Fálkinn - 16.07.1938, Qupperneq 3

F Á L Ii I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Skúli Skúlason.
Sigurjún Guðjónsson.
Framku.stjári: Svavar Hjaltested.
Aöalskrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjayik. Siini 2210
Skrifstofa i Oslo:
A n t o n Schjötsgade 1 -1.
BlaSið kemur út hvern laugard.
Áskriftarverð er kr. 1.50 á mán.,
kr. 4.50 á ársfj. og 18 kr. árg.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsinffaverð: 20 aura millim.
Herbertsprent.
Skraddaraþankar.
Meðan Reykjavík var lítil var það
altítt að unglingar þaðan voru send-
ir upp í sveit „til þess að drekka
mjólk og viðra sig“. Þessu hefir
hnignað siðan þörfin varð meiri.
Reykjavík aldamótanna var enginn
bær í sam'a skilningi sem nú er.
Hún var hálfgert sveitaþorp, með
túnum við flestar götur og fjöldi
unglinga átti þá kost á að velta sjer
í grasi og snerta á hrífu, án þess
að fara úr bænum. En nú eru tún-
in horfin undir malbik.
Engum mun detta í hug, að and-
mæla þvi, að kaupstaðarunglingum
sje nauðsynlegt og lærdómsríkt að
dvelja í sveit kafla úr æfi sinni.
En fólk þykist ekki lengur haia
aðstöðu til að koma börnum sínum
í sveit — það segisl ekki þekkja
nein sveitaheimili, nema þá máske
i öðrum landsfjórðungum. Eins og
nú hagar samgöngum, þá er það nú
að vísu ekki nein frágangssök að
koma börnum í aðra landsfjórð-
unga, þegar nú er hægt að komast
norður í land á sama tíma og austur
yfir fjall fyrir 30 árum. En hvað
sem því líður, þá er það nauðsyn-
legt, að hreyfing sje hafin til þess,
að koma unglingum i sveit, úr því
að þetta gerist ekki af sjálfu sjer.
Eflaust er það fjöldi sveitaheim-
ila, sem hefir góð skilyrði til þess,
að taka stálpuð börn í sumarvistir,
sem matvinninga. Það gæti orðið
beggja gagn, þó að unglingarnir
væru ekki látnir taka nærri sjer
um vinnu. Því að þeir eiga ckki að
fara í sveitina til ])ess að strita,
heldur til þess, að breyta um lifs-
skilyrði, iæra að vinna algeng sveita-
störf, sniðin við getu þeirra og hæfi.
Og það má gera þessa vist þannig,
að hún verði unglingunum ánægja
og leikur, þó að þeir þurfi talsvert
að hafa fyrir lifinu og vinna ákveðna
stundatölu á dag. Jafnframt því, að
vera unglingunum til heilsubóta á
sumarvistin að vera þeim skóli, sem
þroskar þá og kennir þeim að
finna til tengslanna við gróandi
mold og lifándi náttúru. Það eru
vitanlega ekki allir húsbændur i
sveit, sem eru færir til að búa svo
í haginn fyrir þetta unga „kaupa-
fólk“ sitt, en þeir eru þó margir.
Og víða hagar svo til, að hægt
væri að taka kaupstaðahörnin í
sumardvöl í stórum stíl, og hafa
nóg handa þeim að gera. Þar sem
svo er ástatt, væri lientugast að
kennari fylgdi hópnum og stjóru-
aði honum í sumarvistinni.

Hlið Hafnfirðinganna.
Skátahöfðinginn við tjald sitt.
Hlið Væringja.
SKATAMOTIÐ A ÞINGVOLLUM
Hvar getur slíkan stað sem
Þingvöll? Við erum komin að
Almannagjárbarminum, stígum
þar út úr bifreiðinni við hliðið
að Þingvallagirðingunni og horf
um yfir hinn fornhelga stað.
Aldrei liefir litbreytni og tign
íslenskrar náttúru notið sín bet-
ur en í dag. Einn slíkur dagur
þurkar út úr vitund vorri leið-
ar endurminningar um sunn-
lenska rigningu og sólarleysi,
ekki aðeins viku eftir viku, held-
ur jafnvel mánuð’ eftir mánuð.
