Fálkinn - 08.10.1932, Blaðsíða 3

F Á L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavik. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa i Oslo:
Anton Schjöthsgade 14.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
Áskriftarverð er kr. 1.70 á rnánuði;
kr. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millimeter
Herbertsprent, Bankastræti 3.
Skraddaraþankar.
íslenskum stjórnmálamanni varð
það á í sumar að skrifa um frið.
Hann drap á, hve nauðsynlegt það
væri að hinir andstæðu flokkar
sameinuðust um lausn hinna al-
varlegu vandamála, sem krefjast úr-
lausnar og sem heill alþjóðar stend-
ur og fellur með. Og hann benti á
að hollara væri að stjórnmálamenn-
irnir beindu orku sinni og góðum
vilja að þessu, en að þeir eyddu
henni i ófrið og illindi.
Vissulega voru þessi orð ekki að
ófyrirsynju töluð. Allir vita, að tím-
arnir eru alvarlegir og allir tala um
kreppu, harðæri og vandræði til
iands og sjávar. Allir vita, að gjald-
eyrisvandræðin eru svo miikil, að
peningaforsjón landsins finst jafn-
vel að þjóðin megi ekki kaupa
sveskjur og rúsinur, allir vita að
opinberir sjóðir eru galtómir, at-
vinnufyrirtækin á heljarþröminni,
atvinnuleysi meira en nokkru
sinni fyr ög lánstraustið erlendis
ekki á marga fiska.
En samt má ekki tala um frið. Þó
undarlegt megi virðast fjekk stjórn-
málamaðurinn, sem mintist á frið-
inn, aðkast úr ýmsum áttum fyrir
orð sín. Svo inngróin er sumum ís-
lendingum orðin meðvitundin qm
það, að stjórnmálastarf hljóti að
byggjast á illindi, mannskemming-
um og allskonar svívirðingum, að
þeim þótti það goðgá, er minst var
á að sameinast um að bægja þeim
voða frá, sem öllum kemur saman
um að yfir vofi.
Þetta kemur fyrir hjá þjóð, sem
þykist vera menningarþjóð öðrum
fremur, og sem nýlega hefir hald-
ið hátiðlegt afmæli elsta þjóðþings-
ins í veröldinni!
„Hvert er þá orðið okkar starf?“
má spyrja. Hvar er reynslan þúsund
ára? Er hún gleymd. Hvar er menn-
ing þeirra stjórnmálamanna á 20.
öld, sem rísa upp á afturfótunum ef
minst er á samstarf stjórnmála-
flokka til þess, að afstýra þjóðar-
voða? Hvar er forsjá þeirra manna,
sem geta ekki neitað sjer um að
fljúgast á á barmi hyldýpisins?
Aumingja Bretinn! Honum varð
það á þegar neyðin steðjaði að hon-
um, að semja frið við andstæðinga
sína og nú hafa enskir ihaldsmenn
og jafnaðarmenn unnið i samein-
ingu að velferðarmálum ríkisins um
sinn og snúið viðhorfinu til betr
vegar. — Þeir mundu vist ekki eiga
upp á háborðið Ramsey McDonald
og Stanley Baldwin, ef þeir væri í
i islenskum stjórnmálafloklci. En ef-
laust mundu þeir geta lært margt.
SVÍÞJÓÐARFÖR ÁRMENNINGA.
Síðastliðið mánudagskvöld komu
heim flestir þeirrá, sem hjeðan
fóru á íslensku vikuna í Stokk-
hólmi, þar á meðal iþróttamenn
Ármanns. Varð förin til Svíþjóðar
þeim til mikillar sæmdar og sýndu
þeir alls i átta borgum i Sviþjóð
allstaðar við hinn ágætasta orðstír,
bæði hvað fimleikana snerti og
glímuna. Hvergi voru viðtökurnar
eins hjartanlegar og i Gavle. Þar
bafði sjö manna nefnd verið skip-
uð til þess að annast móttökurnar
og var landshöfðinginn í nefndinni.
