Fálkinn - 27.07.1929, Blaðsíða 12

12
FÁLKINN
— Jeg hcld jeg verði að hœtta að
vökva. Hann er livort sem er farinn
að rigna.
— Ef jeg bara gieii spent gikkinn,
skgldi jeg lirœða kvikindið með ]>vi
að hlegpa af.
— Hvernig vikur þvi við, þjúnn?
Fimtán krónur fyrir eina hœnu.
Hvernig dettur yður í liug að drepa
svo dýra hœnu?
J
Á VOGINNI:
— Hjálpi mjer. Jeg hefi þyngst um
niu pund síðasta máinuðl
Ovinur Adam-
sonsaflurkom-
inn á kreik.
HÚSGAGNASALINN (sem er að selja húsgögn i stóra stofu auðkýfings):
— Hvaða stíl viljið þjer svo hafa á húsgögnunum?
— Ja, hvað skal segja. Hvað álitið þjer um Qualorze hinn fimmtánda?
verður svo best afhent hún, að hann
geti lýst henni.
— Hvað kemur það mjer við. Jeg á
fri þangað til á morgun.
— Hjer eruð grunaður um að liafa
stolið hjólinu, en vegna þess að sann-
anir vantar, verð jeg að láta yður
lausan.
— Þakka yður fyrir, dómari. En
má jeg þá halda hjólinu?
Dómarinn: Þeir sem ekki geta hald-
ið sjer i skefjum verða reknir útl
Gœslufanginn: Hravó, bra-vó. Ilúrra,
húrral
— Jeg verð víst að Icaupa mjer nýj-
an hemil.
j