Fálkinn - 05.03.1932, Blaðsíða 10

10
F A L K I N N
Skr ítl u r.
Halló, er það útvarpsrúðið?
Viljið þjer gera svo vel, að biðja
hljómsveitina að spila ögn lægra —
drengsnáðiiw minn getnr ámögnlega
sofnað.
Segið þjer mjer: Endlst bjarn-
arskinn eiginlega nolckuð?
— Hvort það endist, frúl BjÖrn-
inn hefnr gengið i þessum feldi í
‘>0 ár, og þó er ekki sjáanlegt að
luinn hafi verið notaður.
Já, þjer getið fengið miðdegis-
mat, ef þjer berið fgrir mig nokkra
kolapoka úr kjallaranum.
- Þjer liljótið að liafa misskilið
mig, frú. Að visu er jeg mjög svang-
nr. en jeg ev þó ekki farinn að ör-
vœnta.
■— Viltu ekki hafa einn hálfan til?
- Mjer stendur á sama hvern
fjandann þú kallað það, bara ef jiú
fgllir glasið.
Farðu varlega, kona. Mjer hegr-
ist jeg hegra snjóskriðu.
Kosturinn á húum barnarúm-
um er aðallega sá, aðjeg hegri dgnk-
inn niður í þvottakjallara, ef barnið
kgnni uð detta fram úr.
^asSL'í
Sunnudagsmorgun skógljáunar-
mannsins.
O •WO « ■*,.•• "(I... O •*(i,.- O •*%.. O •%.' O ••*«..• 0-"N» O O ■•«.. O •H..- O i
« Drekkiö Egils-öl *
' O ■••«,.'• o ••'lli.- 0 '%•<©•"0.-- • -"Oi.' O '••0*.' ■•«»..' O O ■•‘M*' O 0'"%. f ."li„.0',,«*> •