Fálkinn - 22.02.1930, Blaðsíða 13

F A L K I N N
13
M á I n i n g a-
vörur
Veggfóður
Landsins stærsta úrval.
»MÁLARINN<<
Reykjavík.
Diirkopp’s
Saumavjelar
handsnúnar og stífínar.
Versl. Björn Kristjánsson.
Jón Björnsson & Co.
Pósthússt 2
Reykjavík
Simar 542, 254
og
309(framkv.stj.)
Alíslenskt fyrirtæki.
Allsk. bruna- og sjó-vátryggingar.
Hvergi betri nje áreiðanlegri viöskifti.
Leitið uyplýsinga hjá næsta umboðsmanni.
3E1

Aðeins ekta
Steinway-
Piano og Flyoei
bera þetta merki.
Einkaumboðsenn:
Sturlaugur Jónsson & Co.
3BBRF :IE
Túlípanar fást í
Hanskabúðinni.
Fálkinn
er víðlesnasta blaðið.
er besta heimilisblaðið.
Hnrbrotaklnbburinn.
Eftir WILLIAM LE QUEUX.
Frh.
húin, og við, vinir mínir, erum hjer saman
safnaðir í kvöld, til þes að ákveða þau nán-
ar í öllum smáatriðum. Upphæðin, sem um
er að ræða, er mikil — yfir miljón pund
i enskum peningum — en áhættan hinsveg-
ar ekki mikil.
—Einnig er annað atriði í þessu máli,
sem getur orðið oss til hagnaðar.. Grikk-
inn greiðir verkamönnum sínum kaup mán-
aðarlega. Hinsvegar hafa þeir rjett til að
fá gjaldfrest á nauðsynjum sínum í vissum
söluhúðum — sem hann á auðvitað sjálfur
-— og greiða svo skuldir sínar þegar launa-
dagur kemur. En launafjeð er tekið út úr
banka í Mosul á ákveðnum degi og nemur
alls 150.000 pundum í hvert skifti, en Hal-
niene lávarður og jeg höfum ákveðið að
komast yfir þetta í'je. Og það verður gert á
einfaldan hátt. Síðasta föstudag í hverjum
niánuði kemur gjaldkerinn í hankann í
Mosul á hifreið og eru tvær aðrar bifreiðar
> för með honum. Til þes að verjast árás-
um frá liendi Bedúína, eru vjelbyssur liafð-
ar á einum vagninum, og allir mennirnir
á vögnunum eru vopnaðir með rifflum og'
skammbyssum. Á einum stað á leiðinni
þar sem vegurinn er mjór og liggur gegn
um skarð eitt, munum vjer sitja fyrir þeim.
Vjer munum ekki einungis hafa nokkrar
vjelbyssur, heldur auk þess tvær fallbyss-
ur, og síðan tökum við gullið frá heiðingj-
unum — þetta gull, sem tilheyrir mjer að
rjettu lagi.
— En nú eru olíubrunnarnir langt hver
frá öðrum, hjer um bil 20 mílur, svo að oss
verður nauðsynlegt að finna slungin ráð til
þess að geta ráðist á þá alla í einu, þann-
ig, að ekki sje unt að fá hjálp frá stjórninni,
því liún myndi þegar í stað senda flugvjel-
ar, sem mundu kasta á oss sprengjum.
Til þess að finna góða aðferð til að eyða
öllum olíulindunum samtímis, er Hugh
Valentroyd, sem er hraustur foringi úr
hreska liernum hingað kominn í kvöld.
Hann er einn af oss. Halmene lávarður liefir
ábyrgst hann, og injer er það æra að geta
kallað lávarðinn vin minn og velgjörðar-
mann. Nú mun jeg sýna lierra Valentroyd
uppdrættina, sem við liöfum náð í frá stjórn-
arskrifstofunum, en á þá eru vandlega mörk-
uð olíusvæðin ásamt nákvæmum fjarlægð-
um og jarðvegstegundum og öllu, sem vita
þarf, og hr. Valentroyd mun upplýsa oss
um alt, sem frekar er þörf á. Þú, Mustapha,
sem liefir verið svo lengi í ófriði, munt
veita öllum hendingum hr. Valentroyd ná-
kvæma eftirtekt, og hlýða fyrirskipunum
lians skiljTðislaust.
Gamli sheikinn leit til Mustapha Din, en
hann kinkaði kolli alvörugefinn og svaraði:
Það gleður mig að sitja hjer við fætur
foringja míns og vinar, Ilugh Valentroyd.
