Fálkinn - 17.08.1929, Qupperneq 10

10
FÁLEINN
Solinpillur
eru framleiddar úr hreinum
jurtaefnum, þær hafa engin
skaðleg áhrif á líkamann, en
góð og styrkjandi á áhrif á melt-
ingarfærin. — Sólinpillur
hreinsa skaðleg efni úr blóð-
inu. Sólinpillur lækna van-
líðan er stafar af óregluleg-
um hægðum og hægðaleysi.
— Notkunarfyrirsögn fylgir
hverri dós.
Verð aðeins kr. 1.25 — Fæst
hjá hjeraðslæknum og
öllum lyfjabúðum.
ooooooaooooooo
s
Verslið
Edinborg.
L__
Aðeins ekta
Steinway-
Piano og Flygel
bera þetta merki.
Einkaumboðsmenn:
Sturlaugur Jónsson & Co.

„Sirius“ Success sukku-
laði og kakóduft velja allir
smekkmenn.
I
Kaupiö ekki
nærföt í
Vöruhúsinu
vegna þess að úrvalið
9 er mest og verðið
§|| lægst, heldur vegna
þess að hjá okkur eru
jf vörurnar þær bestu
Æf fáanlegu.
Fyrir kvenfólkið

Nýtískan í Suður-Afríku.
Hjer gefur að líta cina blómaros-
ina frá Suður-Afriku, sem ekki liefir
alveg gengið fram hjá tískunni þar
i landi. — Hvernig list ykkur á?
UNGBÖRNIN OG SÓLSKINIÐ
Á fæðingarstofnun í Brcslau hafa
raenn nýlcga veitt einkennilegu fyr-
irbrigði eftirtekt. Getur þessi athug-
un valdið mikilli hreytingu á ineð-
ferð ungbarna.
Móðurmjólkin er oft ekki nægileg
til þess, að barnið geti lifað á henni
einni, og á siðustu árum hefir það
orðið æ erfiðara að útvega börnum
brjóstmæður þegar mæðurnar hafa
ekki getað fætt þau. Pessvegna hefir
orðið að nota kúamjólk handa ung-
börnum, en jafnvel þó hún sje þynt
og látinn i hana sykur er efnasam-
setning iiennar mjög ólik cfnasam-
setningu móðurmjólkurinnar og þess-
vegna getur liún aldrei gert sama
gagn.
En nú hafa lælcnarnir í Breslau
komist að raun um, að ef mæðurnar
njóta nógu mikils sólskins uppi í
fjöllum ])á verða þær færar um að
fóstra börn sin. Mjólkin vex ótrúlega
undir eins og inóðirin er farin að
dvelja i fjallasólskini. í fyrstu voru
læknarnir hræddir uin, að þessi móð-
urmjólk væri elcki jafn kjarngóð og
hin upprunaiega, en nú hafa þeir
sannfærst um, að mjólk mæðra sem
dvelja til fjalla er miklu næringar-
meiri. Eru það út-fjólubláh geislarnir
sem þessu valda. Fyrir þeirra til-
stilli fær mjólkin meiri bætiefni en
ella og koma áhrifin fljótt fram á
börnunum. Þau verða hraustleg og
fjörleg og losna við alla kvilla. —
Hjer á iandi er sólin talin ríkari af
útfjólubláum geislum en suður i
Evrópu og liafa rannsóknir siðari
ára staðfest þetta. Má telja að sólin
á láglendi hjer á landi sje engu lak-
ari en háfjaliasóiin suður i löndum.
Hjer er þvi ekki annar vandinn fyr-
ir mæðurnar en að halda sig sem
mest úti þcgar sólskin er, en varast
að grafa sig of mikið inni i sólarlitl-
um íbúðum. Og svo vitanlega að hafa
börnin á brjósti. Það var orðinn al-
gengur ósiður lijer á landi að taka
börnin af brjósti að kalla mátti und-
ir eins, og gefa þcim kúamjólk. Nú
brýna læknarnir það gagnstæða fyrir
mæðrunúm, og þeirri brýningu ættu
þær að gegna, vegna barnanna sinna.
Pelarnir eru leiðindagripir, að ckki
sje minst á dúsurnar, sem eru
hreinasta þjóðarsköinm.
SÍMASTÚLKUR oo TALMYNDIR
I Ameríku minnist nú enginn fram-
ar á venjulegar kvikmyndir, en alt
snýst um talandi myndir. Það er þvi
líkast, að Ameríkumenn sjeu búnir
að gleyina „j)öglu“ listinni.
Spámennirnir í kvikmyndaheimin-
um fóru að verða þess varir fyrir
einu ári eða svo, að alinenningur
vildi fá tilln-eytingu i kvikmynda-
skeintununum og ])á stóð ekki á því.
Með ekta ameríkönskum hraða var
farið að breýta kvikmyndaliúsunum í
talmyndahús — og kvikmyndaverk-
