Fálkinn


Fálkinn - 14.09.1929, Qupperneq 12

Fálkinn - 14.09.1929, Qupperneq 12
12 FÁLKINN 5krítlur. — Lögregluþjónn. Þessi maður eltir mig látlaust. í ÚTVARPINV. — Jeg heuri fuglakvak i heyrnar- tækinu. — PaÖ er ekki furð’a. Það situr heill hópur af suölum á loflnetinu. —- Hoernig hafiS fijer fariil að þvi afl aka yfir manninn. Ókuit bjer of harl? — Nci, þaö gcl jeg svariO. fívernig atvikaifist þafí þá? Hann gekk of hægt. — Sláiíu varlega, Gvendur. Jeg er mefí nýjan hatt! 62 Adamson verður að hiia sjer kaffið sjálfur í sum- arfríinu. — Þetta er minn frahlci, herra minn — gctifí þjer ekki sjefí afí þafí er kvcnfrqkki? —- Nei, lwernig œtti jeg afí sjá þafí? — Til dœmis á kvenhattinum, sem hangir gfir honnm. — I‘að verfí jcg afí scgja. afí þafí er ill meöferö á skepnum, að svona litill og horafíur hundur skuli vera látinn draga svona feitan og stáran mann. — Hvar viltu helst hafa liengisœng- ina þína. elskan mín? — Og þjcr sem sögfíust kunna afí aka hifreiðt — Komið þjer og hjálpifí mjer til afí halda honum, unnars er jeg hrœddur nm. afí hann híti yfíur! PENINGANA EÐA LÍFIÐl — Ilvað mikifí lxafifí þjer á gfíur? — Skammhyssu og scx Icúlur, lasm. Kennarinn liafði saj>t nem'endunum frá öllum helstu uþpgötvunum, sem gerðar hefðu verið í Veröldinni siðan lieimsstyrjöldinni lauk. ISn hann tók eftir, að einn drengjanna var ekki eins eftirtektarsamur og skyldi og kallar því tit hans: — Jónas, getur þú sagt mjer frá nokkru merkilegu. sem ekki var til fyrir 15 árum? Jónas hrökk upp af mókinu og það fyrsta sem hann sagði var þetta: — Var það jeg, kennari? Biðillinn hafði fengið að ná tali af tengdaföður sínum tilvonandi og tengdafaðirinn segir: — Ungi mað- ur, þjer verðið að muna að þegar jeg gef yður dóttur mína, þá gef jeg yður það dýrmætasta, sem jeg á til í eigu minni. Jeg tek dóttur mina fram yfir nlt annað. — Vitanlega, svaraði ungi maður- inn. Hann var mjög hrærður. I'egar hann var ferðbúinn var farið að rigna. Og dóttirin bað föður sinn um að lána honum regnlilíf. — Ja, þjer verðið að fyrirgefa, svar- aði tengdafaðirinn .... en jeg þori að trúa vður fyrir öllu sCm jeg á, nenia aðeins regnhlífinni minni.

x

Fálkinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.