Fálkinn - 17.08.1929, Síða 4

4
F Á L K I N N
/ bijrjun regntlmans er hinum iin<ju Irjám planlað úl.
T H E R M A
»Therma« Fabrik fiir electrische Heizung A/G., Schwanden,
er ein af þeim raftækjaverksmiðjum sem þekt er um alla
Evrópu, og viðurkend fyrir að skara fram úr hvað vöru-
vöndun snertir. — Hin stærstu iðnaðarlönd í álfunni, svo sem
t. d. Þýskaland, kaupa rafmagnstæki af Therma.
Allir þeir sem ætla að kaupa eitthvað sjerlega vandað,
spyrja um „Therma".
Snúið yður til:
JÚLÍUS BJÖRNSSON, raftækjaverslun, eða ELECTRO CO.,
Austurstræti 12, Reykjavík. Akureyri.
trje tii annars i 4—5 tinia sain-
fteytt. Venjulega er „mjöltun-
um“ lokið klukkan ÍO að
morgni, og þeir, sem tappa rir
fara þá með gúmmíforðann ann-
aðhvort beint til verksiniðjunnar
eða þá til geymslustöðvanna,
sem taka við honum í bili og
senda hann síðan lengra. Skjól-
urnar eru hreinsaðar og „af-
tapþararnir" búa sig undir
næsta dag.
Sjálf gúmmívinslan er einkar
óbrotin. í verksmiðjunni er
gúmmíefninu helt i stóra geyma
og látið ysta — þ. e. a. s. þykkna
— við sýrublöndun. Þegar það
er fengið og gúmmíið orðið að
einum kökk er gúmmiið flatt út
eins og kaka i langar og óreglu-
legar ræmur og sent i reyk. —
Svo greiðlega gengur þetta alt
saman, að gúmmívökvi, sem
Snikkari einn i Ilalmstad hcfir ný-
lega opnað einkcnnilega sýningu. Þar
er ekkert sýnt neina eintómar tölur
og hnappar, en Jiessir gripir eru 8000
talsins á sýningunni. Er hnappasafn
snikkarans mjög sjaldgæft og eru þar
meðal annars hnappar frá timum
Nerós. Þáð er margt, sem menn taka
upp á að safna.
snemma morguns er tappaður
úr trjestofni, hangir þegar sama
kvöldið í löngum ræmum i reyk-
húsunum.
Á þessa leið er gúmmiverk-
smiðjuiðnaðurinn, sem á sjer
eingöngu stað í hitabeltinu. En
mjög víða er iðnaðurinn á miklu
lægra síigi, þar sem hinir inn-
fæddu safna gúmmívökvanum og
eiga sjálfir fyrstu handtökin við
hapn, og selja svo framleiðslu
sina vikulega. Og því miður höf-
um vjer frá undanförnum ára-
tugum óteljandi dæmi um hvern-
ig hinir hvítu nýlendubúar hafa
leikið hina innfæddu hart og
hafa pínt þá lil jiess að láta af
hendi gúmmí sitt í allskonar
skatta, er þeir hai'a á j>á lagt. —
Myndir þær, er hjer fylgja, skýra
í einstökum dráttum hvernig
gúmmíið verður til.
Járnbraularfjelag eitt í Bandaríkj-
unum hefir nýverið látið smiða stærri
eimreið, en áður hefir verið til í
heiminum. Er hún 105 feta löng og
þvermál hjólanna 0 fet. Eimreiðin er
sterkari en nokkur önnur, og á að
geta sett nýtt hraðamet.
Fyrir 700 presta í Chicago var ný-
lega lögð só spurning, livort þeir
tryðu þvi, að kölski væri til, og að
viti væri til í eiginlegum skilningi.
Svörin urðu á þá leið, að 60 af hundr-
aði af prestunum kváðust trúa að
kölski væri til, en 53 af hundraði
trúðu á viti.
Samkvæmt skýrslum um fjárhag
l.undúnaborgar, sem nýlega hafa verið
gefnar út, skuldaði borgarsjóður 31.
mars siðastliðinn 2.608.185.300 gull-
krónur. Það cr 105.991.680 krónum
meira en á sama tíma árið áður.
Ungur danskur læknir, sem heitir
Poul Reiter, hefir nýlega gefið út á
þýsku og dönsku bók eina um al-
mennustu tegund geðveiki (dementia
præcox), sem vakið hefir mikla at-
Iiygli. Kemst læknirinn að þeirri nið-
urstöðu, að geðveiki þessi stafi frá
maganum. Samkvæmt þessu ætti að
vera liægt að lækna veikina með því
að lækna magakvilla jiann, sem henni
veldur. Eru þetta merk tíðindi ef
sönn reynast. Læknirinn er kunnur
maður, er doktor i læknisfræði og
hefir lengi gert tilraunir til að lækna
geðveiki með því, að sprauta málm-
söltum í hlóð sjúklinganna.
Fyrir nokkru var talað saman þráð-
laust milli stöðvar i I.ondon og flug-
vjelar sem var á sveimi yfir Hadley
Kield i New York. Voru það tveir
fregnritarar frá United Press-frjetta-
stofunni, scm samán töluðu. Hjet sá
sem í vjelinni var Julius Frandsen,
en Webb Miller sá sem i London sat.
