Fálkinn - 26.01.1929, Qupperneq 5

F A L K I N N
5
Sunnudagshugleiðing.
„Ótlastu ekki, trúðu aðeins".
Mark. 5, 37.
í íí. kapitula Markúsarguð-
spjalls segir frá samkunduhús-
stjóranum Jairusi, er hann
kemur til Jesú og biður hann
að leggja hendur yfir dóttur
sína dauðvona, svo að hún
verði heil meina sinna. Og
meðan hann er.að tala við Jesú,
koma menn þar að og segja Ja-
irusi, að nú tjái ekki að biðja
um lækningu dótturinni til
handa, því hún sje látin. En
Jesú gefur þessum orðum eng-
an gaum og segir við samkundu-
stjórann: Óttastu eigi, trúðu
aðeins!
Dóttir Jairusar var dáin, þeg-
að Jesús kom að beði hennar.
Ættingjarnir sátu syrgjandi við
banabeð hennar. En hann segir:
Barnið er ekki dáið, heldur sef-
ur. Og er hann hefir mælt mátt-
arorð sín, þá ris stúlkan upp.
Óttastu ekki, trúðu aðeins,
segir Jesús við Jaiirns. Jairus
trúði, og orðin sem Jesú mælti
við hann voru aðeins svar við
fregnunum, sem menn færðu
Jairusi frá heiinili hans, eftir
að hann var farinn að heiman.
P ram koma samkunduhú sst j ór-
stjórans ber það með sjer, að
hann trúir á mátt Jesú og veit,
að hann getur hjálpað. Hann
veit, að ef Jesú komi og leggi
hendur yfir dóttur sína, þá
muni hún heil verða. — —
Ýmsir menn, sem telja sig
kristna og viðurkenna frásagn-
ir ritningarinnar um þau hin
dásamlegu verk, sem Jesú
Kristur gerði meðan hann dvald-
ist hjer á jörðu, eru haldnir
beim inikla misskilningi á guðs-
eðli hans, að þeim finst, að þau
stórmerki sem gerðust í návist
hans hjer meðal mannanna,
komi aldrei aftur. Að þeir, sem
voru samtímamenn hans 'í jarð-
lifinu liafi verið ýmisl ákaflega
farsælir menn, — af því að þeir
trúðu á hann, — eða mjög ófar-
sælir inenn, vegna þess að þeir
°fsóttu hann og voru i þeim
h.óp lýðsins, sem kallaði: Gef
°ss Barabas!
En þessir menn er þannig
hugsa, —- og í tölu þeirra eru
Þyí miður margir af oss, —
virðast gleyma fyrirheitinu, sem
Kristur gaf, er hann sagði: Jeg
er mcð ijður alla daga, alt til
veraldarinnar enda.
Við gleymum því, að Guðs
sonur var eigi aðeins gefinn
syndugu mannkyni lil þess að
sanitiðarmenn hans einir, hefðu
forrjettindi af að njóta náðar
hans. Við gleymum hinum á-
fakanlegasta þætti í lifi Jesú
Krists hjer á jörðu, er hann gaf
hf silt fyrir allar ókomnar kyn-
slóðir, svo að alt mannkynið
nyti hinnar sömu gjafar, sem
Það byrjaði að njóta á hjervist-
nrtíð hans.
Efunarmennirnir spyrja enn
1 dag eins og Tómas og biðja
Uni að sýna sjer vegsummerkin.
Beir biðja um að sýna sjer
kraftaverk, — þá skuli þeir
trúa. En kraftaverkin gerast
c°n þann dag í dag, hjá hverj-
Uln þeim, sem trúir.
Aldrei hefir vantrúarinaður
fengið svar við kröfu sinni, er
hann heimtaði kraftaverk, kröf-
unnar vegna. En trúaðir menn,
sem í bæn og trausti um almætti
hins almáttuga og algóða, hafa
leitað hans í raunum og mótlæti,
hafa lært að þekkja kraftaverk-
in. Ef þeir óttuðust ekld en
trúðu.
