Fálkinn - 04.10.1930, Side 13

PALKTNN
13
II
ARISTON

eignast stöðugt fleiri aðdáendur.
20 stk. pakki kostar 1 krónu.
JÍiQE3£=oEí
íslenskar landslagsmyndir
fylgja með í hverjum pakka.
ARISTON er nýjasta
Virginia Cigarettan.
i
IM M IM 1 " -
ASKA.
Skáldsaga eflir Grazia Deledda.
ingja síns, en Bustianeddu, sem nú var orð-
inn stór og hygginn, sagði honum frá öllu
saman.
Eftir því, sem zio Pera hrörnaði, liafði
liann smátt og smátt fengið olíupressarann
til þess að hjálpa sjer við að rækta baunir
sinar og ertuskokkur. Anania hafði nú frjáls-
an að gang að garðinum og undi sjer vel
við að sitja á grasfletinum undir hinum stutta
skugga fíkjukaktusins, og hafa fjöllin blas-
andi við sjer. Bustianeddu kom þangað til
að trúa honum fyrir heilabrotum sínum.
— Hún er lcomin aftur! sagði hann, hann
lá á maganum í grasinu með fæturnar upp
í loftið. Það liefði verið betra að hún hefði
ekki komið. Faðir minn ætlaði fyrst að
drepa liana en svo stilti liann sig.
— Hefurðu sjeð hana?
— Víst hefi jeg sjeð hana. Pabbi vill ekki
að jeg fari til hennar, en jeg fer livað sem
hann segir. Hún er feit, og klædd eins og
signora. Skollinn hafi að jeg þekti hana aftur!
— Þektirðu hana ekki aftur? hrópaði Ana-
nia og fjekk hjartslátt, alveg hissa á Busti-
aneddu, og hugsaði um móður sína. Ó, hann
var viss um að liann myndi hafa þekt hana
strax. En svo sagði hann við sjálfan sig:
Hún er kannske líka klædd eins og signora
og greidd eftir nýjustu tisku.... Dio, Dio
hvernig skyldi hún líta út?“
„Hvernig sem hún er get jeg þekt hana
aftur, það er jeg viss um“! hugsaði hann
aftur viss um eðlishvöt sína.
—- Hversvegna er móðir þín komin aftur?
spurði hann Bustianeddu einhverju sinni —
Hversvegna? Ó, af því að þetta er fæðingar-
staður hennar, auðvitað. Hún hefir saumað
á saumavjel í verksmiðju einni í Turin, svo
varð liún þreytt og fór heim.
Dauðaþögn. Báðir drengirnir vissu að sag-
an um saumaverksmiðjuna var lýgi, en þeir
ljetu hana eiga sig án þess að gera athuga-
semd við hana. Eftir nokkra stund sagði
Anania:
— Faðir þinn ætti að sættast við hana.
— Nei! sagði Bustianeddu og ljet sem hann
væri á sama máli og faðir lians. Hún á ekki
að þurfa að vinna fyrir sjer.
— Vinnur þá ekki faðir þinn? Er nokkur
skömm að því að vinna?
— Faðir minn er kaupmaður mælti liinn.
— Hvað ætlar móðir þín að gera og lijá
hverjum ætlar hún að vera?
— Hver veit?
En með degi hverjum urðu skýrslurnar
merkilegri.
— Ef þú bara vissir hvað það eru margir
sem koma til föður míns og reyna að telja
hann á að sættast við liana! FuIImegtuga
kom sjálf, jáhá. Amma gamla kom í gœr-
kveldi og sagði við pabba: „Jesú fyrirgaf
Magdalenu. Sonur minn minstu þess að við
erum fædd til þcss að deyja, og hugsaðu um
það að við tökum ekki með okkur yfrum
nema góðverk okkar. Sjáðu hvað eyðilagt
húsið þitt er orðið, rotturnar dansa þar
sýknt og heilagt“.
— Og faðir þinn?
—„ Farðu hjeðan“, hrópaði hann utan við
sig af bræði, „farðu á stundinni og reyndu
að skammast þín!“
— Nei, veistu nú kona, sagði Bustianeddu
daginn eftir, nú hefir zia Tatana lika bland-
að sjer inn í málið. Þú hefðir átt að heyra
þær prjedikanir, sem hún hjelt! „Heyrðu“,
sagði hún við pabba, „hugsaðu þjer að þú
takir vinkonu þína í húsið til þín. Taktu hana
til þín, hún iðrast, liún betrar sig. Hvað á
svo sem að verða af henni ef þú neitar?
Salómon konungur hafði sjötiu vinkonur í
húsi sínu, og hann var vitrasti maður á
jörðunni.“
— Hvað sagði hann?
— Hann var harður eins og steinn, hann
sagði líka að vinkonurnar hefðu gert Salo-
mon æran.
Kaupmaðurinn ljet ekki undan og konan
settist að í hinum liluta borgarinnar í nánd
við klausturbygginguna, þar sem skóhnn var.
Hún ldæddi sig nú aftur í þjóðbúning en
slcreytti sig með böndum og blúndum, svo
það var strax hægt að sjá á henni að hún
var vafasöm kona. Maður hennar vildi ekki
sættast við hana og hún hjelt áfram sinni
fyrri atvinnugrein.
Dag nokkurn sá Anania hana og svo altaf
annað slagið á meðan hann gekk á gagn-
fræðaskólann. Hún bjó í svörtu húsi. Glugg-
arnir voru málaðir hvítir. Fyrir framan dyrn-
ar voru fjögur þrep. Á þeim sat konan oft.
Hún var liá og falleg, þó hún væri eklci
lengur ung og saumaði eitthvað af búningi
sínum. Stundum var hún berhöfðuð með