Fálkinn - 05.07.1930, Blaðsíða 5

F Á L K I N N
5
Ein af plágum Egyptalands.
Engisprettur eru allvel þektar
>idi Norðurlönd, þó engar sjeu
þær hjer á íslandi. Það er skrít-
ið dýr og alveg óskaðlegt, sem
enginn hirðir nokkuð frekar um.
Öðru máli er að gegna með
engispretturnar sunnar á hnett-
IJetta er ekki neinn œfinlí/rahestur.
Það er höfuðið af hinni gráðugu
engisprettu.
tmmmm
A þessari mynd sjest lestin, sem fer milli Aþenn og Saioniki, hefir hún festst í engisprettufönn, og lierður
að moka þennan einkennilega „lifaandi snjó“ af teinunnm áður en hún getur haldið áfram.
inum. Við munum það úr Gamla-
testamentinu, að engispretturnar
voru ein af hinum 7 plágum
Egyptalands. Og eftir reynslu
marina nú á tímum um skemdir
og eyðileggingar dýra þessara er
auðvelt að liugsa sjer hvílíkir
skaðræðisgripir þær hafa verið,
verstu engisprettuárin, í ríki
Faraós.
Engisprettur þessar eru af alt
annari tegund en systur þeirra
hjer á norðurlöndum. Það er
sjerstakur eiginleiki hjá þeim,
að þær safnast saman í stóra
hópa. Ilalda þær síðan allar sam-
an af stað í ránsferðir, sem mætti
líkja við líinar gömlu víkinga-
ferðir. Eyðileggja þær alt sem
verður á vegi þeirra. Þar sem
fyrir eru frjósöm hjeruð, sjest
ekki eftir stingandi strá. Siðan
hefir hópurinn sig lil flugs og
leitar á annan stað og fer þar
alt á sömu leið. í flokknum eru
núljarðar dýra. Dýrin eru búin
loftblöðrum og geta þannig hald-
ið sjer lengi á lofti, svífa þau
eins og kolsvört ský fyrir sólu
og skyggja á löndin fyrir neðan.
Vængtak þeirra kvað vera um 15
sentímetrar.
Heimkynni engisprettunnar er
á suðurhluta hnattar. Þó kemur
fyrír að þær lirekjast af stormi
þegar þær eru á þessuin flugferð-
um sínum. Og hefir meira að
segja horið við að hóparnir liafa
horist með vindinum alla Ieið
norður til Þýskalands, jafnvel til
Svíþjóðar. En vanalega liggur
þó ekki annað fyrir hópum þeim,
sem stormurinn hefir náð tang-
arhaldi á, en dauði. Þeir hníga
niður í hafið og skolast á land í
stórum hrúgum einkum við
strendur Miðjarðarhafsins eða
eyjarnar þar í liafinu. Komið
getur fyrir að svo ógurlegur ara-
grúi af engisprettum berist á
land, að hætta sje á ferðum fyrir
heilbrigði manna þar í grendinni,
Móðirin hefir komið egginu svo fgr-
ir að ekkert getur grandað þvi.
og nályktin er svo sterk, að hún
eyðileggur andrúmsloftið langar
leiðir. Sannanir eru fyrir þvi að
engisprettu-Iík þessi hafa valdið
ógurlegum pestum.
1930 hefir verið sjerstaklega
mikið engisprettu ár í Palestinu
Eggjabelgurinn.
og í Egyptalandi. í Transjordaniu
börðust 75.000 manna svo sólar-
hringum skifti við hinar gráðugu
skepnur. Slegið var upp stóreflis
tjöldum lil þess að hefta för
þeirra og ýmsar aðrar aðferðir
notaðar. Meira að segja var helt
yfir þær ósköpunum öllum af
bakteríum, sem vitanlegt var að
myndu drepa þær, voru bakterí-
Engisprettuegg, sem safnað hefir ver-
ið saman til þess að brenna. ■
ur þessar sóttar í flugvjelum frá
hinu egyptska landbúnaðarráðu-
neyti. Þrátt fyrir alt þetta kropp-
uðu þær og eyðilögðu gersamlega
hundruð frjórra og gróðursælla
akra. Fyrir nokkrum mánuðum
harst hópurinn inn i lijeruðin,
sem liggja kringum Suezskurð-
inn. Á nokkrum dögum voru þá
drepin og hrend 1500 tonn af
engisprettum. 200 tonn af engi-
spretlueggjum voru tínd saman
og eyðilögð. Þetta sýnast nokkuð
öfgakendar tölur en eru þó engu
að síður rjettar.
Hjá nokkrum innfæddumþjóð-
Engispretta að verpa. Eggin sitja í belgjum 25—50 í hverjum. Móðir-
in stingur þeim 10 sentimetra niður í jörðina um leiö og hún verpir.