Fálkinn - 08.10.1932, Blaðsíða 12

12
F Á L K I N N
------ VIKURITIÐ ---------------
Útkomið:
I. Sabatini: Hefnd , . . 3.80
II. Briúges: Rauða húsið . 3.00
III. — Strokumaður 4.00
IV. Horler: Dr. Vivant . . 3.00
V. C. Hamilton: Hneyksii . 4.00
Ph. Oppenheim: Leyniskjölin3.00
Zane Grey: Ljóssporið . . 4.00
í prentun:
Sabatini: Launsonur.
Biðjið bóksala þann, sem þjer
skiftið við, um bækurnar.
Fyrir eina
40 aura á vikn
Getur þú veitt þjer og heim-
iU þínu bestu ánægju tvo
daga vikunnar, iaugardag og
sunnudag. Ekkert blað er
skemtilegra og fróðlegra en

Reykjavík. Sími 249 (3 línur')
Simnefni Sláturfjelag
Áskurður (á brauð) ávalt fyrir-
iiggjandi.
Hangibjúgu (Spegep.) nr. 1, gild
Do. - 2. —
Do. — 2, mjó
Sauða Hangibjúgu, gild
Do. mjó
Soðnar Svina-ruilupylsur
Do. Kálfa-rullupylsur,
Do. Sauða-rullupylsur,
Do. Mosaikpylsur,
Do. Malacoffpylsur,
Do. Skinkupylsur,
Do. Mortdalepylsur,
Do. Hamborgarpylsur,
Do. Kjötpylsur,
Do. Lifrarpylsur,
Do. Lyonpylsur
Do. Cervelatpyisur.
Vörur þessar eru ailar búnar til
á eigin vinnustofu, og standast —
að dómi neytenda — samanburð
við samskonar erlendar.
Verðskrár sendar og pantanir
afgreiddar um ait land.
Nýlega bauð Bandaríkjastjórnin út
lán innanríkis, að upphæð 1150 mil-
jón dollara, og á það að ganga til
þess að greiða afborganir og vexti
af eldri lánum. Að vörmu spori eftir
að lánsútboðið var auglýst hafði
boðist sex sinnum stærri upphæð en
lánið nam.
Léreftstuskur kauplr Herbertsprent.
Nýir „Þjóðbúningar“.
1 Noregi er verið að bollaleggja
að koma á sams konar klæðnaði
fyrir allar skólastúlkur, klæðnaði
til að vera i úti og öðrum til að
nota í kenslustundum. Hjer sjer
maður hvernig menn hugsa sjer
klæðnaðina. Þetta er m. a. gert af
sparnaðarviðleitni þvi klæðnaðirn-
ir verða þvi ódýrari, sem meira er
búið til af þeim.
Ellinor Glyn og æskan.
Enskt blað hefir átt tal við fjölda
fullorðins fólks, sem er óvenjulega
unglegt í sjón og spurt hvaða ráð
það hafi til þess að varðveita út-
lit sitt. Meðal þessa fólks er enska
skáldkonan Ellinor Glyn, fræg um
allan heim fyrir bækur sínar, er
flestar eru skrifaðar fyrir og um
ungar stúlkur.
Ellinor Glyn segist búast við að
geta varðveitt núverandi útlit sitt
þó hún verði níræð. — Um eitt skeið
hugsaði jeg ekkert um útlit mitt,
segir hún, — eins og fólk á þeim
aldri sjaldnast gerði. En svo settist
jeg við spegilinn einn dag og fór
að skoða mig. Og það var alt annað
en skemtileg sjón. Andlitið var gam-
allegt, þreytulegt og líkamsvöxtur-
inn ólánlegur. Og þá hugsaði jeg
mjer: Engum þykir gaman að sjá
gamla og Ijóta kerlingu, sem minnir
á forgengileik mannanna. Og á sömu
stund strengdi jeg þess heit, að
verða aldrei ellilegri í útliti en jeg
væri i huga.
Ellinor Glyn hefir fagurt og
hraustiegt hörund og notar þó eng-
in fegurðarlyf. Hendurnar á henni
eru eins og á 17 ára stúlku. Þegar
hún er spurð að því, hvernig hún
fari að þessu svarar hún því, að hún
viðhaldi útliti sínu með hugbeit-
ingu. Ennfremur gæti hún þess að
vera jafnan með fólki, sem sjer liði
vel innan um og sje glaðlegt, og vera
í skemtilegum húsakynnum. Hún
safnar smámunum, sem gleðilegar
endurminningar eru tengdar við og
hefir þá með sjer á ferðalagi. „Þeir
gleðja mig og halda mjer ungri“,
segir hún. Meðal annars segist hún
ávalt hafa með sjer mynd af ungum
manni, sem hún hefir aldrei sjeð
og veit ekki hvað heitir. En þessi
mynd er eitt af fegurðarlyfjum
hennar.
