Fálkinn - 18.06.1938, Blaðsíða 8

8
F Á L K I N N
~*~8 h3x----22----~*~<5 '■4*—11- -* 8~* <-8—*—77—*Ý>
KLÆÐILEGUR
HANDPRJÓNAÐ
UR KJÓLL
Efni:
1000 íír. fjórþætt ulíárgarh í fal-
leguni lit. Prjónar nr. 8. Heklunál
nr. 3.
Mynd B.:
I. Pilsið.
II. Yinstri boðarigur.
III. Hægri boðangur.
IV. Bakið.
V. Ermin.
VI. Sýnishorn af prjóninu.
Snið og mál:
Ef kjóllinn á að fara reglulega
vel, verður að búa til snið úr gróf-
um pappír i fullri stærð eftir sniða-
sýnishorninu. Atluigið hvort málxð
er mátulegt áður en þjer sníðið.
Prjónið:
Kjóllinn er prjónaður með ská-
röndum, og Jxar sem Jxær liggja ó-
líkt í hinum ýmsu pörtum, verður
aðferðinni lýst jafnóðum. Aðalregl-
an er að prjónið færist til um eina
lykkju og við Jxað myndast ská-
randirnar eins og sjest á sýnishorni
VI. Sjálft grunnprjónið er 3 I. r. og
2 I. sn. til skiftis.
Mynd C.:
I. Fyrirmynd að prjóninu á pils-
inu.
II. Fyrirmynd að prjóninu á vinstri
boðang.
III. Fyrirmynd að prjóni á hægri
boðang.
IV. Fyrirmynd að prjóni á baki og
ermum.
Svörtu reitirnir eru r. 1., hvítu
sn. 1., krossarnir merkja hliðarlykkj-
ur. Á fyrirmyndinni að pylsinu,
bakinu og ermunum er líka sýnt
hvernig lykkjurnar breytast í miðju,
J)ar sem skárandirnar mætast. Auð-
velt er að læra aðferðina og sjest
að hún endurtekur sig við 6. hv.
prjón.
PRJÓNAAÐFERÐ.
Pilsið:
Best er að finna út lykkjufjöld-
ann, sem þarf að fitja upp, með
því að hekla loftlykkjuröð jafnlanga
neðsta kanti sniðsins; Jxessar loftl.
tekur maður og fítjar jafn margnr
1. upp á prjónana. Því næst byrjar
maður á fyrirmyndinni þar sem
randirnár liggja upp á við og mæt-
ast. Prjóna skal eftir fyrirmynd I.
Að öðru leyti er piísið prjónað eftir
sniðinu og takist úr með vissu milii-
bili i hvorri hlið jafnóðum og
prjónað er. Þegar búið er að prjóna
07 cm. er lykkjunum skil't niður á
3 prjóna, Jjannig að helmingurinn al'
lykkjufjöldanum er látinn vera i
miðjunni en fjórðu partar sitl iivoru
megin. Líka má prjóna ])ilsið i einu
lagi og sauma lir því á eftir, en ])að
l'er beiur ef |)að er prjónað eftir
sniðinu. Þegar búið er að skifta
lykkjunum á prjónana, eru prjónað-
ir 13 cm. í viðbót og svo er fell af.
Fram- og afturhluti pilsins eru
prjónaðir nákvæmlega eins.
TREYJAN.
Vinstri boðangur:
Á vinstri boðang liggja randirnar
upp á við og til hægri. Lykkjufjöld-
ann finnur maður eins og áður er
sagt, og prjónist eftir l'yrirmynd II.
Pi-jónið boðanginn alveg el'tir
sniðinu, þannig að úrtakan sje hlið-
annegin, þangað til mittinu er náð;
])á er aukið i að handveginum.
Framkanturinn prjónaður þannig,
að fyrst er aukið svolítið út, til þes»
að ávalinn neðst myndist og siðan
er kanturinn beinn að hálsmálinu.
