Fálkinn - 12.06.1937, Blaðsíða 10
10
F Á L K I N N
P. I. B. Box 6 Copenhagen
Nr. 443. Adamson reynir að steikja egg.
Skrítl
Þetta er einkennileg flagg-
stöng.
Segiff þjer mjer dýravörðnr —-
á hverjn lifir strútnrinn eiginlega?
—• Já, hún vai-ff svana þegar eld-
ingunni sló niffur í henni i hitli-
fltrra.
— Nú eigiff þjer aö fara í baff!
— Ekki var þaff tekiff fram í
dóminum.
— Ef ekki tekur ú hjú mjer núna.
þá fer jeg heim.
— Þjer vilji'ð fá atvinnu? Kunnið
þjer að týna aldini?
— Það kann jeg. Jeg er nefni-
lega jurtaæta.
— Lúðvik, flýttu þjer aö fela
píanóið .... lögtaksmaðurinn er aff
koma.
— Jeg hafði keypt mjer svolítinn
apa til þess að hafa meff mjer heim
frú Afríku og gefa þjer, en skip-
stjórinn bannaði mjer aff ....
— Það gerir ekkert til, Pjesi
minn. Jeg hefi þig.
— Ljósið frá stjörnunni, sem jeg
ætla að sýna yður í kíkirnum núna.
er átján tíma á leiðinni til jarðar-
innar.
— Þá er vist best að jeg komi
aftur i fyrramálið.
— Það stendur í blaðinu, að ský-
strokkur hafi drepið 300 manns.
- Er það ekki sem jeg segi, að
það ætti að harðbanna þessa ský-
strokka.
Risinn: Heyrðu, kvikindis-
greyið þitt. Þú hefir sagt við hann
Sölva, að jeg líti út eins og jeg
hefði verið i tugthúsinu lengst af
æfinni.
Litli maðurinn: Já, en heyrðu
góði. Jeg meinti vitanlega sem
fangavörður.
- Varstu heppinn á gæsaveiðun-
um daginn?
—•■ Já, samferðamennirnir viltust
ekki nema einu sinni á mjer og
gæs, og einmitt í það skifti hittu
þeir ekki.
Leikarinn var i kvöldsamkvæmi
spurður, hvort hann væri vanur
að drekka te með rommi eða án
þess. — Venjulega drekk jeg það
með rommi en án tes, svaraði leik-
arinn.
— Jeg ætla að biðja yður að
ganga hægt inn i salinn. Hljómleik-
arnir byrjuðu fyrir tuttugu mínút-
um og nú eru áhorfendurnir sofn-
aðir.
Skák nr. 24.
Skákþingið í Miinchen 1936.
Nimzo-indverskt.
Hvítt: Einar Þorvaldsson (ísland).
Svart: D. E. Voellmy (Sviss).
1. d2—d4, Rg8—f6; 2. c2—c4, e7
e6; 3. Rbl—c3, Bf8—b4; 4. Ddl
b3, (Talið best); 4..... c7—c5;
5. d4xc5, Rb8xc6; 6. Rgl—f3, RfG—
e4; 7. Bcl—d2, Re4xc5; (Nimzo-
witsch, sem þessi byrjun er kend
við, taldi þetta besta leikinn. Einn-
ig kom til mála að leika Re4xd2 og
síðan Bb4xc5); 8. Db3—c2, f7—f5;
(Nimzowitsch iék í þessari stöðu á
móti Stðhlberg 0—0 og framhaldið
varð á þessa ieið: 9. b2—b3, Bb4xc3:
10. Bd2xc3,a7—a5; 11. g2—g3,Dd8
—e7; 12. Bfl—g2, e6—e5; 13. 0—0,
a5—a4; með betri stöðu á hvítt);
9. a2—a3, Bb4xc3; 10. Bd2xc3, 0—0;
11. b2—b4, Rc5—e4; 12. Bc3—b2,
d7—d6; 13. g2—g3, Dd8—b6; (Inn-
gangur að rangri fórn. Að vísu
þvingast hvítt til að leika e2—e3
sem ekki er álitið gott í þessari
stöðu, en líklegast er þó að ætla að
þegar Voellmy lék þennan leik hafi
hann haft í huga fórnina á f2); 14.
e2—e3, e6—e5; í skákinni býður ein
syndin annari heim); 15. Bfl—d3!
(Hvítt leikur nú prýðisvel það sem
eftir er af skákinni. Svart á um það
tvent að velja að fórna riddaranum
á f2, eða leika Re4—f6 og er hvor-
llgt gott.
15.....Re4xf2; 16. Kelxf2, e5—e4;
17. c4—c5! (Eina leiðin til þess að
halda manninum); 17...... Db6—
<18!; 18. Bd3—c4f, d6—d5; 19. Hhl
—dl! (Báðum mönnunum er nú
bjargað. Ef 19. ..... e4xf3 þá 20.
HdlxdS með drotningarvinning); 19.
.... Bc8—e6; 20. Rf3—d4, Rc6xd4;
21. Hdlxd4, f5—f4; 22. e3xf4, Dd8
—g5; 23. Kf2—e3, Dg5—h6; 24. Bct
xd5, Hf8xf4; (Alþekt umbrot þegar
allri vörn er lokið); 25. g3xf4, Dlúi
—h3t; 26. Ke3—d2, e4—e3f; 27.
Kd2—c.3, Be6xd5; 28. H>d4xd5, e3—
e2f; 29. Dc2—d3, og svart gaf.
Vonandi senda fslendingar á Al-
þjóðaskákmót (F. I. D. E.) í Stokk-
liólmi í sumar þó búastr megi við að
baráttan verði harðari þar en í
Múnchen.
Ung stúlka kemur með ávísun í
bankann. Gjaldkerinn skoðar ávís-
unina og segir: — Ávisunin er góð
og gild, en hafið þjer nokkuð til
að sanna, að þjer sjeuð sú, sem
]ijer segist vera?
Stúlkan roðnar: -— Já, jeg hefi
fæðingarblett á vinstra hnjenu.
Faðir einn skrifaði rektornum i
latínuskólanum svolátandi brjef:
—- Heiðraði rektor: — El' liann
Páll sonur minn heldur áfram að
vera eins latur og hann hefir verið
hingað til, hefi jeg ekkert á móti
því, að þjer reynið að gefa honum
ósvikna ráðningu. Jeg er altaf reiðu-
búinn til þess að endurgjalda það,
Með virðingu. N. Sörensen skóari,