Ellinor Glyn minnist ekkert á
mataræði, fimleika eða iþróttir i
sambandi við varðveiting æskunn-
ar. Hún hefir engan áhuga fyrir í-
þróttum og borðar það sem hana
langar í. Það eina sem hún leggur
áherslu á, umfram það sem nefnt
var áður er hreinlæti, og hreinn og
vandaður matur.
HERÐATRJE
sem lieklað er utan um, eða eru
fóðrúð með vatti og silki sett utan
yfir, hafa lengi verið í notkun og
mikið verið notuð til jólagjafa og af-
mælisgjafa. Hjer er ráð til að endur-
bæta herðatrjeð, svo að það fari bet-
ur um kjólipn og hægt sje að láta
pilsið breiðast út eins og því er
hentugast.
Maður tekur 70 cm. langt kefli og
festir það neðan í herðatrjeð með
tveimur vírspottum, sem ganga úr
endunum á herðatrjenu í endana á
keflinu. Virarnir sjeu það langir, að
um 40 centimetrar sjeu milli herða-
trjesins og keflisins. Síðan eru vír-
arnir skávafðir með silkibandi en
herðatrjeð og keflið er fóðrað renn-
inum úr silki. — Herðatrjeð er ein-
göngu fyrir kvenkjóla og notað
BRASSO
f æ g i 1 ö g u r
er óviðjafnanlegur
á kopar, eir, tin,
aluminium o.s.frv.
B R A S S O
er notaður meir
með ári hverju,
sem er að þakka
ágæti hans.
Fæst í öllum verslunum.
þannig, að kjóllinn er hengdur á
herðatrje á venjulegan hátt en í stað
þess að láta hann lafa niður er kefli
látið bera kjólinn uppi þannig að
faldurinn nái örlítið lengra niður
en beygjan á kjólnum hinu megin
við keflið.
AÐ STUPPA í ULLARSOKKA
Þó kvenfólkið líti nú varla eftir
öðru i sokka en silki, eru ullarsokk-
ar þó enn notaðir af karlmönnum og
börnum, og þessvegna skal þetta
heilræði gefið, þeim sem stoppa ull-
arsokka. Ullargarnið, sem notað er
til að stoppa með verður helmingi
sterkara ef það er látið liggja eina
nótt í sterku tei. Siðan er það
þurkað og notað á venjulegan hátt.
HVERS JEG MISTl ÞEGAR JEG
GIFTI MIG!
Konan segir viS manninn sinn:
Hefurðu gert þjer það ljóst, Hans
minn góður, að þegar jeg giftist
þjer var það ekki til þess að flýja
úr öskustó í hásæti, einS og manni
stundum finst skína úr náðarbros-
inu á þjer.
Þvert á móti sagði jeg upp skemti-
legri atvinnu þín vegna, hafði skifti
á hóp kunningja, samverunni með
þeim á skrifstofunni, símahringing-
um, glettum, brellum og gamni, er-
lendum skiftavinum sem maður
varð að tala við á útlendu máli,
húsbændunum, sem slógu manni
gullhamra — og vist frá morgni til
kvölds í einveru í litlum húskynn-
um, símalaus og án annara til að
tala við en mjólkursendilsins og
fólksins i matarbúðunum.
Jeg átti heima hjá móður minni,
sem bar mig á örmum sjer, færði
mjer kaffið í rúmið á morgnana og
fanst eðlilegt að jeg væri þreytt á
kvöldin — þegar jeg ekki fór út —
og sætti sig við að jeg væri stund-
um óþolinmóð og ergileg. En nú ert
það þú, sem færð kaffi í rúmið, og
komi það fyrir að mjer finnist jeg
þurfa að vera óþolin og nöldra eitt-
hvað, þa tekur þú hattinn þinn og
ráðleggur mjer að láta liggja bet-
ur á mjer þegar þú komir aftur.
Þegar jeg hugsa til þess hvað þú
varst hugulsamur og hvað þú varst
fallegur og aðlaðandi þegar þú varst
að koma til min í smoking og fá
mig út með þjer til að dansal Nú
a-ðir þú um eins og vitlaus maður
el þú missir skyytuhnappinn þinn
og ragnar þegar þú finnur ekki hluti,
sem liggja beint fyrir framan nef-
ið á þjer, eða rjettara sagt, lágu áð-
ur en þú rótaðir öllu til.
En samt! Þó að jeg hafnaði frelsi
mínu — þvi að það er bull, að mað-
ur sje frjáls og óbundinn i hjóna-
bandinu nú orðið — iðrast jeg þess
ekki. Að vísu er talsvert af æfin-
lýrabjarmanum á þjer horfið, en
annað hollara og haldbetra er kom-
ið í staðinn.
Og það er satt sem jeg segi, að
jeg vildi gjarnan fórna talsvert
meiru, því hvað er þetta, að vera
frjáls og óbundin í síngirni útaf
fyrir sig í stað þess að vera tvö um
alt.. Gleðin verður ekki sönn, fyr
en maður hefir einhvern að gleðj-
asf með!