islands hafa í hugum
landsbúa eftir þrjátíu ára mis-
beitingu þeirra í áróðri land-
ráðamanna og hernámssinna.
Ekki þurfa menn mikið að
velta vöngum yfir því hvers
vegna það er einmitt þessi hóp-
ur háskólamenntaðra íhalds-
kurfa, sem hefur rottað sig
saman til að slá skjaldborg
um hernámið með undirskrifta-
söfnun. Fyrir utan þá örvænt-
ingarfullu framahagsmuni sem
áður er drepið á, koma til
annars konar hagsmunir. Hafi
menn þegið styrk frá NATO
til að mennta sig í Bandaríkj-
unum er ekki nema sjálfsögð
kurteisi að þakka fyrir sig á
þennan hátt og ef ættingjar
manns eiga hagsmuna að gæta
af því að leigja könum hús-
næði fyrir kourprís, því skyldi
maður þá ekki vera reiðubú-
inn að fórna sér fyrir „frelsi
og öryggi“ ættjarðarinnar.
Fyrir einlæga andstæðinga
bandarískrar heimsvaldastefnu
á Islandi- skiptir það í sjálfu
sér litlu máli hversu marga
siðferðislausa vesalinga tekst
að"fá til að undirrita* plagg-
þetta á elliheimilum, börum
eða vinnustöðum. Það sem
skiptir máli er að stefna að
settu marki og hvika hvergi
fyrr en sigur hefur náðst í
þessu máli. Eftir það mun gef-
ast nóg tóm til að fást við
brjóstmylkinga hernámsstefnu
og gróðaafturhalds.
Herstöðvarmálið
Framhald aí 1. síðu.
svipta landið vörn og öryggi,
vita vel að þeirra óvinir koma
ekki siglandi á víkingaskpum
til að ræna þá, og að Rússar,
sem bjóða reyndar upp á
hagstæða markaði fyrir okk-
ar framleiðsluvörur, hafa
meiri áhuga á fiskkaupum en
vopnaviðskiptum hér á landi.
Nei, þeir vita það ofboð vel
þessir kappar, að það afl
sem þeim stafar hvað mest
hætta af, er hér innanlands,
og að það mun koma að því,
að íslenskur verkalýður áttar
sig og skilur hvað um er að
vera og tekur framleiðsluna í
sínar hendur.
Orvæntingarfull fjörbrot
íhaldsins í þessu máli koma vel
fram í hinni móðursýkislegu
undirskriftasöfnun Þorsteins
Sæmundssonar og félaga, sem
fjallað er um annars staðar í
blaðinu, og heimskulegum upp-
ásmngum, á borð við hugmynd-
ir Sigurðar Líndal og Valdi-
mars Kristinssonar um að flytja
herliðið norður á Melrakka-
slétm og byggja þar nýjan
flugvöll fyrir Kanann. Otrúlegt,
en satt, þeir kumpánar birm um
þetta langlokugrein í Moggan-
um þar sem þeir tengdu þessar
dillur sínar jafnvægi í byggð
landsins. Meira að segja Fram-
boðsflokkurinn hefði skammast
sín fyrir að bera aðra eins vit-
leysu á borð fyrir fólk, þó í
gríni hefði verið.
Menn hafa þó yfirleitt litlar
áhyggjur af viðbrögðum íhalds-
ins í þessu máli, það er ákvörð-
un ríkisstjórnarinnar, sem máli
skiptir og sú lausn sem sett
verður fram nú í mánaðarlok-
in. Eina lausnin sem hernáms-
andstæðingar geta sætt sig við
er tafarlaus og skilyrðislaus upp-
sögn hernámssamningsins við
Bandaríkin. Þó eru fæstir bjart-
sýnir á að sú lausn sé í nánd,
til þess hafa íhaldsöflin innan
Framsóknarflokksins látið um
of á sér kræla, síðasta árið.
Menn binda þó vonir sínar við
það, að stjórnin verði að standa
við málefnasamning sinn eða
sprynga ella.
Margir eru líka hinir svart-
sýnustu og telja allar líkur á
því að farið verði í kringum
nýjan samning með einhverjum
ráðum. Á þeim þrjátíu árum
rúmum sem við höfum búið við
erlenda hersetu sé nógu oft bú-
ið að blekkja þjóðina og svíkja
á allan hátt; þessa kjaftaskúma
á Alþingi muni ekkert um að
gera það einn ganginn til. Og
víst er um það, að innan Fram-
sóknarflokksins hafa komið upp
skriilgilegustu hugmyndir um
lausn þessa máls. Hin svonefnda
fataskiptalausn var mjög til um-
ræðu ekki alls fyrir löhgu, það
er svipað því sem gerðist í Víet-
nam; í stað hermanna koma
„sér.fræðingar" í venjulegum
fötum og gegna störfum þeirra.
Eins hefur komið til tals, að Is-
lendingar önnuðust sjálfir varn-
ir landsins, og hefur það ef-
laust vakið von í brjósti margs
heimdellingsins, því öðrum væri
náttúrlega ekki treystandi til að
ganga í þjónusm NATO, guði
sé lof.