smiðjunum i talmyndaverksmiðjur.
Þvi talmyndirnar gera kröfur til alt
öðru vísi liúsnæðis en kvikmyndirnar
gerðu. í Hollywood einni hefir verið
varið fjórum miljónum dollara síð-
ustu átta mánuði, til þess að finna
lientuga gerð á talmyndaverksmiðj-
um. —
Og nú verður að velja fólkið eftir
öðrum reglum en áður. Nú dugir ekki
þó kvenfólkið líti vel út; það verður
líka að hafa fagran málróm og gott
málfæri. Þcgar útsendarar kvikmynda-
fjelaganna fóru út af örkinni til þess
að leita að kvenfóiki með fallegu
málfæri, datt þeim fljótt í hug að
reyna talsímastúlkurnar, þvi hægast
er að marka hvort röddin er góð fyr-
ir talmyndir á því, að heyra liana
i síma. Og reynslan hefir orðið sú,
að engin stjett kvcnna licfir komið
talmyndastjórunum að jafn góðu
haldi og símastúlkurnar. Þeir hringja
í sifellu á miðstöðvarnar og sæta færi
að skiftast á nokkrum orðum við
stulkuna sem svarar. Ef röddin er
falleg, segir talinyndastjórinn til hver
hann sje, spyr stúlkuna lieiti og set-
ur henni stefiiumót. Stundum er
stúlkan herfilega ljót, en það gerir
eklcert til, þvi Ameríkumenn eru
komnir upp á það, að láta aðra stúlk-
una tala en hina lcika i sama iilut-
verkinu. Því er það, að þó fræg kvik-
myndaleikkona sjáist í talmynd, er
það sjaldnast .liennar rödd sem heyr-
ist lieldur einliverrar annarar. Stúlkur
með fallega rödd fá alt að 40 pund
fyrir að tala í einni mynd, en þær hafa
hinsvegar ekki þá ánægju að sjá
sjálfa sig þegar myndin er sýnd. Þær
heyra sína eigin rödd koma úr ann-
ara barka.
Síðan farið var að taka talmyndir
hefir mikið atvinnuleysi orðið lijá
ýmsum kvikmyndaleikurum. Má segja
að fullkomin bylting sje orðin í kvik-
myndaheiminum og nú reyna allir
gömlu leikendurnir að laga sig eftir
talmyndakröfunum. Nema Chaplin.
Hann segir að talmyndirnar sjeu sú
mesta flónska, sem nokkurntima hafi
verið byrjað á í veröldinni og segist
aldrei munu láta ginna sig til þess
að taka þátt í slíkuin skripaleik.
KVENFÓLKIÐ í ENGLANDI
Kvenfólkið í Englandi hefir fund-
ið uppá ]>ví í hitunum í sumar að
liætta að ganga í silkisokkum. Þær
ganga berfættar í skónum — og eng-
um dettur í hug að, taka til þess.
Ungar stúlkur, sem vinna á skrif-
stofum, mæta þar nú margar ber-
fættar.
Vandlátar húsfreyjur
kaupa
Laufás-
smjörlíkið.
Brasso
fægilögur
ber sem gull af eir af öðrum
fægilegi.
STAGNÁLARNAR ÓÞARFAR
Ef trúa má því, sem erlendu blöð-
in segja frá, um nýtt efni, sein ný-
lega liefir verið fundið upp, svokall-
að „fljótandi silki“, þá eru öll lík-
indi til þess að kvenfólið þurfi ekki
að eyða timanum í það upp frá
þessu að staga i silkisokkana sína.
—- Frakkneskur verkfræðingur hefir
nefnilega l'undið up]> efni, sem hann
lætur á dálitla flösku með dropa-
tappa í. Flöskuna getur kvenfólkið
haft i töskunni sinni. Ef svo illa
skyldi fara að gat kæmi á silkisokk-
inn, ]>urfa þær ekki annað en að taka
flöskuna, láta nokkra dropa drjúpa
á sokkinn, þar sem hann hefir rifn-
að, og ])egar vökvinn þornar er solck-
urinn lieill. Vökvinn kvað vera alveg
óskaðlegur hörundinu — og uppfynd-
ingin á efalaust mikla framtíð fyr-
ir sjer. — Hvenær skyldi hann koma
hingað?
S A N N Y R Ð I
Fólk, sein er á skemtiferð, sýnir sig
æfinlega frá sinni bestu hlið og er
ákaflega vingjarnlegt og kurteist.
I>að er þessvegna, að skemtiferða-
kunningsskapur helsl sjaldan Iengi.
o o o
Maður skyldi aldrci trúa nema
lielmingnum af ]>vi sem fólk segir.
—- Vandinn er bara að velja rjetta
helininginn.