Dimmblámi Þingvallavatns er
svo mikill, að við myndum
rengja liann, ef hann hefði ver-
ið færður á ljereft. Og svo gríp-
ur augað einn litinn á fætur
öðrum í þessari Paradís til-
breytingarikrar og sviptiginnar
náttúru. Þarna rísa Botnsúlur
með snjódíla í lægðum og slökk-
um, Ármannsfell, klætt að neð-
an í Ijósgrænt birkiskrúð, sem
endar í grábrúnum urðarskrið-
um. I nokkurri fjarlægð skautar
Skjaldbreiður fannafaldi háum
og lokar norðrinu. Og augað
hvarflar yfir sviðið, Tindaskagi,
Hrafnabjörg, Arnarfell og Kálfs
tindar í baksýn, ein óslitin dá-
semd dýrlegrar náttúrufegurð-
ar, svo augað veit varla hvar
nema skal staðar. Það lækkar
stefnuna og hraunið og Vellirn-
ir breiða út faðminn og fagna
gestunum. Og Almannagjá, ekki
má glevma henni, inngangin-
um eða dyrunum að fornra
vætta stað, þar sem flestir merk-
ustu viðburðir þjóðar okkar
hafa gerst. Við erum við must-
erisdyr og Öxarárfossinn byrjar
að leika sitt töfrandi forspil.
Við stígum upp í bílinn og keyr-
um niður á Þingvöll. Og fossinn
heldur laginu áfram.
Það er ekki eingöngu vegna
þessa dýrlega veðurs, að við
heimsækjum Þingvöll í dag,
heldur og vegna þess, að 4.
landsinót íslenskra skáta stend-
ur yfir á Þingvöllum, með þátt-
töku 7 erlendra þjóða.
Við horfum niður á Leirurn-
ar og sjáum þar heil tjaldhverfi
meiri en sjest hafa þar síð-
an 1930. Við nemum staðar við
voldugt lilið með víkingaskipi
yfir. Þetta er aðalhliðið og til
beggja handa blakta við hún
margir fánar; það eru fánar
þeirra þjóða, sem þátt taka i
inótinu. Talið frá vinstri - sjá-
um nú til — íslenskur, fransk-
ur, finskur, norskur, danskur,
enskur, hollenskur.
Nú litumst við um og ekki
stendur á hjálpsemi og leiðbein-
ingu íslensku skátanna.
. Fyrst verður á vegi okkar
ínatardeildin og búrið. Þvi næst
geysistór tjaldbúð, þar sem skát
arnir geta haldið til, ef gerir
vont veður. Svo kemur borð-
stofa undirbúningsnefndar og
erlendu gestanna og á bak við
Iiana dálítið eldhús, þar sem
1 skátastúlkur matreiða. Aðrar
stúlkur fá ekki að vera þarna!
Þegar þessu sleppir taka við
„aðalstöðvar“ skátanna eða
höfuðstaður tjaldhverfanna. Þar
kennir margra grasa. Þarna er
talstöð, banki, póstslöð, læknis-
setur og ennfremur tjald skáta-
höfðingjans, dr. med. Helga
Tómassonar. — Þá megum við
ekki gleyma að ganga gegn um
tjaldhverfin. Tjöld Svía, Finna.
Frakka og Hollendinga eru í
einni hvirfingu. Þá koma tjöld
Dana og þvinæst íslendiliga
(Væringja) og síðan hver af
öðrum. Við innganginn að
hverju tjaldhverfi eru snvrti-
lega útbúin hlið. Heiðarbúar frá
Keflavík bafa gert sitt lilið úr
hvalbeinum og Norðmenn sitt
úr skiðum. Átti það kanske ekki
vel við? Smekkur skátanna er
ósvikinn, skal jeg segja ykkur.
Hvað dvelja margir skátar
þárna? Um 230. Það eru 17
Danir, 3 Norðmenu, 2 Svíar, 1
Finni, 1 Frakki, 2 Hollending-
ar og 14 Englendingar. Hinir
þátttakendurnir eru Islending-
ar. — Og livaðan eru þeir? Auð-
vitað langflestir frá Reykjavík.
Annars hafa komið skátar til
mótsins frá Akureyri, Hafnar-
firði, Keflavik, Stokkseyri, ísa-
firði, Siglufirði, Súgandafirði,
Borgarnesi, Slykkishólmi og Vik
i Mýrdal.
Þessi almenna þátttaka utan af
landi sýnir best hversu þessi
Framhald ó hls. 14.
Morgunrakstur.
Talstöð skátanna.