Óttinn er ekkert annað en
efasemd um mildi almáttugs
Guðs. Óttinn er vantraust á
þeirri forsjón, sem Guð hefir
Iofað öllum börnum sínum. —
Undir eins og óttinn fær rúm i
mannssálinni er trúnni rýmt á
burt þaðan, því trú á almátt-
ugri forsjón og ótti við, að það
sem maður trúi sje oftrú eða
hugsaunarveila, fær aldrei sam-
rýmst. Menn geta ekki trúað á
almáttuga handleiðslu Guðs og
samtímis efast um hana.
Óttastu ekki, trúðu aðeins.
Þetta eru orð frelsarans við
mann, sem að því er virtist
mátti halda, að bænir hans
yrðu árangurslausar. Hversu oft
ber það ekki við, að líkt er á-
statt fyrir okkur. Hin svokall-
aða mannlega skynsemi segir, að
nú sje öll von úti, nú sje ein-
skis framar að biðja. Og á því
augnabliki er trúin horfin í bili,
en við tekur óttinn og kvíðinn.
Sannkristinn maður þarf al-
drei að verða ótta sleginn. Hann
á altaf trúna eftir, jafnvel þótt
vonirnar bregðist og þótt hon-
um finnist hann vera sviftur
hálfu lífi eða meiru. „Óttastu
ekki, trúðu aðeins“. Trúin er alt,
óttinn er tímanlegur, — og sá
sem óttast um það, sem ekki er
enn skeð, hefir afsalað sjer
æðstu huggun dauðlegra manna.
Því hann á ekki trúna.
U IW V I Ð A
VERÖLD.
/ M Á 1.1 V IÐ ÆT T LAN D SITT.
I>að Jiefir vakið mikla athygli á
Þýskalandi, að )>ýsk prinsessa hefir
nýlega farið í mál við hýska ríkið og
krefst hess að sjer verði borgaðar 15
miljónir marka. Málið er nú til með-
ferðar í gerðardómi Þýskalands og
Jugoslavíu. Málshefjaudi er nefnilega
Militza af Montenegro, en hún lijet
áður Jutta prinsessa í Mccklenburg-
Strelitz.
Jutta styður inál sitt við ákvörðun
Vers.uilles-samninganna og krefst 15
miljóna marka og vaxta siðan í nóv-
A|s NORSK-ISLANDSK HANDELSKOMPANI
TELEGR.ADR. QERM. OSLO.
ember 1918. Hun giftist rikiserfingj-
anum í Montenegro og er hví ekki
hýskur hegn lengur. Hún viðurkennir
eltki há samninga, sem komust á milli
rikisins og ættingja hennar. Málið
vekur mikla athygli, ekki minst af
hví að liún hefir ráðið sjer Paul
Boncour fyrir lögfræðing, en luinn var
áður fulltrúi Frakka í Þjóðabanda-
laginu. Það er búist við að málið
verði hneykslismál mikið.
aðatali fara á dýraveiðar á sunnudög-
um. Sú er nefnilega reynslan, að hess-
ir skotmenn drepa árlega fjölda af
beljum bænda, skjóta hair i heirri trú
að hað sjeu hirtir. Mönnum reiknast
svo til, að fyrir hvern hjört, láti tólf
beljur Iífið í misgripum. Og til hess
að koma í veg fyrir hetta, mála
bændur nú beljurnar grænar, bláar
og ljösgular með ýmiskonar litum
röndum.
MEÐ HÖGGSTOKKINN Á HAKINV.
Merkur lögreglumaður hefir ný-
lega ritað merkilega grein i „IIlu-
strated London News“ um hörundflúr
(tatovering) meðal afbrotamanna og
fylgir fjöldi mynda greininni.
