Fálkinn - 18.01.1930, Blaðsíða 5

F A L K I N N
5
Sunnudags hugleiðing.
Hann lætur sína sól upp
renna yfir vonda og góða
og rigna yfir rjettláta og
rangláta. Matt. 5 45.
Með þessum orSum lýsir Jesús
i Fjallræðunni afskiftum guðs af
oss mönnunum og umhyggju
hans fyrir oss. Hann mælti hjer
sem ávalt einföldum en jafn-
framt kröftugum orðum, hann
vissi að hverjum einasta af til-
heyrendum hans þá, og levendum
og heyrendum orðs hans siðar,
mundi vera ljós afleiðing þess
fyrir alt, sem lifir, að vanta bæði
sól og regn. Hitt var mörgum þá,
og er enn, ekki eins skiljanlegt,
að guð veilir gjafir sínar bæði
vondum og góðum og þó er það
svo. Það er ekki bundið við trú
og siðgæði, mæli og mannkosti,
að verða aðnjótandi sólar og
regns og alls annars, sem þetta
tvent leiðir af sjer; vondir menn
og óguðlegir eru oft miklu meiri
aflamenn til sjós og lands, en
aðrir, enda óvandari að með-
ölum.
En svo glögglega sem þetta
vitnar um kærleilca guðs, þá
verður vitnisburðurinn þó enn-
þá skýrari, þegar þess er gætt, að
guð frambýður líka öllum þær
gjafir, sem eru sól og regn sálum
þeirra. Guð vill, að allir verði
hólpnir og komist til þekkingar
á sanleikanum, af því kærleik-
ur lians nær til allra, líka þeirra,
sem mest hafa misgert við hann.
Þennan kærleika guðs sjáum
vjer augljóslega birtan í breytni
Jesú við hinh bersynduga; hann
þekti vafalaust elcki annað betra
ráð til þess að sannfæramennum
kærleika guðs til syndaranna, en
að taka þá að sjer sjálfur og
jafnvel verja þá, ef svo bar und-
ir, fyrir álasi annara, sem þótt-
Ust betri. Hann hefir sjálfsagt
treyst því, að eklci væri svo dimt
í hugskoli nokkurs manns, nje
jarðvegur lijartans svo harður
og hrjóstrugur, að sól frá guði
gæti ekki komið að liði. -—
En svo skylt sem oss er að
ininnast þessara ytri og innrivel-
gjörninga guðs og færa oss þá
í nyt eins og hann ætlast til, svo
niegum vjer og hugsa til þess,
>neð hverjum hætti vjer mund-
um Lest getað þakkað guði þessa
ttiiklu náð. — Þú hefur nú að
vísu, veiki og vanmáttugi mað-
ur, ekki vald yfir sól nje regni
hið ytra, en þú hefir ráð yfir
niiklu, sem þessu líkist, til að
flytja birtu og blessun bræðrum
þínum oog systrum, sem eru í
andlegu tilliti bágstaddari en þú.
t Óskir þú að líkjast guði, þá
farðu ekki í manngreinarálit
ttieð þá hjálp, sem þú lcynnir að
geta veitt öðrum, það situr síst
á þjer, sem hefir svo margra
lirota að minnast. Jafnvel þeim,
sem eru miklu betri en þú, getur
þú orðið.að liði, ef sólin og regn-
Hudsonsflóafjelagið.
Hudsonsflóinn, hinn mikli flói,
sem skerst inn i Canada norð-
austanvert, er nálægt 1600 kíló-
metra langur, frá norðri til suð-
urs, en 960 kílómetrar þar sem
hann er breiðastur. Flóinn geng-
ur að norðanverðu norður í Is-
haf, en suðurbotn hans er á líku
breiddarstigi og London. Austur
við ]jað, sem er í álíka norðlæg-
um hjeruðum við Atlandshaf.
Fjörðurinn fyllist af ís að norð-
an snemma á haustin, og svo
lengi er ís á þessum slóðum, að
eigi er liægt að sigla Hudsonsflóa
nema nálægt þriðjung ársins.
