Fálkinn - 29.01.1938, Blaðsíða 10

F Á L K I N N
1U
Nr. 475. Adamson á uon á rukkara.
S k p í 11 u r.
Þetta á nefnilega að vera jóla-
gjöf hancla manninum minum, og
hann má ómögulega vita hvað hanu
á að fá.
Heldurðu ekki að hann Hanseu
tangi til að við förum að fara, Niels?
Nilsen tók frumburð sinn upp úr
barnavagninum og sýndi hann Sakke-
usi vini sínum: — Allir segja að
hann sje svo líkur mjer, segir Nilsen
hreykinn.
— BlessaSur, það gerir ekkert til
bara ef barnið hehlur lieilsu.
Maður nokkur kom inn i skóbúð
03' ljet sýna sjer fjöldann allan af
skóm en var ekki ánægður með
neina og fór út. Kaupmaðurinn
spurði þá afgreiðslustúlkuna:
Gátuð þjer ekki fundið neitt, sern
maðurinn gæti notað?
— Nei, svaraði stúlkan. Þetta
var hljómsveitarstjóri, og hann
heimtaði að það marraði í skónum
i ákveðinni tóntegund.
LESTARSTJÓRINN (við kgndar-
ann): Hjólreiðamaður! Hann
verðum við að ná í. Meiri kol i
eldinn!
Pabbi. Er þetta númerið á
bí/num, sem ók gfir hann?
Hitti jeg hann herra Hólm.
Er það hann faðir minn eða
jeg, sem þjer meinið?
— Má maður hafa nokkra von.
læknir?
— Það kemur nú ,,an upp á“
hvað þjer vonið?
Monsen agent er hja Jögreglunni,
sakaður um að liafa verið blindfull-
ur á götunni. Mons'en neitar því
harðlega.
Fulltrúinn við lögregluþjóninn) :
Hvað gerði hann eiginlega?
— Hann stóð og var að skamma
b’lstjóra.
— Hann þarf ekki að hafa verið
drukkinn fyrir þvi.
Jú, því að ])að var cnginn bíl-
stjóri nálægur.
Ungfrú Snúlla úr kaupstaðnum er
í sumarfríi uppi í Borgarfirði og
kemur þar á bæ og skoðar refabú.
Bóndinn sýnir henni tóurnar, og
Snúlla eys úr sjer spurningunum, en
þær lýsa því. að hún hafi lítið vit
á tóum.
— Og hvað mörg skinn gelið þjer
nú fengið af hverjum ref, spyr hún.
Béndanum þótti spurningin kynleg,
en þegar liann hafði sjeð hve forvit-
in hún var, svaraði hann graf-al-
v.irlegur:
— Þrjú, því ef við fláum refinn
oftar en þrisvar, þá hefir hann ekki
gott af því, skal jeg segja yður.

Ferd’nand var að en síðasta greinin, sem hann
safna brenni, fann
Það bgrjaði í skóginum.
sat faslar en hann átti von á.
FEfttf
NAND
Ferd’nand nær í horn