Meðal afbrotamanna er hörundflúr
mjög svo alment. En hað er mis-
munandi eftir hvi úr hvaða landi
afbrotamaðurinn er. Lögreglan í
ýmsum stórborgum lieldur hví skrá
yfir hessa menn og hefir bað oft
orðið til hess að samræta bá. Meira
að segja er oft hægt að ákveða með
nokkurn vcginn vissu, hverskonar
glæpi viðkomandi leggur fyrir sig,
eftir hvi hverskonar liörundflúr liann
liefir á skrokknum. T. d. er ]iað mjög
sjaldgæft að „úrvalsmenn“ meðal
horpara og bófa hafi hörundflúr á
handleggjum, en venjulegir hjófar
láta oftast tatovera á sig allskonar
kvenmannsmyndir einmitt á liand-
Ieggi oog fætur. Sumir bófar vilja
sýna fyrirlitningu sina fyrir refs-
ingunni og láta tatovera á sig högg-
stokk eða öxi, á bakið eðaa brjóstið.
Sjerstaka tegund hörundflúrs hafa
heir, sem hafa verið í lier))jónustu
Frakka í Afríku. Meðal heirra er
mjög alment að finna myndir af
nögtum konum á brjóstinu. Þess er
getið, að lögreglan með tiinanum
muni geta haft mikinn stuðning í
hessu uppátæki afbrotamanna, -er til
greina komi að lcomast fyrir innræti
heirra.
ÞEIR MÁLA BELJURNAR SÍNAR.
Bændur i Westchester hjeraði fyrir
utan New York liafa fundið upp á
bvi, að mála beljurnar sínar með als-
konar sterkum lit, til bess að vernda
hœr fyrir skotmönnum, sem í hundr-
TÍU MILJARÐA MIÐDEGISVERÐUR.
Stórkaupmannafjclagið í New York
hafði um daginn boð inni og bauð til
sin 1000 gestum, m. a. sjö af fræg-
ustu mönnum Bandarikjanna. Thom-
as Edison, Henry Ford, Orville Wright,
George Eastman, Charles Scliawab,
Harvey Firestone og Julius Rosenwald
voru lieiðursgestir.
Við betta tækifæri hjelt Scliwab,
liinn mikli „stálkongur“ ræílu, har
sem hann gat hess, að hað væri und-
arlegt að enginn heiðursgestanna væri
liáskólagengin. Ennfremur gat liann
l>ess, að menn eins og Edison, Ford
og Wright væru menn fortíðarinnar.
Merkar uppgötvanir í nútíð væru ekki
verk einstakra manna, en yrði til við
samvinnu milli fleiri hugvitsmanna.
Það væri sjaldgæft nú orðið, að ])ýð-
ingarmikil uppgötvun eða uppfynding
yrði til i heila eins manns.
Þá var og bess getið undir borðum,
að beir húsund gestir sem sætu boð-
ið, ættu til samans frekar 10 miljarða
dollara. Blaðið „Outlook" getur hess i
hessu sambandi, að hað hafi verið
mjög svo óviðeigandi að nefna benna
milda auð, hví að „bað gefi Norður-
álfu tilefni til Jæss að ætla, að Ame-
rika sje hað, sem Norðurálfa heldur
að hún sje“.
börn þurfa
SANATOGEN, sem alstaðar er viðurkent
áreiðanlegt styrkingar- og taugaveikl-
unarlyf.
Veikindi og afturbati taka sinn tíma, — en
flytir fyrir batanum, hjá börnum og full-
orðnum, því það myndar nýlt blóð og
styrkir taugarnar.
Hefir meömæli f 25000 um-
mælum frá þektum læknum.
Fæst i öllum lyfjabúðum i pökkum frá kr. 1,85.
Óskist frekari upplýsingar þá útfyllið mið-
ann og sendið hann til A/S Sanatogen Co.
Sct Jörgensallé 7, Könenhavn V.
Sendiö mjer ókeypis og burðargjaldsfrítt:
Sanatogen-sýnishorn og bækling.
Nafn:....................
Staða:..................................
Heimili: