Fálkinn - 26.03.1932, Qupperneq 10

10
F Á L K I N N
Rjettu 'nú iit úr þjer tungima
.... nei alveg út.
Get þctð ekki. 11 ún er föst að
aftanverðu.
S k r í 11 u r.
CÞO
STHÁKAHXIK: - Þarna gengur
inarmónl. Konan lians er á við
þrjár.
Jeg skal kenna þjer, að spgta ekla
á mig vatni i annað skifti.
— llvaða tag eruð þjer að spila
núna, maður minn?
Kemur þetta vatnsglas bráð-
um, jeg hefi beðið um það þrisvar.
— Æ, fijrirgefið þjer. Jeg hjelt að
þjer vternð að gera að gamni gðar.
Stattu ekki þarna eins og átf-
ar genginn iir hól.
Hvar á jeg að standa?
MÁLARINN: — Ileyrið þjer, frök-
en? Komið þjer ekki bráðum aftur?
Yarla eruð þjer hrædd við mig?
FYRIRMYNDIN: — Nei, jeg er
alveg óhrædd, ef þjer lofið þvi, að
lita aldrei á mig.
Fiðlumeistarinn sker steikina.
— Viljið þjer fá luírið aftur? . .
. .— Nei, þjer megið gjarnan halda
því.
— llaldið þjer ekki að það vœri
miklu hægara, að taka eitt af þess-
um svokölluðu armbandsúrum i
staðinn?
5Z r>CUJL.
- — Þegar frú Þjótfer haföi gleymt
að hrista meðalaglasið drengsins
áður en hún gaf honum úr því.
■COPYRiam R I.B. 50X6. C0PEN8AGEN P$2

Adamsort
181
Adamson leiktir
á dólginn.