Fálkinn - 20.06.1931, Page 11
F Á L K I N N
11
í frístundunum.
VeSrciðar
„J?að getur verið jeg sé gamaldags“
Þvottar
mínir
veröa
hvítari
meö
RINSO
lhver brothers limiteb
PORT SUNLIGHT. ENOLAND.
segir liúsmó'Öirin
„En jeg er ekki svo heimsk, aS jeg snui
baki viö einhverju gó'Öu, af ]>vi paS er
nýtt. Til dæmis Rinso. Gamla a'Öfer-
'Öin, aÖ núa og nudda tímum sarnan og
brúka sterk bleikjuefni til aÖ gera pvot-
tana hvita, vann verkiÖ helmingi ver en
Rinso. Rinso gefur ljómandi sápusudd,
nær út öllum óhreinindum og gerir
pvottana hvíta. Þeirpurfa enga bleikju og
endast pví miklu lengur. Fylgdu meö
tímanum eins og jeg og pvo'Öu meö
Rinso."
Er aöeins selt i pökkum
— aldrei umbúöalaust
Lítill pakki—30 aura
Stór pakki —55 aura
w-r aa-047.
Þarna sjcröu fimm hjólreiðamenn,
sem ætla aö reyna sig. Það liafa ver-
ið saumuð númer á bökin á þeim,
þeir eru alveg i þann veginn að fara
af stað. Reiðvöllurinn, sjest fyrir of-
an ]>á, og efst uppi sjest markið og
fern verðlaun, einn þeirra liefir ver-
ið svikinn um verðlaunin.
Fyrst byrjið þið á því að ákveða
verðlaunin, ein stór og þrenn lilil
verðlaun. Siðan varpið þið fimm, sem
takið þátt í leiknum, hlutkesti um
])að frá hvaða stað þið skulið fara.
Síðan byrjar sá ykkar, sem hefir
númer 1 og svo liver af öðrum. Þið
f.vlgið línunni með blýanti, um allar
þær krókaleiðir, sem lnin kann að
Fallegur brúðustóll
Hvcrsu títt lireyfist dingutlinn i
klukkunni?
liggja. Þegar sá 1. er kominn i mark
byrjar nr. 2 og svo nr. 3 4 5. Það
sem er skemtilegast við leikinn, er
að fylgja öU'um krókaleiðunum og
sjá hvert þær liggja.
Væri ekki gaman að geta búið til
brúðustól handa henni litl.u systur
sinni? Nú skal jeg segja þjer hvern-
ig þú átt að fara að þvi.
Til þess þarftu stóran korktappa
og átta eldspítur.
Fyrst skerðu allþykka sneið af
tappanum. Síðan skiftirðu honum í
tvent svo þú fáir stóx-t og lítið
stykki, annað þeirra notarðu í stól-
bakið og liitt í sætið.
Á myndinni sjerðu hvernig þú
tengir stólbakið við sætið með fjór-
uxn eldspitum. Hinar fjórar eldspíl-
urnar notarðu í stólfæturnar.
Þú getur fengið notaðar eldspýt-
ur hjá mömmu þinni til þess að
gera þetta með.
Hvað ólt fer klukkiidingiiiUinn.
Það er ekki liægt að svara þessari
spurningu nákvæmlega. Sumar klukk-
ur dikka ákaflega títt aðrar fara sjer
liægt og rólega.
Meðalstór veggklukka dikkar hjer-
uin bil 100 sinnum á minútu, það
cr sama sem 0000 sinnum á klukku-
tíma og 114000 sinnum á sólarhring.
Klukkan má aldrei hvila sig og þess-
vegna verður það á einu ári 52,560.
000 sinnum.
Klukkurnar endasl mismunandi
lengi. Sumar klukkur endast ekki
nema örfá ár, en aðrar geta gengið
í nær hundrað ár. Ef við gerum ráð
fyrir að klukkurnar að jal’naði end-
ist í 50 ár, þá dikka þær á þeim tíma
........já, livað mörgum sinnum?.
Reyndu að reikna það út.
Prinsessan hjartagðða.
Einu sinni var kongur og drotn-
ing í ríki sínu, þau áttu sjer eina
dóttur sem hjet Aðalmína. Hún var
svo góð að hún var altaf kölluð
prinsessan hjartagóða. Einu sinni
bar svo við að kongur og drotning
fóru í ferðalag og prinsessan var ein
heima, að ógurlegur risi kom æð-
andi út úr skóginum og barði að
dyrum hjá prinsessunni og sagði
henni að opna. Þá sagði prinsessan:
„Jeg skal opna rjett strax“, Þá sagði
risinn: „Opnaðu strax eða jeg
brenni höllina. Prinsessan stóð upp
og opnaði dyrnar. Og all i einu var
prinsessan komin í ógurlegar klær.
Risinn tók utanuni liana og sagði:
„Nú ert þú á minu valdi. Prinsess-
au bað sjer vægðar og grjet, en ekk-
ert dugði. Risinn fór með hana inn
í stóran lielli og sagði henni að laga
til í honum. Nú víkur sögunni heim
í konungsríki. Konungur liafði lát-
ið það boð út ganga um allan lieim
að hver sem findi dóltur hans, liann
fengi hana fyrir konu og liálft kon-
ungsríkið og alt eftir sinn dag. Marg-
ir hraustir menn reyndu þetta, cn
allir fjeLIu fyrir risanum.
Lítill, hraustur smaladrengur á-
kvað að finna prinsessuna. Hann
lagði á stað næsta morgun að leita
að lienni. Hann gekk lengi, lengi,
þangað til hann kom að stórum
helli og hann heyrði að það var risi
sem sagði: „Mannaþefur í helli ínín-
um, suss suss og svei. Smaladrengn-
um datt i liug að prinsessan væri
þar inni. Hann laumaðist að glugg-
auuin og sá að prinsessan var
bundin i einu horninu. Smaladreng-
urinn fúr inn um gluggann og leisti
prinsessuna og þau fóru bæði út um
gluggann án þess að risinn yrði var
við þegar þau voru komin nokluið
á leið var risinn var við að prins-
sessan var horfin, hann fór út og
náði þeim í ein uspori, og tók þau
undir handarkrikann og sagði þeim
að snauta heim til sin. Þau voni
bæði hrædd. Risinnstaðnæmdist
snöggvast við að binda skóþveng
sinn, en á meðan liann gerði það,
tók drengurinn upp úr vasa sinum
lítinn hnif og rak risann í gegn, en
þau smaladrengurinn og prinsessan
fóru aftur til hellisins og fóru með
afar mikið af guli og silfri til kon-
ungshalllar. Seint um kvöldið konnx
þau að höllinni. Konungurinn var
veikur af sorg af því að hann fann
ekki dóttur sina, en nú batnaði hon-
um af þvi að nú var dóttir hans
komin. Næsta dag var brúðkaup
haldið, sem stóð yfir í heila viku.
300 þús. manna voru i veislunni.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
| [
i M á I n i n g a - i
: í
vorur
i \
Veggfóður
Landsins stœrsta úrval.
! »MÁLARINN« |
Heykj*TÍk.