IJudsonsflóalöndin eru strjál-
bygð mjög, en eigi að síður hefir
Jafnvel þó veiðimaðurinn hafi bygl sjer besta hús, getnr hann bó ekki
verið án hnndanna. Þeir eru þarfasti þjónn veiðimannanna.
úr lionum gengur Hudsonssund
aústur í Atlantshaf.
Loftslag í löndum þeim, sem
að flóanum liggja er yfileitt
mjög kalt — þar er enginn Golf-
eitt hið merkilegasta verslunar-
fjelag heimsins náð vexti sínum
og viðgangi að kalla má ein-
göngu á verslun við íbúa þessara
lattda: nfl. Hudsonsflóafjelagið
Ein af sölubúðum Huclsonsflóafjetagsins. Þangað eru allar vörur flutt-
ar i flugvjel nú orðið, en úður báru Indíánar þær.
straumur til að verma sjóinn og
því er loftslagið ósambærilegt
ið, sem þú miðlar þeim, kemur
frá insta grunni elskandi hjarta.
-— Guði sje lof að hann lætur
sína sól upp renna yfir vonda
og góða og rigna yfir rjettláta
og rangláta, en gleymum þá
ekki að lofa liann fyrir það, að
vjer getum allir þó í ófullkom-
leika sje — gert hið sama.
enska. í raun og veru liefir þetta
fjelag stjórnað landinu í nokkr-
ar aldir. Hudsonsflóafjelagið
fjekk rjettindi sín hjá ensku
stjórninni árið 1670, einkaleyfi
til allrar verslunar við Hudsons-
flóalöndin, gegn ýmsum kvöðum
og skyldu til að halda uppi lög-
um og reglum í löndum þessum.
Rjeð fjelagið eitt öllu, án nokk-
urra afskifta ensku stjórnarinn-
ar. Það reisti virki hjer og hvar
og hjelt vopnað lögreglulið; ár-
um saman átti her fjelagsins í
liöggi við franskt herlið, sem
sótti á landið sunnan frá og vildi
leggja það undir sig. Lá nærri að
Frakkar næði landinu í lok 17.
aldar, en þá sömdu Bretar og
Frakkar frið með sjer og hjelt
fjelagið landinu. í lok 18. aldar
kom nýr keppinautur til sögunn-
ar. Voi’u það Canadamenn, sem
stofnað liöfðu „Norðvestur-fje-
lagið“ og vildu nú seilast til við-
skifta á þeim slóðum, sem Hud-
sonsfjelagið taldi sig hafa öll
rjettindi til. Þetta nýjaf jelag sótti
mál sitt af kappi og lenti eigi að-
eins í grimmu verslunarstríði
við Iludsonsflóafjelagið lieldur
líka í handalögmáli og blóðsút-
hellingum. Höfðu bæði fjejögin
lieriið og mátti lieita, að altaf
væri blóðug bai’átta milli þeii’ra
unx 40 ára skeið. Að lokum fór
þetta á sama hátt og stundum
hefir farið fyr og siðar, er tvö
Canadisk Eskimóakona með hvolp-
inn sinn.
jafnvíg verslunarfjelög eiga i ó-
friði: fjelögin sömdu frið með
sjer og störfuðu saman eftir það,
með þeim árangri, að þaxi
græddu livort um sig meira en
nokkurntíma áður.
Stjórnarfarslegt vald Hudsons-
flóafjelagsins er nú mikið til úr
sögunni. Fyi-ir 60 árum seldi fje-
lagið Canadastjórn landflæmi
þau, sem það liafði náð eignar-
rjetti yfir, og varði fjenu til
ýmsra gróða fyrirtækja. Er fje-
lagið nú hlutafjelag, en hefir yf-
ir ógrynnum fjár að ráða og á
margvíslegar eignir, sem það
stórgi-æðir á.
Aðalatvinna fjelagsins er
. skinnaverslun. Fjelagið kaupir
öll loðskinn, sem veiðimöixnuxn
1