Fálkinn - 26.09.1936, Side 11

F Á L K I N N
11
f
Iþróttaskólinn.
Vetrarstarfsemi skólans hefst fimtudaginn 1. október og verður
sem hjer segir:
2.
Leikfiminámskeið fyrir karl-
menn, eldri en 15 ára. Kensla
á hverjum degi frá kl. 8—9 árd.
Leikfiminámskeið fyrir karl-
menn 16—24 ára. Kensla
þrisvar í viku, að líkindum frá
kl. 9—10 siðdegis.
Leikfim'inámskeið fyrir stúlk-
ur, 15—23 ára, vanar leik-
i'imi. Kensla þrisvar í viku,
frá kl. 7—8 síðd.
4. Leikfiminámskeið l'yrir 2(j
telpur, 12—14 ára. Kensla
tvisvar i viku, síðari hluta
dags.
5. Leikfiminámskelð fyri: 20
drengi 9—11 ára. Kensla
tvisvar i viku, síðari hluta
dags.
6. Leikfiminámskeið fyrir 20
telpur, 9—11 ára. Kcnsla tvis\
ar i viku, síðari hluta dags.
Auk ofangreindra námsskeiða getur skólinn tekið:
A. í Ijetta hressingarleikfimi:
I. Þrjátíu—sextíu konur. Æf-
ingatími eftir kl. 5 síðdegis.
II. Þrjátíu—sextíu ungar stúlk-
ur. Æfingatími eftir kl. 6 síð-
degis.
III. Níutíu karlmcnn yngri en 55
ára. Æfingatími kl. 6—7 síðd.
B. f aimennu íþróttaleikfimi •
I. Eitt hundrað og tuttugu ung-
ar stúlkur. Æfingatimi frá
kl. 8—10 á kvöídin.
II. Sextíu unga menn, eldri en
16 ára. Æfingatimi eftir kl.
7 á kvöldin. '
(Hverjum hópi í A- og B-lið
er skift niður í flokka).
Auk þer.s, er að ofan greinir, er fólk einnig tekið í einkatíma.
þegar tínii og húsrúm levfir. Ef til vill verða fleiri tímar aug-
lýstir síðar.
Foreldrar eða aðrir aðstandendur barna innan 15 áru aldurs,
verðá sjálfir að sækja uni fyrir þau.
Nánari upplýsingar kenslunni viðvíkjandi gefur undirritaður og
kennarar skóldns, frú Anna Sigurðardóttir og ungfrú Fríða
Stefánsdóttir.
líaci tofan verður opin fyrir almenning með sama fyrirkomu-
lagi og siðastliðinn vetur. Fólk, sem ætlar sjer að stofna
baðflokka, ætti að gera það nú þegar og fastsetja svo á-
kveðna tíma, áður en það er of seint.
Badminton. Þegar salir skólans ekki eru notaðir til leikfimii'ðk-
ana, vérða þeir lánaðir til að leika í þeim Badminton.
Viðtalstími til 1. okt. er frá kl. 4—7 síðd.
JÓN ÞORSTEINSSON
íþróttaskólinn, Lindargötu. Sími 3738.
Skólafötin
fyrir börnin eru best frá
M A L I N
Laugaveg 20 B. — Sími 4690.
„firöf Pourquoi Pas?“
Frh. af bls. 5.
t
ar Jakobsens kaupmanns, lvapt.
tílnd. Bjering ætlaði beint til Hafn-
ar, póstskipið og Glud til Englands,
en Jujio til Spánar með fisk. Þeim
gekk seint að ferma, þvi að útsynr-
ingar og rigningar töfðu. Þann 28.
og 24. Nóvbr. var hérumbil blíða
logn; þann 25. hljóp hann npp i
norður en þá fóru ekki skipin, mest-
part af því, að hér voru þá fæðingar-
dagar kaupmanna, t. d. Þorsteins
Jónssonar og D. Thomsens. Um
kvöldið minnir mig lægði norðan-
veðrið, og liljóp i austur eða Iand-
suður; loptið leit heldur illa úl. og
sagt var að loftmælirinn félli óð-
um. Bjering og Stilhoff (skipstjoriun
á „Sölöven") voru alveg tilbúnir, og
Juno en Glud lmfði sig hægan;hvort
hann gat ekki farið eða vildi ek'ki
fara, veit eg ei. Það er sagt að Bjer-
ing hafi ei viljað fara um horð um
kvöldið, en konan hafi rekið harð-
lcga á eftir, og sagt, þau kæmist svo
seint á stað, ef þau væri í landi um
nóttina, og l)á liafi hann sagt: ,,Þú
skalt ráða þvi!“ — Svo fór hann
Um borð um kvöldið (25. Nóvbr)
kl. 8 og kvaddi ísland með þessuni
orðum: „Guð gefi íslandi góðar næt-
ur!“ — Um morguninn eftir létti
slúppan akkerum, kl. hérumbil 5, i
kolniða-myrkri að heita má, eins og
nærri má geta um þann tíma árs og
tunglið ckki vaxið — vindur hag-
slæður út Flóann, cn útlit iskyggilegt.
