Stúdentablaðið - 17.10.1974, Side 8

að söluvarningi fyrir stærri
hóp.
Tónlist Þokkabótar mundi
flokkast undir þjóðlagatónlist.
Sem slík ber hún af því sem
hérlendis hefur veriö framleitt
af því tagi, a. m. k. á plötum.
Söngurinn er máski hin sterka
hlið Þokkabótar, en undirleik-
urinn er einnig mjög góður. Þó
er það fyrst og fremst í vaili
laga og texta, sem fjórmenn-
ingarnir sýna meiri alvöru en
„sölumenn“ á borð við Sav-
anna tríó, Ríó tríó, Lítið eitt
og þeirra nótar. Undirtektir
hafa þeir fengið góðar, og
maður skyldi vona, að tónlist-
arsmekkur íslenskrar æsku sé
ekki orðinn það spilltur af
„Tíu á toppnum“ að Upphaf-
ið hljóti ekki verðskuldaða út-
breiðslu. Og vonandi verður
framhald á samstarfinu.
ÞJOÐHÁTÍÐAR-
SÖNGYAR
BÖÐVARS
Samtök herstöðvaandstæð-
inga hafa gefið út fimm laga
plötu með þjóöhátíðarsöngvum
Böðvars Guðmundssonar. Þá
plötu einkennir miklu meir en
plötu Þokkabótar, hvílíkan for-
gang textarnir hafa fyrir tón-
listinni. Enda eru textar Böðv-
ars frábærir, og þarf ekki að
fara fleiri orðum um það.
Undirleikur og söngur er hvort
tveggja prýöilcgt, en satt best
að segja er upptakan ansi ó-
vönduð. En ljóðin eru svo
snilldarleg, að hver herstöðva-
andstæðingur ætti að kaupa
mörg eintök af plötunni og
gefa hana vinum og vanda-
mönnum. Hún fæst í Bóksöl-
unni.
gg
Þokkabót. Fremstur er Magnús Einarsson, síðan Ingólfur Steinsson, þá Halldór Gunnarsson, en
aftast er Gylfi Gunnarsson.
Þokkabót og Böðvar Guðmundsson senda frá sér
plötur mei róttækum boiskup
Það hefur hingað til ekki
tiðkast að íslenskir popparar
flyttu ádeilur í stíl við suma
erlenda starfsbræður þeirra.
Einstaka íslenskir poppsöngv-
arar hafa flutt almennar ádrep-
ur um stríð og annan djöful-
skap sem menn eru yfirleitt
samdóma um. Hins vegar var
brotið blað í íslcnskri popp-
sögu nú í haust er útgefnar
voru tvær plötur sem flytja á-
heyrendum róttækar meining-
ar. Sóleyjarkvæði er eina hlið-
stæðan af því sem áður var til,
en tengsl þess við íslenskt popp
eru hins vegar minni en þeirra ^
verka sem Þokkabót og Böðv-
ar Guðmundsson bjóða nú upp
á.
ÞOKKABÓT
„hárbeitta sjálfsgagnrýni Rún-
ars Ármanns“ og Nýríka
Nonna, sem útskýrir á spaug-
saman hátt gangverk auðvalds-
hagkerfisins, — en aldrei hafði
mér dottið í hug að hægt væri
að syngja orö eins og „einok-
unarkapítaiisminn“. Að mínu
mati er þó Veislusöngur Kristj-
áns Guðlaugssonar toppurinn
á plötunni; textinn stingandi
en þó lipur, lagið við hæfi og
flutningur frábær.
Af öðrum söngvum langar
mig til að nefna Söguna um
okkur Stínu, drepfyndna frá-
sögn af kostum og göllum
hjónabandsins við vinsælt írskt
þjóðlag. f TröIIaslag njóta
sönghæfileikar fjórmenning-
anna sín, en eitt heilsteyptasta
lagið er Karl sat undir kletti,
þar sem moog-leikur Ólafs
Þórðarsonar og vandaður söng-
ur Þokkabótar failla eins og
flís við rass við gott verk
þeirra Halldóru B. Björnsson
og Jórunnar Viðar. Önnur lög
eru síðri, léttmeti, oft með ó-
vönduðum textum, og virðast
annað hvort vera til uppfyll-
ingar eða til að gera plötuna
Hvert renna innritunargjöldin?
