Fálkinn - 28.05.1938, Síða 4

4
F A L K I N N

. ,
.

Frá Rauðatorgimi í Moskva.
AFTÖKURNAR í RÚSSLANDI
menn legön orð í belg um stjórn
Rússlands. í einræðislandi má
ekki nema ein rödd heyrast
hinar verður að þaggá niður.
eins og Hitler gerði i Þýska-
landi sumarið 1934 og eins og
Stalin er að gera á siðustu ár-
um.
Að þvi er framburður þeirra,
sem dregnir hafa verið fyrir
dómstólana i Rússlandi gefur
í skyn, hafa samsæri og alls-
konar gerræði verið byrjuð i
Rússlandi áður en Lenin dó. En
það er það að athuga við þessa
framburði sökudólganna, að
þeim er i ýmsn varlega treyst-
andi. Það hefir verið sannað,
að ýmislegt af þvi, sem hinir
ákærðu hafa borið og játað á
sig er alveg lilhæfulaust. Játn-
ingar sökudólganna eru yfirleitt
þess eðlis, að maður skilur ekki
hvernig þær eru framkomnar.
Það þykir að vísu örugt, að pint-
ingum sje beitt við fangana er
þeir eru yfirheyrðir, en þó svo
væri þá er það gersamlega ó-
skiljanlegt, að sakborningarnir
játi á sig ýmsar vammir og
skammir, sem þeir hafa ekki
gert sig seka i.
Það sem menn vila áreiðan-
legast um athafnir stjórnar-
andstæðinganna í Rússlandi
liafa menn eftir heimildum,
sem til eru og hafa orðið til ut-
an Rússlands. því að þar gerisl
drjúgur þáttur undirróðursstarf
seminnar gegn Stalin. Trotski
er sjálfur landflóttamaður og
Trotzki.
Öðru hvoru er efnt til rjettar-
lialda i Moskva, sem allur heim-
urinn er látinn taka eftir. Þá
eru dregnir fyrir „Stóradóm“
ýmsir heimskunnir menn, er á
undanförnum árum hafa stað-
ið framarlega i miðflokksstjórn
rússneska ráðstjórnarríkisins,
gamlir liðsmenn Lenins og aðr-
ir, sem í samráði við þá hafa
gert sig seka í landráðastarf-
semi og morðuin. Þessar við-
bafnarsýningar rússneska rjett-
arfarsins enda að jafnaði á eina
leið: Sökudólgarnir játa á sig
allar vámmir og skammir, játa
jafnvel meira en þeir eru spurð-
ii um, eins og þeir sjeu að kepp-
ast um að gera sök sína sem
mesla. Að svo búnu eru þeir
skolnir að öllum jafnaði, ein-
staka jnaður fær þó ekki bráð-
an bana heldur seigdrepandi
fangelsisvist á djöflaeyjunni,
sem stjórnin hefir komið sjer
upp norður í Hvítahafi, og heit-
ir Solovetski.
En það eru ekki allir, sem
haft er svona mikið við. Eins
og gefur að skilja eru fleiri
„landráðamenn“ í Rússlandi en
þessir útvöldu, fyrverandi
stjórnargæðingar, en þeir eru
drepnir alveg viðhafnarlaust.
Verkamenn og verkfræðingar
sem sakaðir eru um að hafa
eitrað brunna, valdið járnbraut-
arslysum eða ráðamenn, sem
sagðir eru bafa framið fjársvik
og þesshátlar. „The Times“ tel-
ur áð um 4000 manns hafi ver-
ið líflátið i Rússiandi án dóms
og laga á síðasta ári — „afgreitt
í kyrþey“ inn í eilífðina.
Það er margt í rússnesku
lundarfari og liátterni, sem er
þannig vaxið, að vesturlanda-
búar eiga bágl með að skilja
það. Menn minnast enn Ras-
pútinmálanna á síðustu dögum
keisaradæmisins. Hvernig sið-
Iaus ruddi og hestaþjófur náði
hneigjast enn að 'þyí dularfulla
og hjátrúin er sterkara afl þar
en í vesturlöndUm. Rússnesku
málaferlunum svipar eigi litið
til „inkvisitionarinnar“ gömlu,
sem náði hámarki sínu á Spáni
siðla á fimtándu öld — þau eru
jafn ferleg og dularfull og hún.
Þar var það tilgangurinn að út-
rýma villutrúarmönnuib, hjer
er verið að útrýma villutrúar-
mönnum í stjórnmálum, og af
þvi að stefnan er bolsjevikum
ekki óheilagri en trúin var mið-
aldakirkjunni fá hin pöiitísku
málaferli i Rússlandi á sig svip
trúarbragðáofsóknanna.
Því að stefnan er prjedikuð
sem trú í Rússlandi. Rússar
liafa gert Lenin að guði. Nú er
deilan um það, hvernig eigi að
túlka og framkvæma kenningar
lrans. Áður en hann dó vöru
byrjaðar deilur um hver ætti
að vera eftirmaður hans og
sjálfur mun hann fremur hafa
kosið Trotski og hans menn
Lemn.
slíku valdi yfir keisarahirðinni
og drotningunni sjálfri að hann
varð i-áðamesti maðurinn í Rúss
landi, maður sem gat steypl
ráðherrum af stóli og sett gæð-
inga sína til valda þar sem hon-
um þóknaðist. Einhver annar-
Iegur dularbiær var yfir per-
sónunni sjálfri, svo að hefði
haim lifað nokkrum öldum fyr
mundi engum hafa blandast
hugur um, að það hefði verið
djöfullinn sjálfur, sem hafðist
við i búki Raspútins. Rússar
Maxim Gorki.
íremur en Stalin. Trotski og
hans menn gátu ekki sætt sig
við, að maður, sem að þeirra
áliti var falsspámaður seltist
í sæti Lenins. Og Stalin gat eklci
sætt sig við, að Trotski og hans