skipið drekkhlaðið með kjöt, og
tólg og fisk; þar voru t. d. 1100 sauð-
kindur saltaðar niður í tunnur, og
fyrir utan vörurnar voru allir dýr-
gripir Bjerings i gulli og silfri og
gersenninr jafnvel húsbúnaður, þar
saman komið, því að hann ætlaði að
halda hús ytra, meðan hann dveldi
þar. Kapteinninn á skipinu liét Luna.
hann átti part í skútunni, vænn
niaður og duglegui', á konu ytra og
mörg börn i ómegð. Nú lagði skip-
ið af stað, og er sagt að Lund liafi
stýrt út miðjan Flóa, til þess að
verða sem best undir vindi, þvi liann
hfafði búist við honum á vestan og
jafnvel norðvestan, svo ekki hefir
þessi austanvindur, sem þá blés, litið
tryggilega út. Nú vakna þeir á hin-
um skipunum: StUhof' lítur á lopt-
mæli sinn, og þegar hann sér, að
liann hefir fallið stórum um nóttina,
lizl honum. ekki á hlikuna, tekur hát
sinn og rær yfir til Lunds, og vill
telja hann af að fara, en það var þá
um seinan, skipið var þar ekki, þao
var farið. Fer hann þá aftur á sitt
skip, og segir,, að það sé ekkert ráð
i þvi að leggja af stað, því óveður sé
i nánd, og það sé jafnvel komið úti
fyrir, en fyrst liið minna skipið sé
farið þá geti hann ekki látið ]iað af
sér spyrjast, að hann liggi kyrr eft-
ir, enda eggjaði stýrimaður hans
hann fastlega til að fara, og þá skip-
ar hann að liafa upp akkeri. Og svo
segja þeir frá er heyrðu, að þá liafi
hann verið reiður, og liaft svo hátt,
cr hann kallaði fyrir á skipinu, að
heyrðist hingað í Land..
í þetta nuind létti Juno akkeruni,
en það fór svo, að hún var næstum
komin upp i Örfiriseyar granda, og
hefði farið þar upp, ef Stilhoff hefði
ekki komið þar lil hjálpar, og tafði
það hann framundir tvo tima. Þessi
Juno koinst hvergi, kastaði aptur
akkerum undir kl. 8 um morguninn
og sat kyr. Skildi þar milli fcigs og
ófeigs; en Stilhoff lagði út. Þegar
hann var komirin út fyrir Nesin
skildi lótsinn við liann, og lieyrði
liann síðast segja, að hann ætlaði að
lialda sig sem næst suðurlandinu,
því þaðan byggist hann við veðrinu.
Þegar hann var kominn út á Svið,
tók hann slag, og setti sig enn bet-
ur undir suðurlandið. Þá var all-
góður byr. Kl. 12 hafði Lund sést
fara framhjá Skaga; kl. 2 Stilhoff,
en þá fór að skyggja. Þá er það sögn
sumra manna, að hann hafi sést und-
ir myrkrið fram undan Hvalsnesi.
Myrkrið hefir dottið á milli 3 og 4,
og er það löng nótt til kl. 8—9 á
morgnana. Hér var hægt veður og
dumbúngslegt þann dag, landsynn-
ings-vindur og úrfelli. Þegar þeir
hafa komið út lijá Skaga, hefir und-
iraldan sjálfsagt, og vindurinn lík-
lega, verið orðin suðlægari, og seink-
að ferð þeirra, og hafa þeir ]iá, að
venju farmanna, sett sig beint vestur
i haf, Stilhoff gengið betur, því slc'p
hans var gangskip miklu meira, og
hanri konrist fram hjá hinu, sem hef-
ir orðið norðar og austar, þegar
veðrið skall á um iniðaflansleylið.
Þao var ógna veður, réltur útsynn-
ingur, þó hefi eg séð hanri liér
hvassari, en sjógangurinn og hrimið
var ofboðslegt. Stilhoff hefir treyst
sér og skipi sinu, og hefir ætlað að
treysta á mátt og megin, og liafa
það af vestur fyrir Snæfellsnes; Lund
var á minna skipi, og drekklilöðnu
og deigari maður, og hefir ætlað að
hleypa inn á Straumfjörð, og það
hefði honum tekizt ef myrkrið hefði
ekki drepið hann, þvi hann fórst
fyrir innan Þormóðssker, alveg á
réttri leið. nr kvað fremri partur-
inn sitja niðri á botni á 11 faðma
djúpi, því að akkerin lialda því nið-
ur, en á skerjimum fyrir framan
liefir hann rekið sig á. Undir morg-
tin var veðrið harðast, þá hristist
liúsið mitt áðeins, og eg hrökk upp
og vakti konu mína, og man eg mér
varð að orði: „hágt eiga skipin“, en
cg hélt þó, að þau mundi komast af.
Þegar vel var orðið bjart, gekk eg
upp á Hólavöll og stóð hjá milnunni.
Þá var sjórinn ógnarlegur, hann var
allur hærri en landið, og Akurey var
eins og niðri í dalverpi. Þá hefir Bjer-
ing uerið dauður, en Stilhof naum
ast farinn, því liann hefir þurft lang-
;m tíma til að flaska þetta sem hann
fór, vestur að Lóndröngum. Um sól-
arlag þann dag tók bóndinn á Mal-
arrifi eftir því, að það fór að slíta
á land hjá hæ hans smákefli, hvít i
brotið, og því næst fann hann þrjá
liesta dauða á land rekna, og einn
af þeini volgaii. Þar liefir Stilhoff
farizt, skamt frá hæ hans„ liklega
undir öllum þeim seglum, sem liann
gat fært, og í landsteinunum, því þar
er aðdjúpt, og aðeins sniásker, dag-
sláttu lengd frá landi. En þó þar
hefði staðið iier manns á landi, með
öllum hjörgunar-áhöldum, og horft
á skipið koma, þá liefði enginn dauð-
legur ínaður getað bjargað því. Hamr-
arnir eru þar mikið hærri en Krist-
jánsborgar höll, og svo eru þeir fast-
ir fyrir, því Guð hefir s'miðað, en
el:ki konferenzráð IJansen. Og þegar
úthafið fellur af öllum mætti á þvílík
lieijar-björg, þá verður lítið úr auni-
ingja smásmíði mannárina, að kom-
ast í slíkar greipar. En hafi nú Stil-
hoff farið þarna upp í hamrana um
hádegi eða miðdegi (þann 27.) þá
mætti spyrja, livernig gat þetta skeð
á björtum degi? — þar til svarast:
þó það væri dagur á lopti l)á var
dimmt á jörðu, því það sást ekkert
fyrir sjórokinu. Þegar sjórinn rýkur
scm mjöll, ]iá er það eins og bylur,
og ekkert sést; það vita þeir sem
])að liáfa réynt. En Stilhoff hefir
farið sem öllum útlendum möniium
fer hér fyrir vestan land í slikum
veðrum: þeir leggja allir til norð-
vesturs, en vara sig aldrei á því, að
])á ber straumurinn þá beint upp á
Snæfellsnes, ef þeir eru fyrir sunnan
og vestan það, en þeir ættu að snúa
við í tíma, suður og austur í Faxa-
flóa. Það gera íslenskir jaktamenn
ætið, þegar þeir liafa uni stund látið
slaginn standa norður og vestur, og
það hjálpar þeim ætið, því opt hreppa
þeir hér ofsa útsynninga á vorin og
haustin, og farast þó aldrei“.
Hjer lýkur brjefi Páls Melsted. í
næsta blaði verður sagt frá franska
Frah. af Lds. 2.
er blátt áfram ótrúlegt hvað fyrir
þær kemur i þessum afkima. Sú saga
skal ekki sögð hjer, til þess að draga
ekki úr ánægju þeirra, sem myndina
sjá. En ])ess verður þó að geta, að
fundum þeirra ber saman við söngv-
arann inikla og tröllið Leo Slézak,
skútustrandinu inikla 1870, „Phönix“-
strandinu 1881 og helstu ströridum,
sem síðar liafa orðið við Mýrar.
sem niargir kannast við úr eldri
kvikmyndum og ávalt þykir skemti-
legur. Þessi þrjú sem nefnd voru
bera myndina uppi, þó að ýmsir
fleiri aðstoði þau vel við það.
Þetta er frábærlega vel leikin
mynd; einkuin er það þó Martha
Eggerth sem er óborganleg. Hún töfr-
ar með söng sinum og leik, jafnvel
betur en i nokkurri my,nd, sem hún
hefir sjest áður. — „Carinen ljós-
hærða“ verður sýnd í NÝJA BÍÓ
innan skamms.