— Vel er það, svaraði sheikinn, — því sig-
ur verður aðeins unninn með skilyrðislausri
hlýðni og einlægri trúmensku. Nú eru nokkr-
ar fámennar hersveitir er tilheyra emírnum
og gæta olíúhrunnanna. Emírinn fær laun
frá hresku stjórninni fyrir að gæta alls hjer-
aðsins með hervaldi, en liann er maður á-
gjarn og liinn raunverulegi her lians er ekki
meiri en tiundi hluti þess, sem honum ber
að liafa og tekur gjald fyrir. Til þcss er ætl-
ast, að við hvern hrunn sje minst 1000
manns en í raun og veru eru þar í mesta lagi
100 menn. Svo þegar eftirlit skal fram fara,
safnar emírinn í snatri að sjer óvöldum
mönnum — Allah skal vita, að það er lítill
vandi að safna saman hermönnum lijer í
landi. — Þegar því umsjónarmaður stjórn-
arinnar kemur, sjer liann talsverðan lier sam-
ankominn, en ef hann biði einum degi lengur
eða kæmi óvænt aftur, sæi hann ekki annað
en fáa illa launaða gamla menn og nokkur
illa húin úrhrök i hers stað.
Skrifað stendur, sonur: „Þú getur ekki
hygt fílabeinshöll, án þess að höggva skarð
í eignir þínar“ — og þetta er orð og að
sönnu, Yusuf emír á margar hallir og stórt
er kvennabúr hans, — en her hans er lítill.
Til þinna umráða, sonur, eru 200 menn, og
nógur og meir en nógur útbúnaður handa
þeim. I vopnabúrinu eru enn 3000 riflar frá
Japan, og meir en miljón hleðslur af skot-
færum. Einnig eru til tvær enskar fallbyssur
sem taka 18-punda kúlu og skotfæri nægileg
í þessar tvær fallhyssur. Einnig er til gnægð
af ágætu sprengiefni, senv kallað er „T.N.T.“,
en þetta efni þekkir enginn almennilega hjer
i landi. Þannig skeði það, að tveir ungir menn
úr liði Mustaplia, sem annars liöfðu vit á
stórskotum, gerðu tilraunir með efnið en
hafa gert einhverja hræðilega yfirsjón - og
eru ekki lengur til.
— Af þessu sprengiefni eru til átta kassar,
sem voru teknir af hermönnum Ahdullah
dómara rjett eftir ófriðinn í misgripum fyrir
eitthvað enn þá verðmætara. Þá varð vinur
minn Abdullah vonsvikinn, en Allali sje lof
fyrir að liafa þar einmitt lagt upp í hendur
vorar meðalið til að eyðileggja óvini vora.
I dag er fimtudaglir og eftir átta daga eigum
við að framkvæma verk okkar, þvi þá er
síðasti föstudagur mánaðarins. Þangað til
munt þú, sonur, leggja fram ráð þin til þess
að eyða olíulindunum og vinur minn Mu-
stapha mun framkvæma verkið. Það verður
að gera sama dag og á sama tíma sem ráð-
ist verður á vagnana, er gullið flytja frá
hönkunum í Mosul. Jeg mun leggja fyrir þig
öll drög, er þú þarft á að lialda, sonur, og
þú nuint ílniga málið og láta vita hvern þann
okkar, sem hjer verður viðstaddur meðan
þú eit við verk þitt. Jeg liefi lokið máli mínu,
og megi Allali greiða götu okkar ef við verð-
skuldum blessun hans.
Gamli maðurinn ljet hið virðulega liöfuð
sitt síga niður á hringu og sat þannig þögull
í nokkrar mínútur — en enginn við staddur
rauf þögnina. Þegar hann loks lyfti höfði
aftur, var það Abdullah dómari, sem fyrstur
tók til máls og mælti:
— Það er orðið áliðið og vinur okkar hefir
ferðasl liratt og langt og það er sanngjarnt,
að liann fái að sofa og livíla sig. Vilt þú,>
faðir, fá lionuni úppdrættina nú, að lionum
gefist tækifæri til að atliuga þá, hvenær sem
honum lientar hest? Jti
Síðustu orðunum var beint til Ihn-el-Said,l
sem reis þegar úr sæti sinu, gekk yfir þvert
gólfið og tók þar úr horni einu leðurtösfcuy
sem hann opnaði og tók úr henni skjala-1
höggul. AövA
— Hjer eru uppdrættirnir, sonur, möelti>
liann og rjetti þá að Hugh. — Þú skalt' lesa