Fálkinn - 06.12.1930, Qupperneq 4

4
F A L K I N N
enn má telja með fágætum, að sysk-
in öll (3) , hafa búið í sameiningu,
og ekkert þeirra gifst, eða eignast
afkomanda. — Var svo mælt, að
móðir þeirra Ijeti sjer ljetta best
lynda. (Hún misti 3 börn á 1. og 2.
ári. Hétu tvær Steinunn og ein Þóra.
Eitt fæddist andvana — alt árin
1844—!'50).
Systurnar: Guðný, varð 80 ára 16.
nóv. síðastl. Sýnist það nú ama helst
að henni, hve illa hún þolir að erf-
iða hvíldarlítið frá morgni til kvelds,
ýmist úti eða inni, eins og hún hefir
gert frá barnæsku. Steinunn, varð
76 ára í haust 16. okt. Hún hefir ann-
ast húsfreyjustörfin á heimlinu, alt
frá elliárum móður sinnar, og hafa
þau raknað úr hendi prýðilega, ekki
siður en störf hinna.
Hjer fylgist að iðnin og sparsem-
in, ráðdeildin og reglusemin, hug-
ulsemin og gestrisnin, hreinskilnin
og látleysið, varfærnin og vantrúin
á skuldabraskið, orðheldnin og skil-
vísin, trúhneigðin og kirkjuræknin.
Alt er þetta arfur, og ósviknar dygð-
ir frá vorum ágætustu forfeðrum. -—-
Og ill eru það afturför hjá þjóð vorri
þegar fáir gerast erfingjar þvílíkra
þjóðardygða, en útungun verður ó-
takmörkuð til andstöðu og ódygða.
Systkinin eru komin af góðum
bændaættum i Árnessýslu, frá báð-
foreldrum sínum. Þ. á. m. Vopna-
Teiti, sem var orðinn vel hálf átt-
ræður 1605, og hafði þá verið for-
maður á Stokkseyri um 40 ár.
Loftur faðir þeirra (d. 1855, 48
ára) var sonur Odds Jónssonar,
hreppstj. og meðhjálpara i Sandlækj-
arkoti (d. 1819), og konu hans Þóru
Loftsdóttir. Hún bjó eftir mann sinn
á s. st. ekkja i 20 ár. Tók jíá Bjarni
sonur hennar þar við jörð og búi,
en Loftur fór og byrjaði búskap
sama vorið, 1839, í Þrándarholti.
Tók hann þá bústýru: Rannveigu
Gisladóltir bónda í Miðfelli, Sigurðs-
sonar (móðir systk. — f. 1812, d.
1905, nærri 93 ára). Þau giftust þó
ekki fyr en 1842. í hjónabandi var
hún því aðeins 13 ár, en ekkja 50
ár og gat talist fyrir búi i Þrándh.
66 ár.
í stað eiginbarna, ólu systkinin
prýðisvel upp tvö fósturbörn. Ann-
að, frændi þeirra, Ingvar Jónsson
frá Skarði í Gvhr., tók á s.l. vori við
jörðinni, búinu og fósturforeldrum
sinum. Byrjaði þegar á jiví að reisa
þeim veglegan minnisvarða og hlýj-
an hvílustað á síðari barnsaldri
þeirra, steinhús furðu mikið og
mjög vel vandað. Eru þau nú flutt
í það, úr gömlu baðstofunni, sem
sjest að nokkru leyti á systkina-
myndinni. — Sjest þar og stafurinn
(silfurbúinn, með áletrun), en ekki
stólarnir, sem sveitungar gáfu þeim
á afmæli Odds.
Myndin var tekin (og sett hjer)
að þeim lítt vörum og miðlungi leiði-
tömum, og því eru systurnar ekki
spariklæddar, heldur í góðum hvers-
dagsfötum. Gefur það myndinni enn
meira giidi til frambúðar, sökum
fágætis við myndatökur. V. G.
Jólagjafir
á Laugaveg 2
Nýkomið í miklu úrvali:
Litblýantar og litir í öskjum.
Utskurðar- og útsögunarverk-
færi. Mótaleir. Pelikan-Lindar-
pennar og blek, ósýnilegt blek.
Nýtt!! Ilmvatnsblek og marg-
ar fleiri nýjungarl — Komið
sem fyrst á Laugaveg 2,_
Meðal margra ágætra gripa, sem
sýndir voru á heimilisiðnaðarsýning-
unni í sumar var silfurskrín eitt,
gert af Margrjeti Baldvinsdóttur frá
Helguhvammi í Húnavatnssýslu. Eins
og myndin hjer að ofan, sem er af
framhlið skrinsins, ber vott um,
er þetta hinn vænsti gripur og mik-
ið dvergasmíði. Á framhliðina er
greypt mynd af Skógafossi til vinstri
og til hægri mynd af Hjálparfossi
i Þjórsárdal, en í miðju er mynd
af skjaldarmerki íslands. En yfir
myndirnar er rist vísuerindi eftir
Einar P. Jónsson ritstjóra.
Á lokinu er uppdráttur af land-
inu og á göflum landslagsmyndir
frá Þingvöllum, en mynd af sveitabæ
íslenskum á bakhlið. Eru viðeigandi
erindi islensk letruð yfir allar þess-
ar myndir.
Margrjet er dóttir Baldvins bónda
Eggertssonar í Helguhvammi og er
margt um hagleiksfólk í ætt hennar.
Hún fluttist til Reykjavíkur árið
1925 og lærði leturgröft og skraut-
greyping hjá Daníel Danielssyni let-
urgrafara. Hefir hún nú sjálf vinnu-
stofu i Reykjavík. Hjer birtist mynd
af þessari hagleikskonu.
Minnispeningur Ásmundar.
Hjer birtist mynd af minnispen-
ingi þeim, sem Frakkar ljetu móta
i tilefni af Alþingishátíðinni og
sendu að gjöf öllum Alþingismönn-
unum og nokkrum mönnum öðrum
í sumar. Var það einstætt um þenn-
an grip, að íslenskur listamaður,
Ásmundur Sveinsson myndhöggvari,
hafði gert hann og var honum mikil
viðurkenning ger, er Frakkar fólu
honum verkið þó útlendingur væri,
i stað þess að snúa sjer til sinna
eigin listamanna. Annarsvegar á
minnispeningnum er ártalið 930 og
mynd af vikingi með sverðið á lofti;
er Jiað táknmynd þess „rjettarfars“,
sem ríkti áður en ein lög voru sett
fyrir land alt, með stofnun Alþing-
is. Hinsvegar er ártalið 1930 og
mynd af skjaldarmerki íslands, með
traustum og formsterkum línum og
sver minnispeningurinn sig mjög í
ætt við ýms önnur verk höfundar-
ins. — Nokkur eintök af minnispen-
ingi þessum eru til sölu hjer í bæn-
um og kosta 20 krónur. Er pen-
ingurinn sjaldgæf tækifærisgjöf, sem
margir munu vilja eignast.
Gísli Sveinsson sýslumaður í
Vík í Mýrdal verður fimtugur á
morgun (7. des.).
Guðmundur Guðmundsson, fað-
ir Lofts Ijósmyndara og Gisla
heit. verksmiðjustjóra, varð átt-
ræður 30. f. m.
Anna Diðriksdóttir húsfrú á Guðjón Benediktsson vjelstjóri
Helgastöðum við Stokkseyn i Hafnarfirði varð fertugur 26.
varð áttræð 29. f. m. þ. m.