Fálkinn - 11.11.1933, Blaðsíða 12

F Á L K I N N
MALÆÐISHEMILLINN I
ItÍKISÞINGINU.
Á rikisþingi Dana er mikið skrai'-
að eins og lijer hjá samhandsþjóð-
inni. En líminn er peningar, ekki
síst hjá þingmönnnm, og því hefir
Dönum hugkvæmst það heillaráð,
setja reglur uni ræðutíma þing-
manna, til þess að hafa hemil á
málæði þeirra. Hafa ])eir nú kom-
ið fyrir kynjaáhaldi miklu á for-
setabörðinu, er það lampi sem
kviknar á, þegar þingmaður er bú-
inn að tala þann tíma sem leyfður
er. Forsetinn þrýstir á rafmagns-
hnappa um leið og ræðumaður
tekur til máls og er hnappur fyrir
ákveðna timalengd, frá tveimur
mínútum upp í 90 mínútur, en það
mun vera hámark ræðutíma. Und-
ir eins og hinn leyfði ræðutími er
útrunninn kviknar ljós á lampan-
um og þá á ræðumaður að þagna.
Eigi vitum vjer hver ráð eru við
höfð, ef ræðumaður gegnir ekki,
en heldur áfram. — En tvímælalaust
væri það heillaráð, og lil stórbót'a
nú í kreppunni, að taka þessa ný-
ung upp hjer, með þeirri breytingu
að í stað lampans væri höfð sterk
hjalla, bílhorn eða þökulúður, sem
tæki lil að starfa er ræðutíminn
væri útrunninn ög yfirgnæfði radil-
ir ræðumanna, sem vildu halda á-
fram í trássi við forsetann. Mætti
eflaust finna hljóðfæri, sem væri
svo sterkt að það yfirgnæfi raddir
jafnvel þeirra þingmanna vorra,
sem mest hvín i.
DAUÐADEMANTURINN TIL SÖLU
Gimsteinasali einn i London býð-
ur um þessar mundir hinn fræga
Goleonde-demant til solu fyrir 600.
000 krónur. Demantur þessi fanst
i lok 16. aldar og hefir fjögur
mannslíf ,,á samviskunni“. Maður-
inn, sem fann hann var í þjónustu
stórs fjelags og er hann sá, hve
dýrmætur steinninn var leyndi
hann fundinum. En svo gat hann
ekki þagað yfir þessu og trúði
kunningja sínum fyrir leyndarmál-
inu og varð svó síðar hræddur
um að hann mundi Ijósta því upp
og drap manninn. Morðið komst
upp og demantsmaðurinn var hand-
tekinn. Lögreglan þekti ekki ástæð-
una til morðsins fyr en maðurinn
dó í fangelsinu og það komsl upp
að hann hafði gleypt demantinn til
þess að hann skyldi ekki finnast.
Þegar líkið var krufið kom sann-
leikurinn í Ijós. En læknirinn, sem
Heiðraða húsmóðir!
Hversvegna nota önnur þvottaefni, þegar að fil er
þvottaefni, sem sameinar alla kosti — sem er ódýrt,
fljótvirkt og hlífir bæði höndunum og þvottinum?
Það heitir FLIK-FLAK — það þvær fljótt og rækilega.
Þegar þvotturinn hefir soðið stundarfjórðung eru öll
óhreinindi horfin og eftir er aðeins að skola þvottinn
— og svo eruð þér búnar.
Auðveldara getur það ekki verið. — Og ekkert
þvottaefni getur gert það betur. Sparið tíma og pen-
inga. Látið FLIK-FLAK hjálpa yður með erfiði þvotta-
dagsins.
Heildsöldubirgðir lijá
I. BRYNJÓLFSSON & KVARAN
krufði likið stal svo steininum og
seldi hann ríkum kaupmanni, sem
hjet Henry Mekoll og hann gaf
steininn vinkonu sinni. Nokkru síð-
ar hvarf þessi kona með dularfull-
um hætti og steinninn með henni.
Árið 1849 kom steinninn i dags-
ljósið aftur. Hann var þá í eign
fransks kaupmanns, sem var myrt-
ur undir eins og það vitnaðist að
hann ætti demantinn. Og steinninn
hvarf aftur. En árið 1870 seldi
demantakaupmaðúr í Amsterdam
hann erkihertoga einum af Hahs-
borgarættinni og það eru erfingjar
hans, sem nú viíja selja.
FLJÓTANDI FLUGLENDINGAR
Meðan Lindbergh dvaldi i Stokk-
hólmi hafði hann rætt með mild-
um áhuga’ við ýmsa flugfræðinga
um fljótandi eyjar, sem lendingar
fyrir flugvjelar í Atlantshafinu.
Þannig hafðj hann átt langa við-
ræðu við Sven Lundberg verkfræð-
ing um jjetta mál, en hann hefir
gert uppdrætti að nýjum flotlend-
ingarstöðum. Eru þeir ólíkir þvi,
sem áður hefir verið um talað, að
því leyti, að það er ekki gert ráð
fyrir að þessar floteyjar sjeu stjór-
aðar niður á ákveðnum stað heldur
sje hægt að flytja þær á milli eftir
því sem þörf gerist. Hafði Lind-
bergh lofað að mæla með hug-
mynd Lundbergs við fjelagið Pan-
-American Airways. — Hjer að of-
an er mynd af einni fljótandi lend-
ingu, sem smíðuð var fil afnota
við tökuna á kvikmyndinni ,,P. F.
I. svarar ekki“, sem UFA-fjelagið
tók fyrir nokkru.
Innbrotsþjófar komust nýlega inn
á heimili kvikmyndaleikkonunnar
Lilian Harvey í Berlín. Hún var
ekki heima, en vinnukonu hennar
svæfðu þeir með dályfi og stálu svo
þvi sem þeir fundu fjemætt, en það
voru nokkur hundruð mörk í pen-
ingum og eitthvað af skartgripum.