Margir stúdentar hafa spurt að því, hvað verði um þær
3700 krónur, sem þeir greiða í skrásetningargjald við Há-
skólann, og hefur borið á allskyns ranghugmyndum í því
efni. Af þeim sökum skal skrásetningargjaldið sundurlið-
að hér:
Stúdentaráð fær ...................... lOOOkr.
í innréttingu kjallara Gamla Garðs fara 1000 kr.
Til reksturs Félagsstofnunar stúd. fara. 1300 kr.
Til Stúdentaskiptasjóðs renna .......... 400 kr.
Til að gcfa nokkra hugmynd um það til hvers gjöldin til
Stúdentaráðs eru notuð skulu hér tilfærðir helstu gjalda-
liöir ráðsins samkvæmt fjárhagsáætlun:
Laun og annar skrifstofukostnaður 1.000.000 kr.
Ferðakostnaður ..................... 192.000 kr.
Stúdentablaðið og bæklingar ...... 1.625.000 kr.
Kostnaður vegna annarrar starfsemi 600.000 kr.
Afskriftir ......................... 543.000 kr.
Heildarfjárhæð er því í kringum 4 milljónir, en af þeim
tekjuliðum sem á móti koma, eru innritunargjöldin stærst,
2,5 milljónir. Af öðrum tekjuliðum eru auglýsingatekjur
vegna Stúdcntablaðs og gróði af áttadagsgleði háðir mik-
illi óvissu, en í áætlun er gcrt ráð fyrir milljón króna
tekjum af þcim liðum.
VÖKU-GLISTRUP FER AF STAÐ
— Ósvífin og fáránleg árás á Stúdentaráð
Þokkabót er kvartett sem
skemmti síðastliðinn vetur, m.
a. í samkvæmum deildarfélaga
hér við skólann. Áður höfðu
þrír þeirra komið fram á bar-
áttusamkomu 1. desember
1971 og í áramótaskaupi.
Vakti framlag þeirra góðar
vonir, og þegar fjórði maður
bættist í hópinn og þeir tóku
að æfa reglulega og koma
fram, var sem þær vonir rætt-
ust. I vor sem leið buðu þrír
popparar, Ólafur Þórðarson,
Rúnar Júlíusson og Gunnar
Þórðarson, þeim hagstæða
samninga um plötugerð, og á-
vöxturinn varð Upphafið sem
kom á markaðinn í síðasta
mánuði.
Plötuna prýðir stórgöður
söngur og skemmtilegar radd-
anir. Þá er undirieikur vel úr
garði gerður og eins útsetning-
ar. En það sem mesta ánægju
vekur er kannski sú staðreynd
að Þokkabót hefur eitthvað að
segja í flestum textunum.
Margir þeirra flytja ádeilu, sem
hefur þann kost að vera upp-
lýsandi, og góð kímni er jafn-
framt einkenni plötunnar. Það
er nefnilega hægt að vera póli-
tískur án þess að vera leiðin-
legur.
Af pólitískum textum má
nefna: Litía kassa, gamlan og
góðan kunningja, Framagos-
ann, sem sumÍT - hafa kallað
Kjartan Gunnarsson, laga-
nemi og Stúdentaráðsmaður,
hefur farið þess bréflega á Icit
við Háskólaráð, að hann verði
leystur undan þcirri skyldu að
greiða gjald til Stúdentaráðs
við árlega skráningu.
Eins og marga rekur eflaust
minni til, skrifaði Kjartan Há-
skólaráði bréf í júní síðasdiðn-
um og fór fram á að losna
undan greiðslum til Stúdenta-
blaðsins. Háskólaráð vísaði því
máli frá á þeim forsendum að
þetta væri ákvörðunaratriði
Stúdentaráðs. En Kjartan var
: ekki, af baki dottinn og í lok
september ritaði hann Háskóla-
ráði annað bréf og fór að þessu
sinni fram á að losna undan að
, greiða til Stúdentaráðs yfideitt.