Sögðu þeir hvor öðrum nýjustu frjett-
ir, Frandsen sagði frá dauða kvik-
myndahundsins Strongheart en Miller
frá flugslysinu i Ermarsundi. Heyrðist
mæta vel milli þeirra.
Fyrir skömmu er látinn i Mcmphis
í Tennessee auðkýfingur einn, sem
hjet Salmson. í arfleiðsluskrá sinni
ánafnaði hann konu sinni 60.000 doll-
ara á ári og skuli þeir greiðast með
5000 dollurum mánaðarlega, með þvi
skilyrði, að frúin vitji grafar lians
á hverjum degi og biðjist þar fyrir.
En láti liún falla dag úr án þcss að
vitja grafarinnar, skal 1000 dollur-
um lialdið eftir af uppliæðinni. Salm-
son gerir svolátandi grein fyrir þess-
um skilmálum: „Þau 27 ár, sem við
hjuggum saman, konan min og jeg,
vildi hún ekki unna mjer þess, að
jeg ætti fri einn einasta dag. Það
væri þvi ranglátt, ef hún eftir dauða
minn nyti lieirrar hamingju, sein hún
neitaði mjer um mcðan jeg lifði“.
Frúin hefir farið til dómstólanna til
þess að fá ákvæðinu hrundið, en ó-
frjett er livort það hefir tekist.
Prinsarnir i Síam eru að því leyti
ólíkir öðrum konungasonum að þeir
eru látnir búa sig undir borgaralegt
lífsstarf eins og dauðlegir menn og
gegna nytsamlegum störfum í stað
þess að lifa í aðgerðaleysi. Eiga þeir
að vera öðrum heldri manna sonum
til fyrirmyndar og eru það. Þannig er
Mahidol prins af Songklar, bróðir
konungsins, Iæknir og hefir lært ment
sina i Ameríku; 16 konungssynir eru
i embættum i ráðuneytunum og sá
17. er yfirforingi skátanna í Siam.
Á uppboði einu i Englandi var ný-
lega selt eitt hefti af ritum Shakes-
peare, prentað 1685. Það var selt á
17.000 krónur.
í Danmörku hafa nýlega orðið
málaferli úl af arfleiðsluskrá. Sam-
kvæmt arfleiðsluskránni átti að skifta
20.000 krónur jafnt milli allra járn-
brautarþjóna i Danmörku. Hefðu það
orðið — 8 krónur á mann. Erfingj-
arnir mótmæltu skránni og hjeldu
þvi fram, að arfleiðandinn hefði ekki
verið með öllum mjalla er hann
gerði hana, og læknirinn sem stund-
að hafði arfleiðanda áður en liann
dó, var á sömu skoðun. Dómstólarn-
ir ónýttu þvi arfleiðsluskrána og
járnbrautarþjónarnir urðu af átta
krónunum.
í Kolding í Danmörku fanst ný-
lega maður, fárveikur og meðvitund-
arlaus utan við bæinn. Hann var
fluttur á sjúkrahús og við rannsókn
kom i ljós, að hann liafði gleypt
nokkra nagla og slifsisnælu. Komst þá
upp hver maðurinn var. Hann er geð-
veikur og í köstunum gleypir hann
ýmislegt sem ekki er gott fyrir mag-
ann. Til dæmis hcfir hann gleypt
rakvjelarblöð, glerbrot, nálar og
nagla. Hafði honum verið slept af
geðveikrahæli skömmu áður, en brátt
liafði sótt i sama horfið. Rjett eftir
að liann var ltominn af sjúkrahús-
inu hafði liann inölvað rúðu og
gleypt glerbrotin.
í franska lilaðinu „Le Journal“ er
sagt frá því, að þeir foreldrar sem
eignast börn á tímabilinu 29. júlí til
6. ágúst i sumar megi hrósa happi.
því eftir .þvi sem hlaðið segir, hefir
ameríkanskur stjörnuspámaður lesið
það i stjörnunum, að á þessum tíma
sjeu heppllegri stjörnuafstöður en
verið liafi í mörg liundruð ár. Og
þetta hefir samkvæmt trú stjörnuspek-
inganna áhrif á börnin sem fæðast.
Það verða líklega eintómir snillingar,
sem fæðast á þessuin tima.
Á einni Mön er til kattakyn, seni
cr rófulaust og þykja rófulausu kett-
irnir frá Mön hinir mestu stássgrip-
ir. Ferðafólk sem kcmur i eyna kaup-
ir sjer rófulausan kött til minning-
ar um komuna, og þeir eru eitt af
því einkennilegasta sem Manarbúar
hafa að bjóða. En nú er svo komið,
að cftirspurnin er orðin miklu meiri
en viðkoman og kattakyni ]ie'ssu fækk-
ar svo mjög, að menn eru hræddir
um að það hverfi. Þykir þetta mesti
liáski og hefir því einn af þingmönn-
um Manarbúa borið fram frumvarp
þess efnis, að banna að selja rófu-
lausa ketti úr eynni og gera ráðstaf-
anir til þess að þcim fjölgi sem
mest, svo að liægt verði að opna
kattamarkaðinn á ný, því liann hcfir
dregið marga drjúgt. Þcgar útflutn-
ingur katta hefst aftur er gert ráð
íyrir, að lögákveðið verði hve marga
ketti megi flytja út á ári, svo ekki
verði kattaþurð í annað sinn.