Konsúll íslendnga þar í bænum
Ivar Westergárd, sem sjálfur er
gamall iþróttamaður hafði boð inni
fyrir glímumennina og yfirleitt báru
borgarbúar þá á höndum sjer.
Blaðaummælin voru allstaðar hin
bestu sem á verður kosið og bera
þess vitni, að þau eru rituð af sann-
færingu og hrifningu en engri upp-
gerðar kurteisi.
Sýning Ármenninga i Stokkhólmi,
sem var einn liðurinn í íslensku
vikunni, fór fram á Solliden-iþrótta-
vellinum á Skansen, sunnudaginn
18. sept., sem var næstsíðasti dagur
islensku vikunnar. Hljóðfæraflokkur
sænska flotans gekk í fylkingar-
broddi á leikvanginn og ljek m. a.
sænska og íslenska þjóðsönginn. En
samkomuna þarna í Skansen setti
Malmquist forstjóri Nordiska Museet
Því næst flutti dr. Gftiðmundur
Finnbogason landsbókavörður er-
Guðmundur Böðuarsson kaup-
maður verður sjötugur 12. þ. m.
indi um „Áhrif íslands á þjóðar-
lundina" og þótti það afbragðs fróð-
legt og vel flutt. Að því loknu hófst
íþrótfasýningin. Dómari „Svenska
Dagbladet“ lýsir fimleikunum ítar-
lega og gerir grein fyrir, í hverju
þeir sjeu frábrugðnir annari leik-
fimi, t. d. Lingleikfiminni sænsku,
sem þeir sjeu sprottnir af, og telur
þá óvenjulega mjúka og fallega.
Glímuna telur hann hafa gert áhorf-
endurna alveg forviða og undrast
þá fimi og fegurð, sem henni fylgi,
— jafnvel þó hælkrókurinn sje
leyfður, en honum er auðsjáanlega
illa við hann.
Þarna voru m. a- viðstaddir ríkis-
Magnús Jónsson lyfjafr. Freyju-
götu 10, verður 60 ára 12. þ. m.
erfingjar Svíþjóðar og íslands, Ás-
geir Ásgeirsson forsætisráðherra og
Sveinn Björnsson sendiherra. Um
kvöldið var boð fyrir íslensku gest-
ina og hjeldu þar ræður Bjarni Ás-
geirsson alþm., Sveinn Björnsson
sendiherra og Friðrik krónprins.
Eftir að borð voru upp tekin skemtu
menn sjer við söng og samræður og
voru Ármenningarnir kjarninn i
söngflokknum. Sungu þeir „Du
gamla, du fria“, „Kong Christian“
og „Ó, Guð vors lands“ og stjórn-
aði Friðrik krónprins söngnum en
Páll ísólfsson ljek undir.
Á minni myndinni sem hjer fylg-
ir sjást þrír áhugasamir áhorfend-
ur á Skansen að horfa á stökkin hjá
fimleikamönnunum: krónprins ■ Frið-
rik, krónprins Gustaf Adolf og Ás-
geir Asgeirsson forsætisráðherra.
Stærri myndin sýnir Ármannsflokk-
inn. I efri röð eru: Karl Gislason,
Gísli Sigurðsson, Sigurður Norðdal,
Dagbjartur Bjarnason, Ágúst Krist-
jánsson, Þorsteinn Einarsson, Jens
Guðbjörnsson, Jörgen Þorbergsson,
Georg Þorsteinsson, Jóhann Eiðsson
og Geir Ólafsson. En í fremri röð:
Þórir Björnsson, Ragnar Kristins-
son Jón Þorsteinsson, Höskuldur
Steinsson og Páll Hallgrimsson.
Teiknibestik
hefi Jeg fyrirliggjandt fyrir alla
skóia. Sjerstakt lágt verð fyrir
námsfólk. Komið sem fyrst
á Laugaveg 2 tn Bmun.