Handvegurinn
myndast við það, að fyrst eru feld-
ar af 7 I. og svo 1 I. annanhvern
prjón þangað til 3 I. hafa verið
feldar al' eða 10 I. alls. Hálsmálið
er prjóriáð eftir sniðinu. Felt af á
öxlinni i þrennu lagi.
Hægri boðangur:
Prjóriaður eins og vinstri boðang-
ur, nema hjer liggja randirnar upp
á við og til vinstri. Prjónist 'eftir
fyrirmynd III.
Bakið:
Fyrirmynd að baki og ermum er
sú sama, því randirnar liggja frá
miðjunni og upp á við til beggja
hliða. Prjónist eftir fyrirmynd IV,
Lykkjufjöldann finnur maður eins
og áður er sagt. Takist úr í hvorri
hlið að mittinu. Þaðan og að hand-
vegunum eykur maður i þangað til
lykkjufjöldanum er náð eins og hann
var í byrjun. Handvegiiriim mynd-
ast við það að 7—8 I. eru feldar af
í hverri hlið, því næst er felil af
I 1. í byrjun þvors prjóns í næstu
8 uniíerðum. Svo er prjónað heinl
þangað lil öxlunum er náð. Þá er
lykkjunum skif.t i þrent; miðl. eru
fe'ídar af í einu íagi en hvor öxl i
þrennu lagi.
Ermarnar
eru prjónaðar eins og bakið. Aukið
i í báðum hliðum eftir sniðinu. Þeg-
ar komið er að úrtökunni, eru feld-
ar fyrst af (i I. hvoru megin, svo er
felt jafnt af þangað til 24 I. eru
eftir, en þær eru feldar af i einu
lagi.
Þegar búið er að prjóna iill stykk-
in eru þau vætt og strengd yfir
sriiðin. Eins og sjesl á myndinni er
treyjan brydduð með prjónaðri
lengju. Hún er með sljettu prjóni 1 (>
I. á breidd. Hvað hún á að vera
löng má finna með því að mæla
framkantana á boðöngunum, háls-
málið og bakið að neðan. Þegar öll
stykkin eru orðin þur, er kjólli'nn
saumaður saman. A pilsið er Iálinn
slrengur. Bakið og boðangarnir eru
saumaðir saman og érmarnai- settar
við. Að lokum er bryddingin látin
á, án þess að saumfar sjáist. Hnapp-
ar sem samsvara beltinu eru á
vinstri boðang, en á hægri eru látn-
ar íykkjur fyrir hnappana. Allir
saumar eru stroknir ljett undir
deigum klút.
Hversvegna fara svo mörg
hjónabönd illa?
„Hversvegna skilja hjón?“ heitir
bók, sem amerískur rithöfundur
hefir nýlégá gefið út.
Hann hefir kynt sjer mikið or-
sakir hjónaskilnaða gegnum samtöl
við skilda aðila.
Konurnar sögðu:
,Icg skildi við manninn minri af
•því að —
Honum geðjaðist ekki móðir iriiií.
Mjer fjell ekki við möður hans.
Hann vildi ekki ganga út með
ínjer á kvöldin.
Hann skildi við baðherbergið í
mestu óreiðú.
Hann vildi um ekkert tala við
mig nema kaupsýslu, en það þótti
mjer hundleiðinlegt.
Hann krafðist þess að jeg væri
sparsöm 'og hagsýn. Hann hraut.
Hann táíaði um hvað aðrar kon-
ur væri fallegar.
Jeg þreyttist á að heyra hann
segja sömu söguna æ ofan í xe.
Mennirnir sögðust hal'a skilið við
konurnar sínar vegna þess að —
Þær gréiddu sjer þegar þær voru
á veitingahúsum.
Þær gengu út með sígarettuna í
munninum.
Þær vo."u hjátrúarfullar.
Þær fleygðu sígarettubútunum
hingað og þangað um lnisið.
Þær fóru þannig i silkisokkana
að saumurinn var allur á ská.
Þær höfðu skítuga hanská.
Þær töluðu um ])á við vinkonur
sínar.
Þær notuðu rakvjelarnar þeirra.
Þær höfðu altaf orðið, en sögðu
ekki neitt af viti.