En allar Iausnir af þessu tagi
eru útilokaðar. Menn verða enn
sem fyrr að vaka á verðinum í
þessu máli og andæfa kröftug-
lega, ef það á að fara að leysa
málin með einhverjum þeim
hætti, sem er okkur Islending-
um til enn meiri vansæmdar en
núverandi ástand, eða gera okk-
ur enn dofnari fyrir því að vera
undir handarjaðri erlends stór-
veldis. A sama hátt og Kanar
féllust á að senda hingað ein-
ungis „árvalslið", sem væru hvít-
ir menn einir, þá gæm þeir ef-
laust fallist á að hafa hérna lið
í borgaralegum klæðum, sem
færi aldrei út fyrir hússins dyr,
eða eitthvað ámóta skynsamlegt.
En sem sagt, um næstu mán-
aðamót skýrast línurnar. Her-
námsandstæðingar, verum á
verði þangað til. Munum að
íhaldið stólar á Framsókn og
leggur henni lífsreglurnar. Lát-
um okkar hlut ekki eftir liggja
í því að tjá vilja okkar í þessu
máli. Nú er það andófið sem
gildir. ÍSLAND ÚR NATÓ —
HERINN BURT. Ráa.
Líf og fjör
Framhald at bls. 1
voru fulltrúar stúdenta, þrír að
tölu, og Margrét Guðnadóttir.
Hafði áður verið þrefað um
málið fram og afmr. Þá voru og
greidd atkvæði um það hvort
leyfa ætti nemendum þessum að
endurtaka prófið, þremur vik-
um eftir að einkunnir lægju
fyrir, en sú tillaga var líka felld
með fimm atkvæðum á móti
fjórum.
Hróðmar sagði fulltrúa stúd-
enta hafa bent á hvílíkt hrika-
legt óréttlæti væri hér um að
ræða, þessir stúdentar væm sett-
ir skör lægra en aðrir nemend-
ur í deildinni, með því að þeim
væri ekki gefinn kosmr á að
endurtaka þessi próf ef þeir
næðu ekki lágmarkseinkunn.
Það væri og viðtekin venja í
Háskólanum að menn fengju
annan sjens, ef þeir einhverra
hluta vegna stæðust ekki próf í
tiltekinni grein.
Astæður þær, sem einkum
hafa verið færðar fram frir
þessu háttalagi eru þær að
vegna áðurnefnds aðstöðuskorts
verði það mikið hagræði fyrir
Læknadeildina, að þurfa ekki að
hafa eins marga stúdenta í þeim
verklegu kúrsum, sem eru meg-
inuppistaða í námsefni seinna
misseris á 1. ári. Nemendur þeir,
sem ekki standast prófið núna
mega reyndar taka það í haust,
en þá vantar verklegu kúrsana
og þeir komast því ekki inn á
annað ár, svo það er marklaust.
Hróðmar hélt að flöskuhálsinn
í þessu máli væri verklega líf-
færafræðin á seinna misserinu,
að þar kreppti mest að, og því
væri tekið upþ á 'þessum ták-
möfkunáHðgefðúfb, sém“ væru
í beinni andstöðu við stefnu
læknanema, sem fóru eins og
lesendur muna eflaust, í kröfu-
göngu 1. nóv. s.l. til að mót-
mæla því að 1. árs nemar væru
notaðir sem brjóstvörn í barátt-
unni við fjárveitingavaldið, og
mótmæltu hugmyndum deildar-
innar um „numerus clausus" í
reynd.
Hróðmar sagði það líka
spennandi, að sjá til hvort deild-
in myndi svo ætla sér að not-
færa sér takmörkunarheimild
sína í haust gagnvart þeim nem-
endm, sem þá yrðu eftir. Hann
sagði að samkvæmt upplýsing-
um Jóhanns Axelssonar, deild-
arforseta, hefði ríkisvaldið enn
ekki komið nægjanlega til móts
við kröfur deildarinnar og því
stæði hótunin um „numerus
clausus" enn. Aðspurður sagði
Hróðmar litla hreyfingu á þeim
hóp, sem þessar aðgerðir ættu
að bitna á. Hann sagði engu lík-
ara en það fólk hefði fyrirfram
sætt sig við örlög sín, jafn mikil
deyfð og sér virtist vera yfir
hópnum.
Það skal þó tekið fram, að
nemendum þessum var tilkynnt
það strax í haust, að þeir skyldu
vera undir það búnir að mæta
takmörkunum, sem yrðu til
þess, að hluti þeirra fengi ekki
að halda áfram námi, jafnvel
þótt þeir stæðust próf. Þetta
mál er þó ekkert einkamál þessa
fólks, sem það bitnar á, eða ann-
arra læknanema. Mál sem þetta
er mál allra stúdenta, og komi
til aðgerða í læknadeild út af
máli þessu, skorar Stúdentablað-
ið á stúdenta í öðrum deildum,
að leggja þeim lið á hvern þann
hátt sem þeir geta. Þegar skóla-
yfirvöld hóta „numerus claus-
us", ríður á samstöðu allra stúd-
enta, til að af því geti aldrei
orðið. •> .. 4
GEGN „NUMERUS CLAUS-
US“ — FYRIR OPNUN HÁ-
SKÓLANS.
ráa
Fundir £
aÓ Hótel
LoftleiÓurn^^
Fundarsalir Hótels Loftleiöa eru hinir
'fullkomnustu hér á landi, og í grannlöndum
eru fáir betri. Þar geta 200 manns þingað í
einum sal, meðan 100 ráða ráðum sínum í
þeim næsta. Leitið ekki langt yfir skammt.
Lítið á salarkynni Hótels Loftleiða — einhver
þeirra munu fullnægja kröfum yðar.
HOTEL
LOFTLEIÐIR
«
4 — STÚDENTABLAÐIÐ