Fálkinn - 18.11.1933, Qupperneq 10

10
F Á L K I N N
S k p í 11 u p.
— Þú ferðast altaf á annars flokks
vögnum.
— Já, jeg negðist til þess, því að
lánardrotnar mínir ferðast á þriðja.
Adamson
257
1
Adamson kemur
fram sem afl-
raunamaður.
— Heyrðu Ellen-----og jeg sem
sagði þjer að gœta vel að þegar
mjólkin sgði upp úr.
— Jeg gerði það. Klukkan var
nákvæmlega 3.32 þegar hun sauð.
Ný uppgöfvun: Regnhlíf mcð sjón-
pípu.
- Ekki að borða með fingrun-
um Tumi. Til hvers heldur þn að
Guð hafi gefið þjer gafiana?
— Já, en mamma, hefir hann
ekki gefið okkur fingurna líka?
- Hvað kemur páfagaukurinn
þessu hjónaskilnaðramáli við?
— Jeg ætla að leiða hann sem
vitni — — liann hefir lært öll ó-
kvæðisorðin, sem maðurinn minn
notar um mig.
— Hvað er að sjá hvernig þu
situr. Maður sér á sokkaböndin þín.
— Fgr má nú vera smekkurinn,
sem karlmennirnir hcfa!
Ilver í þreifandi. Nú hafa þeir
sett mig inn!
— Jæja, Hans. Varstu að biðja
hann pabba um samþgkkið?
— Nei, þetta var bara bifreiðar-
slgs.
W-________________________ \
— Iíversvegna í ósköpunum ber
stúlkan fram matinn með hatt á
höfðinu?
— Ilún er ekki ráðinn í því hvort
hún verður hjerna.
Tvær húsmæður voru að tala um
sparnað. — Maðurinn minn og jeg
tölum altaf saman um útgjöldin á
hverju kvöldi, segir önnur.— Okk-
ur reynist það langbest.
— Hvernig stendur á því góða,
segir vinkonan.
Þegar við erum húin að tala
úi er altaf orðið of seint að fara
í bíó.
Frægur málaflutningsmaður: —
Jæja, segið mjer nú hreinskilnis-
lega, hvort þjer rænduð bankann?
Skjölstœðingurinn: — Auðvitað
gerði jeg það. Haldið þjer að jeg
gæti fengið mjer svona dýran mála-
flutningsmann annars?
Fálkinn er besta heimilisblaðið.