Þetta bréf Kjartans ber yfir-
bragð mikillar lögspeki. Hann
rekur þau ákvæði sem sett hafa
verið í reglugerðum um app-
hæð oig skiptingu innritimar-
gjalda og kemst að þeirri nið-
urstöðu, að þar hafi aldrei ver-
ið gefin „heimild til þess að
binda skráningu til náms við
Háskóla íslands því skilyrði, að
reitt sé af höndutn framilag til
Stúdentaráðs og því síður til
Stúdentablaðs". Óskar hann síð-
an að losna undan þeirri kvöð
að greiða téð framlög.
En eitthvað er lögspekin göt-
ótt. í yfirliti sínu um reglugerð-
arákvæði um þessi efni stað-
uæmist Kjartan við árið 1972.
Þannig nefnir hann ekki þá
reglugerð sem sett var síðast-
liðið vor og kvað meðal annars
á um að 1000 krónur af hverju
innritunargjaldi skyldu renoa til
Stúdentaráðs. Þetta vissi Há-
skólaráð auðvitað og vísaði því
þessu erindi Kjartans frá eins
og hinu fyrra.
Kjartan hefur löngum verið
pólitískur loftfimleikamaður, en
þetta uppátæki slær þó fyrri met
í þessum efnuim. Þannig á
Kjartan sæti í Stúdentaráði og
er ábyrgðarmaður fasts þáttar í
Stúdentablaðinu, en fer þess eigi
að síður á leit að yera undan-
þeginin , gjöldum til þessara að-
ila. Á sama tírna og Kjartan
biður um undanþágu frá gjaldi
til ráðsins, ber hann fram tillögu
innan þess um ráðstöfun á við-
bótartekjum, sem skapast vegna
þess að fleiri hafa skráð sig til
náms en gert var ráð fyrir.
Kjartao er nú rnjög uppsigað
við það að öllum stúdentum sé
skylt að standa undir kostnaði
vegna Stúdentablaðsins, en
greiddi þó atkvæði með því fyr-
irkomulagi þogar það var tekið
upp. Þó er það athyglisverðast
að Kjartan ber fram tiliögu á
funidli Stúdentaráðs 18. júní um
að hver stúdent skyldi greiða
600 krónur til Stúdentaráðs við
ionritun. Þann 27. september
fer hann hins vegar fram á að
hann sjálfur verði undanþeginn
öllum gjöldum til ráðsins. —
Kjartan lærir af fordæmi
Glistrups.
Ætti íþróttafélag stúdenta að
sæma Kjartan verðlaunum fyr-
ir þetta pólitíska heljarstökk.
Varla er það fyrir fátæktar-
sakir sem Kjartan biður um
þessa undanþágu, þar sem hann
stundar umfangsmikil viðskipti,
eins og kunnugt er, og stendur
víða föstum fótum í fjármálalíf-
inu. í girein sem hann ritaði í
Stúdemtablaðið 14. júlí sl. kem-
ur hins vegar skýrt fram sá til-
gangur að skapa fordæmi, þann-
ig að afnumín verði skyldugjöld
til ráðsins. Fjármálamanni eins
og Kjartani er að sjálfsögðu
ljóst hvaða þýðingu það myndi
hafa fyrir Stúdfentaráð ef það
væri svipt helsnitekjulind sinni.
Það er af framkomu Kjartans
og ýmissa félaga hans að skilja,
að þeir hafi gefið upp vonina
um að hægri menn eigi eftir
að sigra í Stúdentaráðskosning-
unum og álíti því ráðið sjálft
andstæðing sem best sé að ganga
milli bols og höfuðs á. Kjart-
an veit auðvitað áð ein áhrifa-
ríkasta leiðin til þess er að grafa
undan fjárhag ráðsins.
Kjartan hefur varla hugsað
sér að auka veg sinn meðal
stúdenta með því að koma höggi
á baráttutæki þeirra. Hitt er lík-
legra að hann hafi ætlað að geta
sér orð meðal flokksbræðra
sinna í Sjálfstæðisflokknum sem
ötull baráttumaður gegn vinstri-
mennsku. Til allrar hamingju
hefur tilræði hans mistekist, en
þess verður minnst sem dæmis
um hlýhug Kjartans í garð
samtaka stúdenta og jafnframt
ótrúlega leikni hans við að fara
ótal hringi í gegnum sjálfan
sig.
-gg
8 — STÚDENTABLAÐIÐ